derde overwinning van rood-wit zou betekenen, dat de prijs
voor goed in ons bezit kwam. Hoe de uitslag precies was weten
we écht niet, maar wel dat er verwoed is gestreden en dat er
een nieuw kleinood zal moeten komen, om deze matches ook
in volgende jaren plaats te doen vinden. U hebt dus al begrepen,
dat Ajax met de eer schoot ging. Of het verdiend was of niet,
zal wel niemand een zorg zijn. Er is gezellig gespeeld, er werden
spannende partijen op het laken gelegd vooral de partij Wim
Staats A.F.C.) tegen Frans Louwaard mocht er zijn kort
om er heerste de broederlijke sfeer van sportlui onder elkaar.
Na afloop heeft Cor la Fleur op zijn bekende manier de prijzen
uitgereikt en kon de clubavond-commissie (er was weer veel
werk aan de winkel) op een zeer geslaagde avond terugzien.
Hulde!
Met de voetballerij vlot het, wat de lagere elftallen betreft,
niet zo best. Veel afgekeurde velden en dus stagnatie. Het
eerste elftal had daar slechts eenmaal last van. Het Volendam
veld kon het water niet verwerken en daarom zal de bekermatch
tegen deze vereniging t.z.t. gespeeld moeten worden. Voor de
competitie trok ons team naar Alkmaar om zich daar de kaas
van het brood te laten eten. Voor velen een verrassing, voor
ons niet. De traditie wil nu eenmaal (sla onze geschiedenis er
maar op na) dat het eerste treffen met een nieuweling, of een
teruggekeerde zoon als het een uitwedstrijd betreft haast
altijd (een uitzondering daargelaten) voor ons op een neder
laag uitdraait. Zo ook nu in Alkmaar. Toegegeven, de Alkmaar-
ders speelden een vlot partijtje, toen de ban verbroken was door
een doelpunt, dat diep in de eerste helft werd gescoord. Vóór
het zover was had onze stormlinie kans gehad de zege veilig
te stellen. Het lukte niet en zo ging het rappe ploegje uit de
Kaasstad, dat hoe langer hoe beter begon te spelen en écht naar
de overwinning toegroeide, met de punten schoot.Verdiend!
De thuiswedstrijd tegen A.D.O., dat lelijk in de nare hoek zit,
leverde een 42 „victorie" op. We hebben in enige bladen ge
lezen, dat Ajax het bij de stand 41 wel geloofde, of, zoals
dat tegenwoordig heet, „stoom afblies". We hebben van dat
„stoomafblazen" niet veel gezien. Wel, dat de A.D.O.-ers fel
bleven strijden voor een beter resultaat en dat het daardoor bij
ons niet meer zo vlot ging. Dat maakt verschil, dunkt ons zo.
In ieder geval, A.D.O. heeft ons in het laatste kwartier enige
benauwde ogenblikken bezorgd en had doelman Hoogerman niet
een zeker lijkend doelpunt voorkomen hij redde met een
fraaie sprong dan was er nog van alles mogelijk geweest. Nu
bleef het bij 42, waarmede we best tevreden waren. Opval
lend was de terugkeer van Donald Feldmann. Alles lukte „de
Don," zelfs zijn „eigen voorzet kopte hij in" en zijn snelle rennen
haalden de gehele A.D.O.-verdediging overhoop. Van Sjaak
Swart had men het meeste gevaar verwacht maar nu kwam de
stormwind van de andere kant. Twee goals scoorde Donald (een
derde werd afgekeurd) en in de andere twee, gefabriceerd door
Henk Groot en Sjaak Swart, had hij een groot aandeel, waarbij
we niet mogen vergeten, dat Co Prins onze linksbuiten uitste
kend steunde. Co werkte weer voor twee en was overal te
vinden. Zij, die voor de overwinning zorgden waren; Hoogerman,
Van Mourik, Ouderland, Muller, Pronk, Schaaphok, Swart,
H. Groot, Westra, Prins en Feldmann.
De moeilijke uitwedstrijd tegen Sparta leverde zowaar twee
punten op. We hadden er niet op gerekend. Een gelijkspel speel
de door onze gedachten. In de eerste minuten zat er voor ons
team geen overwinning in, daar Sparta onstuimig ten aanval
trok. Hoogerman had er echter meteen zin in en voorkwam
op fraaie wijze zeker twee Rotterdamse doelpunten. Het gevaar
bleek door deze prestaties van Bertus afgewend en welgemoed
trok ons aanvalsquintet naar het Sparta-doel. „De Don" was
weer ongrijpbaar en ook Sjaak Swart roerde zich flink. Een door
Co Prins opgezette aanval kwam via Feldmann bij Groot te
recht, die zich geen ogenblik bedacht en de bal in het doel
schoot. Feldmann maakte met medewerking van een Spartaan
20 en een rustig in de hoek geplaatste kopbal van Henk, gaf
ons een tamelijk veilige 03 voorsprong. Nauwelijks was in de
tweede helft afgetrapt, of Sjaak Swart had nummer vier in de
touwen gejaagd. Toen zakte de aanvalsdrift af en mochten onze
achterhoede - Ouderland en Smit bezetten de backplaatsen
(Van Mourik was geblesseerd) en middenlinie het verder
opknappen, waarbij Westra, als teruggetrokken 'middenvoor,
assistentie verleende. Het ging zó goed, dat Sparta maar aan
één doelpunt kwam. Het ontstond door een foutje van Pronk,
die overigens een beste partij spil vertolkte. Ook Ben Muller,
die er weer goed inkomt, en Schaaphok hebben hun aandeel in
de zege ruimschoots geleverd. Door eigen verdienste en het
kranige werk van G.V.A.V. staan we nu op de derde plaats van
de ranglijst, een stand, die ons negen punten van de fatale
plaatsen afhoudt.
Ajax 2 had aan Sportcl. Enschede 2 een heel harde dobber.
Niet dat er voor onze reserves geen overwinning ingezeten heeft,
daar niet van, maar toen de boys uit Enschede in de gaten kre
gen, dat dit Ajax-elftal wel te kloppen was voor de rust
werden zeker vier a vijf geheide kansen gemist werd de te
genstand hoe langer hoe groter, met het gevolg dat onze
mensen nog blij konden zijn met een gelijkspel (22). In Doe-
tinchem, bij de reserves van De Graafschap, was het van het
zelfde laken een pak. Vele kansen en slechts één doelpunt. Daar
de Graafschappers er ook één inmikten ging iedereen tevreden
naar huis. Nou, tevreden! Piet Keizer werd door de „ref"
opgeschreven en dan weet u het wel. Je hebt mensen, die niet
willen of kunnen begrijpen, dat er maar één man is, die op
een voetbalveld iets te vertellen heeft. Jammer, maar waar.
Piet, een knaap met voetbalcapaciteiten als jij hebt (je kunt
het heel ver schoppen) moet er een eer instellen, nooit op on
aangename wijze met een scheidsrechter in aanraking te ko
men. Gebruik je verstand en doe met deze woorden je voordeel.
Op ons veld zagen we „het Tweede" tegen Alkmaar 2 spelen, 't
Was meer met, dan tegen spelen. De Alkmaarders schoten in
alle opzichten tekort en kwamen er met een 81 nederlaag nog
genadig af. Cees Groot liet zien dat hij nog steeds weet hoe
men doelpunten moet maken. Vijf beste knikkers kwamen van
zijn schoenen. Twee waren er van Jan Seelen en één van Piet
Keizer, waarmede het verhaal wel uit is. Het team dat voor
deze hoge score zorgde, zag er als volgt uitVan Drecht, Rede-
AJAX G.V.A.V. Pronk, die tegen G.V.A.V. ook nu weer een
prima partij speelde, in duel met één van de Groningse aanvallers
5
