Vissende Ajacieden
in hun element
Gaarne heb ik de taak op mij genomen om onze onvolprezen
visredacteur wijlen Cor de Vlieger te vervangen wat betreft
het verslag van de jaarlijkse visdag. Daar ik evenwel de tech
niek van het vissen niet onder de knie heb en er klaarblijkelijk
geen acte voor bestaat, moet men mij niet euvel duiden, indien
ik op technische gronden onvolmaaktheden schrijf.
Om bij de feiten te blijven, zal ik beginnen 'met uit de doeken
te doen, dat er op 25 september 1960 in Oostwoud een flinke
vangst werd gemaakt. Een totaal van 586 stuks liegt er niet
om en zelfs de laatste deelnemer op de ranglijst liet vijf visjes
noteren.
Laat ik u er bij vertellen, dat Jan Sedelaar daar moeite ge
noeg voor gedaan heeft. Menigeen kreeg van hem te horen, dat
ook op „gevoel" vissen geen mogelijkheid voor hem schiep een
visje te verschalken. Hierbij wil ik dan aantekenen, dat vissen
„gevoelloze" beesten zijn en daarom valt het te begrijpen, dat
Jan Sedelaar „gevoelig" bij de neus genomen werd.
Na deze intermezzi is mij gebleken, dat er die dag één record
grandioos gebroken werd. De enkele jaren dat ik nu met de
Ajax-Visclub meehuppel, is het steeds zo geweest, dat de bus
van Maarse en Kroon een verkeerde weg insloeg. Dit keer bleek
er een andere geest te heersen bij de heren commissieleden.
Deze heren organisatoren hadden het wel zeer gemakkelijk ge
maakt, om in hetzelfde plaatsje van het vorig jaar de visstek-
ken uit te zoeken, dit in het bijzonder vanwege de massale
recordvangst van 678 stuks in 1959. U moet daarbij wel in aan
merking nemen, dat op de bewuste plek van het verkeerd in
rijden, een enorm herkenningsteken was aangebracht en dat
Frans Louwaard een levensgrote kaart had getekend, waarop
elke oneffenheid van de weg stond aangetekend.
Aldus kwamen we zonder oponthoud in het café te Oostwoud
aan, alwaar direct begonnen werd met „poolen". Gezien de
kolossale visvangst van het jaar ervoor, hadden de oude ge
trouwen aan de nieuwelingen reeds medegedeeld, dat er met
een rustig geweten hoge getallen opgeschreven konden worden
voor het totaal te vangen vissen. Het was dan ook niet te ver
wonderen, dat deze oude getrouwen met de beschikbaar ge
stelde prijzen schoot gingen.
Doordat iedereen op de hoogte was van de uitreiking der
wurmen in plastic zakjes, was er gelukkig weer reden om de
organisatoren een hak te zetten. D.m.v. een ongehoorde hoop
wurmen, kreeg een ieder een pluk aarde met inhoud in de
bekende busjes, kokertjes, doosjes, zowel plat als hoog, en wat
men al niet georganiseerd had om als pierenbak te laten dienen.
Met vier ronden, van elk een half uur, hadden we een prach
tige visplaats gevonden. De grote vissen van 4 cm, in afmeting
lagen al te wachten om geregistreerd te worden.
Arie de Wit had direct al moeite met zo'n kanjer; een zakmes
moest uitkomst brengen. Over kanjers gesproken, hiervoor liet
v. d. Puttelaar zich melden met de vangst van de grootste baars,
nl. 26 cm. Hoe een elk zijn best ook deed om hem-de-das-om-
te-doen met een groter exemplaar, steeds weer was het een
teleurstelling, ondanks de grotere blei en de nog grotere
brasem.
Enkele opmerkelijke bijzonderheden mogen wel naar voren
worden gehaald. Zo ging Keereweer het op zeker moment aan
de andere kant van de sloot proberen, met zijn hengel van
enkele meters lang, omdat zijn buurman op zijn stekkie niet
anders deed dan vissen uitslaan. Rinus Brink ging niet mee
lunchen na de vierde ronde; hij had een inwoner van Oostwoud
gevonden om hem, naar ik denk kosteloos, wat bij te bren
gen van het vissen onder kroos. Piet van Deyck wilde „koste
wat het kost" ook op zondag geld verdienen door een inzet te
wagen op de eerst te vangen vis. Jammer dat hij er niet bij
vertelde welke vissoort het moest zijn, want hij verloor het,
zonder een revanche te krijgen. Bob Theuerzeit zou graag eens
iemand willen spreken, die hem in enkele woorden kan uit
duiden hoe een baars er wel uitziet, aangezien hij daar erg
over in zit.
Na de derde ronde kwam Joop Breurker het visgezelschap
opzoeken, nadat hij op privé-gelegenheid Oostwoud had kunnen
vinden. Zeer waarschijnlijk was hem dit visoord niet vreemd,
want ondanks de achterstand van enkele ronden liet hij na af
loop een aantal van 21 vissen registreren, waarmede hij de
zevende plaats innam. Onze vriend Samson bleek een zeer be
trouwbaar en constant visser te zijn, omdat hij het aantal van
37 vissen ook het vorig jaar had gevangen. Het leek wel een
beetje op spiritisme.
Al met al bereikte Samson de eerste plaats en het zal mij
benieuwen wat er het volgend jaar voor hem uit de bus zal
komen.
Omtrent het verloop der diverse ronden kan ik u geen uit
sluitsel geven. Hiertegen was geen kruid gewassen, ondanks
de nauwgezetheid van Arie Zwang en Karei v. d. Toorren.
Zodra er met een telling werd begonnen, maakte men wéér
melding van een vis in wording.
Na de lunch werd er een nieuw viswatertje uitgezocht, maar
hiermede bleek men geen gelukkige „vangst" te hebben ge
daan. De visoogst was niet best.
Nadat de zeven ronden omgevlogen waren, was de reis terug
er een van goede sfeer en tevredenheid, vooral ook door de
prachtige dag met volop zonneschijn.
De visdag zou hierna nog een staartje krijgen in de vorm
van de prijsuitreiking, diner, muziek en dans. Een enorme
collectie prijzen (hoe krijgt men ze bij elkaar) werd uitgereikt
aan de 37 deelnemers. De tafels waren keurig verzorgd, deels
door het echtpaar Boudrie, deels door de geste van bloemist
Kolman. Even later, tijdens het voortreffelijk menu, werd de
stémming nog verhoogd door een mild gebaar van Heshoff en
zijdelings door onze penningmeester, middels een leuk ge
schenkje voor alle dames. Doordat Heshoff tal van ideeën
rijke situaties uitdacht en van repliek gediend werd door onze
zeer welsprekende voorzitter Da Fleur, vond de goede stem
ming een prima voortgang. Keereweer liet iedereen lachen, door
melding te maken van de moeilijkheid der heren vissers „met
visbepakking een gesloten hek „nemen", waarmede hij zelf niet
tot bedaren te brengen was.
Het goede orkestje schiep een feeststemming en aanvoerder
Heshoff droeg er tot half twaalf het zijne toe bij. Alvorens de
eindstand te vermelden, wil ik de viscommissie, bestaande uit
de heren La Fleur, Schroder, Louwaard, Zwang en v. d. Toor
ren gaarne prijzen voor de uitstekende organisatie van deze
dag.
Eindstand: Samson 37, Van Osch 32, Nolten 25, Keereweer
23, Heshoff en G. v. Heemskerck ieder 22, Breurker en Lyre
iedre 21, Volmer 20, v. d. Puttelaar 19, Brink, Vrenegoor en
Dukker ieder 18, J. de Wit, Verhoek, A. de Wit en Holst ieder
17, La Fleur en Theuerzeit ieder 16, Nieberg, Eeuwe en Leven
dig ieder 15, Schröder 14, Strikkers en Tops ieder 13, Louwaard
12, Slot en v. d. Meijden ieder 11, Van Deyck 10, Kolman, De
Ruyter en Keizer ieder 9, Korpershoek en J. v. Heemskerk
ieder 8, Van Dekken 7, Vunderink 6 en Van Sedelaar 5!
Onder het sluiten van de parapluie en het afnemen van mijn
bolhoed, wil ik deze visdag gaarne memoreren als een van de
plezierigste, die ik tot dusverre heb meegemaakt.
JAN DE WIT.
Weteringschans 185- 223 -Telefoon 31842-39596-36231-36890 Amsterdam
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
Showroom kantoormeubelen Middenweg 97-99 - Telefoon 746097
8
