guilar
vermaar
jeugdboek
Uit de
LANGE HOUTSTRAAT 10
DEN HAAG - TEL. 11.72.90*
Mochten wij in het vorig clubblad optimistische geluiden kun
nen vernemen, ten aanzien van de verrichtingen der diver
se elftallen, thans moeten wij bepaald in mineur zijn.
Op 9 oktober speelde de Al een „friendly game" tegen
D.W.S.-A. met als resultaat een 50 overwinning. Maar op
een zwakke tegenpartij, waarvan vooral de keeper er weinig
van terecht bracht.
De eerste competitiewedstrijd tegen V.V.A. Al leverde niet
meer dan een schrale 11 op. In deze ontmoeting hebben wij
doelman Ronny Boomgaard zien trachten een fout te herstellen
(om daarmede een doelpunt te voorkomen) op een wijze, die alle
sportieve perken te buiten ging. Ron, dat doen wij niet meer, hé.
Op 16 oktober tegen S.D.W. was de eerste helft vooral goed.
Maar gezien het tegenspel had de score toch beduidend beter
moeten zijn.
Werkelijk, het vertoonde spel behoeft dringend verbetering.
De juniores A2. Dit elftal, zo goed gestart, hield de goede lijn
op 2 oktober nog vast, door met 32 van de Volewijckers -uit
te winnen. Zeker een goede prestatie. Maar de week daarop,
gingen onze jongens in een merkwaardige, overigens goed ge
speelde wedstrijd tegen D.W.V. A2 ten onder. Merkwaardig,
omdat, zoals reeds gezegd, er prima gespeeld werd en slechts
door een paar ongelukkige ballen raakte Ajax achter, terwijl
aan de andere kant het D.W.V.-doel mirakuleus aan doorbo
ringen ontsnapte.
Hierdoor wellicht onzeker geworden werd tegen V.V.A. 2
gelijk gespeeld (33). Weer door van die rare ballen kwamen
we achter. Tot overmaat van ramp moesten wij in deze ont
moeting een veer laten in de vorm van Tom Bijl en W. Bruyne,
die beiden uitvielen. Vooral bij Tom was de blessure (knie en
enkel) ernstig. Een voorspoedig geheel herstel, Tom".
Tegen Blauw-Wit 2 zagen wij weer een goede wedstrijd. Het
is vervelend, maar onbenullige fouten (opnieuw) „achter,"
leverden evenzoveel doelpunten voor Blauw-Wit op. Nu moet ge
zegd worden dat wij dit keer ook niet ongelukkig op 22
kwamen.
Jongens, tanden op elkaar. Deze depressie gaat wel weer
over. De stemming is goed. Laat de achterhoede zich even
beraden hoe doelpunten er niet meer in zullen gaan.
Juniores A3. Het elftal van Schellingwoude was voor onze
„Drielingen" geen tegenpartij. Vooral het physieke krachtver-
schil was te groot.
Niets aan te doen, boys, blijven spelen. Jullie zijn zwaar (te
zwaar) ingedeeld. Tracht er iets van te leren. Na een nieuwe
nederlaag tegen W.M.S. (41), werd tegen C.D.W. revanche
genomen (60) Bravo.
Wij zagen op 23 oktober de A3 op een bij veld van het Olymp.
Stadion tegen Blauw-Wit in actie. Nou veld Kijk, we zijn echt
geen voorstander van mooi-weer voetbal, maar hoe het moge
lijk is dat een scheidsrechter er op staat een juniores-wedstrijd
onder deze weersomstandigheden en op een dergelijk beslist
onbespeelbaar veld toch te willen laten doorgaan is onbegrij
pelijk en in zeker opzicht ook onverantwoordelijk. Dit had geen
zin. In geen enkel opzicht.
Toen onze leider, de heer Van Dijk voor de aanvang overleg
trachtte te plegen met de ref inzake een (logisch) aflassen,
werd hij min of meer teruggewezen.
De beslist betere zebra's wonnen met 62. Het dient echter
te worden gezegd dat de onzen „geen greintje mazzel hadden".
Juniores BI. Reeds in het vorig clubblad werd melding gemaakt
van het feit dat, hoewel er goede overwinningen werden geboekt,
men over het vertoonde spel allesbehalve enthousiast kon zijn.
Tegen J.O.S. werd nog een magere 20 zege geboekt. De
tegenpartij had echter de grootste moeite de bal op onze speel-
helft te krijgen. Maar omdat ondanks aanwijzingen van de
leiders, onze jongens maar blijven volharden in fouten als: té
zelfzuchtig spel, slecht plaatsen enz., bleef het bij 20. Dat
deze speelwijze toch funest is bleek tegen R.K.A.V.I.C. Laten
wij horen, wat de heer Wolterink hierover te vertellen heeft:
„De overwinningenreeks van de BI is onderbroken en de eer
komt toe aan R.K.A.V.I.C.
Het bleek al direct dat het tegen de iets grotere R.K.A.V.I.C.-
ers niet gemakkelijk zou gaan. Zij speelden n.l. iets forser, doch
fair. De eerste aanvallen mochten dan voor Ajax zijn,
R.K.A.V.I.C. was zeker niet minder. De wedstrijd was wat rom
melig, doordat deze steeds onderbroken moest worden voor
blessures. Vooral aan Ajax-zijde. Na de rust moest één der
veldspelers onze keeper vervangen. Tot de rust ging de strijd
gelijk op. Eerst het ene, dan het andere doel weer in gevaar,
doch tot de thee bleef het 00. Na de rust speelde R.K.A.V.I.C.
nog vinniger (en nog steeds fair). Na 10 minuten gelukte het
hen uit een scrimmage de bal achter de invaller-doelman te
plaatsen. Hem trof geen enkele blaam, evenmin voor de andere
doelpunten. Deze 10 stand bleef gehandhaafd tot 8 minu
ten voor het einde. Toen werd het 20 voor R.K.A.V.I.C. Eerst
nu gooiden de meeste Ajax-spelers een zekere druk van zich af
en gingen snel combinerend op het doel af. Uit een ver schot
werd de stand op 21 gebracht. Ik zou de R.K.A.V.I.C.-doelman
te kort doen, als ik nog niet even op dit doelpunt terug kwam.
Volgens de scheidsrechter was de bal door het zijnet gegaan.
De doelman was echter een andere mening toegedaan en maakte
dit de scheidsrechter dan ook kenbaar. Deze gaf hierop een
doelpunt. Hulde voor de grootse houding van deze kleine doel
man.
De Ajacieden roken nu hun kans en drie minuten voor tijd
werd het 22. Echter R.K.A.V.I.C. kwam nog één keer terug
en dit was voldoende voor de zege.
De rechtsbinnen nam een voorzet van zijn linksbuiten ineens
op zijn schoen en passeerde de Ajax-goalie kansloos. (32).
Deze wedstrijd had niet verloren behoeven te worden, doch,
nogmaals, je komt er niet alléén. Samenspel, heren. Het is niet
belangrijk wie de doelpunten maakt, als zij maar gemaakt
worden. We spelen als Ajax-team, niet als Jantje, Pietje of
Klaassie van Ajax
Tegen A.F.C. zat er nog geen verbetering in. Er werd opnieuw
verloren. Nu met 31.
Vermelden wij nog dat in de wedstrijd tegen R.K.A.V.I.C.
Peter Janse een lichte hersenschudding opliep. Gelukkig is hij
inmiddels weer hersteld.
Van de wedstrijd te Zaandam tegen Z.F.C. jun. BI, gespeeld
op 25 sept. j.l., bereikte ons van de heer Van Ens nog het vol
gende verslag:
„Het jaarlijkse bezoek van ons BI team aan de zaanse dreven
werd dit jaar begunstigd door mooi weer. Na een voorspoedige
reis kon deze wedstrijd om precies 10 uur een aanvang nemen.
Al vrij spoedig bleek dat onze zaanse vrienden niet zo'n hecht
elftal in het veld brachten als vorige jaren; toen waren zij
immers geduchte tegenstanders. Met 50 kwamen zij er nog
genadig af doordat vooral ons binnentrio het spel te kort hield.
Zij doen er goed aan, zichzelf in te prenten dat een voorhoede
10
