besloegen vele headlines. Voor hen erg prettig maar toch niet zo
leuk voor hun teamgenoten. Naar onze bescheiden mening heb
ben Hoogerman, Van Mourik, Smit, Anderiesen, Muller,
Schaaphok, Prins en Feldmann er ook iets aan gedaan. En
laten we ook dan nog maar even memoreren, dat Jan van
Drecht, Guus van Ham en Cees Groot, dit kampioenschap ook
als hun kampioenschap kunnen beschouwen. Waarmede we de
heren Schubert, Potharst, Keizer en last but not least, Mr.
Buckingham, niets te kort willen doen. Integendeel, gaarne
brengen wij van deze plaats dit viertal de hulde die het zo dik
verdiend. Wekelijks is dit teamcomité vele dagen in touw
over de avonden zullen we het maar niet hebben ohi de zaak
in goede banen te leiden en te houden, wat beslist geen karwei
is, dat met de franse slag afgedaan kan worden. Er zijn zoveel
perikelen, belangen en verlangens, waarmede rekening gehou
den moet worden, dat het voor een amateur in feite ondoenlijk
is een „clubbaantje" te accepteren. Maar de zaak moet nu een
maal draaiende gehouden worden en zolang er nog jongens met
een sterk rood-wit hart op de aardknikker ronddolen, zal de
Ajaxbal blijven stuiteren.
't Is me anders het seizoentje wel geweest. Elf teams kam
pioen en, door de grote belangstelling voor het eerste elftal, een
mud gezonde bellefleurs tegen de dorst (als u begrijpt wat wij
bedoelen) op het achterhandje.
Gezien de enorme kosten, die iedere week, iedere maand en
ieder jaar terugkomen, zal het zaak zijn en blijven, zo zuinig
mogelijk te leven. Voorzitter Melchers, hamert er steeds op en
dat doet hij beslist niet, omdat het zo leuk is. Maar goed, vrien
den, we kunnen weer een stoot velen en als de voortekenen niet
bedriegen we hebben een tamelijk jong elftal en er loopt nog
aardig wat goed jong-goed rondzullen we het volgend seizoen
ons partijtje wel weer meeblazen.
Nu we dit schrijven, blaast het tweede elftal nog zijn pijpje
mee om het kampioenschap van Nederland. Feijenoord 2 is de
opponent. In ons stadion legden de Rotterdammers met 5-2
het loodje, 't Was een vlotte partij, door onze knapen, met snel
en lekker fris spel verdiend gewonnen. In Rotterdam Zater
dag 18 Juni a.s. kan op een warme ontvangst gerekend wor
den, want de Feijenoorders willen natuurlijk revanche nemen.
Een gewaarschuwd man telt nog steeds voor twee en dus de
beste voetbalslof voor, mannen.
Dat van die gewaarschuwde man was bij P.S.V. ook bekend en
dus gingen we in Eindhoven voor de na-competitie er met 20
op. Of het nodig was geweest is een andere roman. Jammer, dat
de pers zich geroepen voelde, de na-competitie aan flarden te
schrijven. Niemand weet wat er in Augustus te Parijs uit de
bus komt. Gezien de reglementen van de Europa-cup-organi
satie staan onze kansen aardig goed, maar wie kan met honderd
procent zekerheid in de voetbalkoffiedik kijken. Wij niet en de
pers niet en daarom is het dubbel jammer, dat een paar penne-
ridders de gein in de (inkt) soep draaiden. Over het algemeen
zijn het wel gezellige lui, de jongens van de krant, maar ze kun
nen soms verr.verkreukeld vervelend zijn en
Wat zegt u anders van Feijenoord? Komen de Rotterdammers
even bloedig wraak nemen voor dat weggeriste kampioen
schap. Kregen we met 16 op ons baadje. Verdiend, daar
niet van, maar zes tegen één was wel een beetje gortig. Gek
hè, 't ging bij ons ineens niet meer en bij Feijenoord liep het als
de gesmeerde bliksem. Hindert écht niet, want we hebben nu
weer volop reden om het volgend seizoen stevig revanche te
nemen. We beginnen er nu maar alvast mee; jongens, die dreun
schreeuwt om wraak!
Afgezien van die knock-out; Feijenoord wint de na-compe
titie-pot. Met vlag en wimpel en als u dan met alle geweld wilt,
zelfs met glans. Waarvoor we, onder aanbieding van onze hulde,
onze rood-witte cap afzetten. Gefeliciteerd mannen van de
Het elftal, dat onze club weer aan de top van het Nederlandse voetbal bracht
Staande: v.l.n.r. Swart, Muller, Van Mourik, Anderiesen, Van Drecht, Feldmann en Smit; Gehurkt: Van Ham, H. Groot, Prins en C. Groot
