Voetbal
Restaurant «De Kuil»
Ook bij de dames van de spelers viel het kampioenschap in goede aarde. Kan 't anders?
Het toeval leidde ons dezer dagen tot op een authentiek voet
balterrein waar elf jongetjes van tussen negen en twaalf
jaar waren aangetreden om de strijd aan te binden tegen elf
andere jongetjes van tussen negen en twaalf jaar.
Nu behoeft men er de eerlijke broodverdienste van Abe Len-
sta en Coen Moulijn geen moment minder om te respecteren, om
het gave amateurisme van zulke jongetjes als tijdpassering èn
als kijkspel te verkiezen boven wat zich elke Zondag in de
hoofdklasse van de K.N.V.B. afspeelt zij beoefenen een zo
Voor een goed diner
of belegd broodje
Rembrandiplein 7
SaladesCnoquetten enz.
onorthodoxe variant van het voetbal, en zien daarbij zo spon
taan af van de door sportjournalisten en Hongaarse trainers
gedecreteerde richtlijnen, dat hun verrichtingen zich tot het
Feijenoordwerk verhouden als de democratie tot het staats
socialisme.
Langs de lijnen van dit veld overigens stonden vijftien suppor
ters: ouders van het ene elftal, dat dan ook gekleed ging in een
warm uitgevallen oranje-hemd en kniekousen met beenstukken,
want het waren beter gesitueerde kinderen. Hun tegenstan
ders hadden ten dele alleen maar een broekje aan, maar hadden
daartegenover het voordeel dat ze niet met kindermeel, Spock
en de adviezen van dr. Sis Heyster waren grootgebracht, zodat
ze reeds vóór de rust een voorsprong van 20 hadden ver
worven.
Het aardige was, dat de aanvankelijk wat bedaagde en in de
plooi gebleven ouderen aan de kant deze achterstand veel min
der op zich lieten zitten dan de jongens zélf, die na de hervat
ting unverfroren opnieuw en met nog verhitter koppen te hoop
liepen op plekken waar de bal niet was. Sommige vaders ver
lieten hun zitbank en begaven zich, ter aanmoedigingzelfs
binnen de lijnen om met van die aan Leo Pagano ontleende
jargon-teksten hun broed aan te moedigen. Op hun gezag dien
den de jongens het korte tackle-werk onmiddellijk op te geven
en de vijand met brede pasen te verrassenook moesten zij
hun afgeven wat meer onder controle houden, het plaatsen
corrigeren en de voorzetten niet zo scherp doen wezen.
En waarachtig nadat door een als „gaaf' gewaardeerde
kopbal de stand op 21, was gebracht, schreeuwde een zeer ver
opgedrongen vader een minuut vóór het eindsignaal het leder
in een hoek waarvan het bestaan door het uiterst kleine keeper-
tje tevoren vermoedelijk nog niet was opgemerkt.
Jammer, dat die jongens later op de pay-roll van Ajax willen.
(Uit: „Het Algemeen Handelsblad".)
