In het laatst verschenen „Ajax-Nieuws" hebben we met u een
praatje gemaakt over de kaartverkoop bij top-wedstrijden.
We hebben u toen verteld, dat het bestuur besloten had de leden
in de gelegenheid te stellen een paar kaarten te kopen. Ook
deelden we mede, dat die verkoop zou plaats vinden de Dins
dagavond vóór de betreffende wedstrijd, waarbij onze gedachten
uitgingen naar de match AjaxBlauw Wit. We leefden toen in
de veronderstelling, dat het voor manipulaties op-het-slappe-
kaartenkoord, met betrekking tot de match AjaxD.W.S.-A.,
te kort dag zou zijn. Het clubblad kon pas na de match Ajax
D.W.S.-A. in de bus liggen en was het bekend maken van de
verkoop voor genoemde match via ons orgaan uitgesloten. Om
de leden toch terwille te zijn, uiteindelijk is de club er voor de
leden, werd besloten een kaartschrijven op de post te doen en
de rest weet u. In plaats van Dinsdag- werd de verkoop Woens
dagavond gehouden, omdat er op eerstgenoemde avond be
stuursvergadering op het programma stond. Deze avond klopte
niet met hetgeen in ons blad vermeld stond en heeft misschien
aanleiding tot verwarring gegeven. Indien het geval, dan
sorry", vrinden.
De verkoopavond het was een proef is misschien niet,
misschien wèl geslaagd. Er zijn fouten gemaakt. We hadden niet
gerekend op zo'n grote toeloop en ook niet op „grappenmakers",
die zo gezellig waren tweemaal, of meer in de rij te gaan
staan. We waren even vergeten, dat we mensen zijn en niets
menselijks ons vreemd is. Enfin, ook het beste renpaard valt
weleens buiten de prijzen. We hebben weer iets geleerd en zullen
er in den vervolge rekening mee houden. De heer J. H. Lyre,
reeds vele jaren donateur van onze club, tikte ons in een uitge
breid schrijven over alle punten, die wij hierboven aanhaalden,
op de vingers en hij had nog volkomen gelijk ook. Thanks, voor
de genomen moeite en de goede raadgevingen, Sir, maar we zijn
paraat. Vermoedelijk komt voor dit seizoen alleen nog de match
AjaxBlauw Wit voor een tickets-run in aanmerking. Die strijd
zal plaats vinden, aangenomen dat er geen kink in de kabel
komt, op Zondag 27 Maart a.s. Nu treft het slecht, dat we in de
week daarvoor midden in de festiviteiten zitten. We zijn n.l. van
plan bij een top-match minstens tien dagen vóór de strijd onze
leden in de gelegenheid te stellen zich van een paar kaarten te
voorzien. In het geval AjaxBlauw Wit zouden we dus op
Woensdag 16 Maart zitting moeten houden, maar op die datum
hebben we het feest van de „Bordjes-Olub", dus u begrijpt
De enige avond die gelegen komt is Maandag 14 Maart en
daar houden we het dus maar op. Voor de goede orde; we komen
met meer dan één koppel (men behoeft dus niet lang in de rij
te staan), reiken slechts twee kaarten uit en knippen een gaatje
in uw Ajax-diploma, zodat „grappenmakers" wel thuis kunnen
blijven. Verder vertellen we u nog even, dat op dames- en/of
kinderkaarten geen plaatsbewijzen worden verstrekt. Zo, dat
weet u al weer en nu maar piekeren om aan meer kaarten te
komen.
Over piekeren gesproken. De narigheden voor de aanvang van
onze laatste thuiswedstrijd - AjaxD.W.S.-A. hebben de
deur dicht gedaan. Zoals u geconstateerd heeft, gingen op een
gegeven moment honderden jongens (ouderen lieten zich ook
niet onbetuigd) aan de haal. Er was geen houden aan, met ge
volg, dat het een grote pan dreigde te worden. Alles rende kris
kras over onze dure grasmat om een plaatsje in de zon te ver
overen, waarbij vele bezoekers, die onze staantribune (Diemen-
zijde) bevolkten, zich grif aansloten. Een mens is een kuddedier,
nietwaar en als een gulden in uw zak hebt, wil ik zo'n stukje
betaalmiddel óók hebben. Als u het bedrag te laag vindt, willen
we er wel een straaljager van maken. Die dingetjes kosten toch
bijna niets. Maar zonder flauwekul, het was echt niet mooi meer
en het beroerde van deze race naar de zon, was het feit, dat de
toekomst van Ajax, onze bloed-eigen jeugd dus, het sein tot de
aanval had gegeven.
Nu valt er met ons te praten u kunt het zo langzamerhand
weten maar dergelijke ,,horde"-lopen waarderen wij beslist
niet. Het bestuur heeft de knoop meteen maar doorgehakt en de
bezoekers van de staan-tribunes „acnter de tralies" gezet. Die
pret kost natuurlijk weer geld, maar we konden er niet onderuit,
want we willen orde en rust. En nu onze jeugd. Die is hard op
weg haar eigen glazen in te gooien. Tot nu toe hebben we het
jonge goed op de Overdekte tribune toegelaten, een gebaar, dat,
naar we veronderstellen, wel gewaardeerd wordt, of beter, ge
waardeerd zou kunnen worden. Het blijkt een misvatting. De
jongelui zitten schijnbaar liever in de zon. Helaas, dat kan niet,
daar op de Open-tribune geen plaats voor hen is. De enige
oplossing is dus, óf helemaal geen toegang meer, óf een plaatsje
zoeken op de Staan-tribunes. Er resten nog vier thuiswedstrij
den, vier gelegenheden dus onze jeugd de kans te geven zich
te rehabiliteren. Wordt deze kans niet gegrepen, dan verdwijnt
de Ajax-hope van de Overdekte. Jongens, de bel voor de laatste
ronde heeft geklonken. Zet je, als goede Ajacieden, schrap.
Zaterdag 13 Februari j.l. in eigen huis op visite geweest. Onze
zustervereniging J.O.S., de club van oud-Ajacied Jaap Knol,
vierde haar 40-jarig bestaan en hield receptie in ons stadion.
We zijn nu eenmaal nooit kinderachtig als er te helpen valt en
zeer zeker niet als het amateur-clubs betreft. Jaap en zijn man
nen wisten het te waarderen, hetgeen bleek uit de sympathieke
woorden, die, na de geestige speech van voorzitter Melchers,
over onze hoofden we waren met Jan, Arie en ondergetekende
naar ons home getrokken werden uitgestort.
Populaire Jaap kan er wel iets van. Niet alleen met zijn mond,
maar ook met daden. Zijn club draait op alle fronten uitstekend
en als we goed hebben geluisterd, gunt iedereen de voetballers
uit de „De Wetbuurt" hun successan van harte. Nog een stootje
en de jongens van Jaap zijn weer kampioen. Zo, van de derde
naar de tweede klasse en meteen maar de gouden plak. Dat be
reik je niet als het een „Jan Boerefluitjes" beweging is, dat
bereik je alleen met een heldere blik en doorzettingsvermogen.
Daarom van deze plaats nog even het petje af en een papieren
lauwerkrans voor de rood-witten uit de Kruislaan, die geen
Kruislaan (o, schone herinnering) meer is.
Het programma van de feestweek is rond. Zaterdag 12 Maart
a.s. valt het startschot en gaat onze jeugd het 60-jarig bestaan
vieren in Bellevue. De Verano's, met een muzikale cabaret-show,
zijn van plan er een echt Ajax-feest van te maken, dus, om het
even populair te zeggen, „dat-zit-wei-goed". Alle juniores en
welpen ontvingen een uitnodiging en ook de z.g. „pleegouders",
dat zijn de Ajax-families, die altijd bij jeugd-tournooien voor ons
klaar staan, vonden een convocatie in de brievenbus. Onzes in
ziens een zeer goede gedachte van de Jeugdcommissie om op
deze wijze eens uiting te geven van onze dankbaarheid. We
hopen nu maar, dat de opkomst geweldig zal zijn en het een
prettig feest wordt, dat lang in de herinnering blijft voortleven.
Woensdagavond 16 Maart a.s. is het reünie van de „Borden
mannen". Bedriegen de voortekenen niet, dan wordt de vijftien
de bijeenkomst van de „Oude Garde" weer oer-gezellig (daar
zijn het dan ook oer-Ajacieden voor)Alleen hopen we nu maar,
dat niemand die avond zijn schoonmoeder op visite krijgt, want
de tent van Gebr. Sweering moet bomvol lopen. De kosten kun
nen geen bezwaar zijn, want voor 7,50 een dinertje met attrac
ties is zelfs in het oerwoud van Zuid-Afrika niet te krijgen.
Vrijdagavond 18 Maart komen Ere-leden, leden van Verdien
ste, alle commissieleden en bestuur in ons stadion bij elkaar voor
een klein etentje en (de dames zijn natuurlijk ook van de partij)
een dansje.
Zaterdagmiddag is het receptie en 's avonds vindt de floor-
show" plaats. Het programma staat elders in dit clubblad ver
meld.
Zo zit de feestweek van ons 60-jarig bestaan in elkaar. In
vergelijking met ons 50-jarig feest een tikkeltje sober, maar u
weet het, tien jaar geleden hing de vlag er enigszins anders bij.
Toen kostte dat feest een vermogen, nu nog niet eens een
directeurs-salaris (een directeur van een middelmatig bedrijf
dan), waarbij we niet moeten vergeten, dat in 1950 ons gouden
boek het levenslicht zag. Een boek we kunnen gerust zeggen
het levenswerk van Dolf Desmit dat een oplage had van
duizend exemplaren en vijftien mille vergde, exclusief het bloed
en de tranen van de samenstellers. Bij dit feest echter geen
jubileumboek en ook geen feestclublied, want tien jaren club
geschiedenis zijn te kort om de schatkist een aderlating te laten
ondergaan. We kunnen nog steeds de penningen beter gebrui
ken. Er is aan ons stadion nog heel wat te doen. We zijn dan ook
maar begonnen met de trainingszaal op te knappen. Eigen per
soneel heeft de zaal keurig schoongemaakt en is bezig het hele
2
