Bellevue
GERENOMMEERDE KEUKEN
van Gebr. Walvisch
DINERS - RECEPTIES
Leidsekade 90 Telefoon 36221 Amsterdam-Centrum
veld scoorde, Piet van Reenen (3x) en Wim Volkers voor de
rest zorgden.
Een feestavond met bal na, waarbij onder daverende bijval aan
architect Roodenburgh het erelidmaatschap werd aangeboden,
was het slot van de voor Ajax zo gedenkwaardige en glorierijke
dag.
Doch, beste mensen, bij alle vreugde over het nieuwe Stadion
was er ook de weemoed, om afscheid te moeten nemen van het
Oude Veld, het Ajax-terrein, zoals dat toen heette. Onze club
was er groot gewordenGij van de laatste 10 15 jaren lid
maatschap, gij hebt waarschijnlijk geen idee waar dat Ajax-
terrein lag. Wel, ook aan de Middenweg, zo ongeveer waar nu
Albert Heijn zit aan de ene kant en het Chinese Restaurant aan
de andere zijde. Links had je de opgang voor de „Overdekte"
met het bekende witte bestuurshuisje, rechts de toegang tot de
„Onoverdekte", alsmede de staantribunes. Dan kwam je langs
de „boerderij-van-Vos", diezelfde mijnheer Vos, die we thans
nog steeds ontmoeten bij onze „groundmen" Jan en Henk.
Achter het hoofdveld: Middenweg II, wat niet anders was dan
het bij veld, tevens oefenterrein (met verlichting).
We zijn destijds, vóór aan de afbraak werd begonnen, nog
eens in die oude omgeving gaan ronddwalen. Daarbij hadden
wij het, als (toen!) behorende tot de jongere garde, speciaal op
Middenweg II voorzien. Want welk een schat van herinneringen
lag hier. Niet zozeer naar aanleiding van onvergetelijke wed
strijden; die speelden de lagere elftallen meer op de Kruislaan-
velden (schuin tegenover de ingang van de Nieuwe Ooster Be
graafplaats). Neen, aan „Middenweg II" denken wij vooral om
die onvergetelijke trainingsavonden, onder leiding van onze
vriend Jack Reynolds. Trainen! Ja en hoe! Met een partijtje tot
besluit, waarbij gespeeld werd om „koek" al of niet „met thee".
Dan werd er voetbal ten beste gegeven van de bovenste plank,
aangevuld met een geweldig enthousiasme, zodat Jack wel eens
opmerkte: „Ik wou je speel Zondag zo
We hadden geen „zaal" zoals tegenwoordig. Wel een klein
houten huisje met enkele attributen als een z.g. „droge" roei
boot, een boksbal en je kon er touwtje springen.
Met drie a vier man echter was het vol. Daarom meestal maar
naar buitenWeer of geen weer! In de herfst en in de winter
was „Middenweg II" 's Zondags constant afgekeurd. Er werd té
veel op gespeeld. Maar voor de training moest het al noodweer
zijn, wilde het niet doorgaan. De grootste plassen konden ons
niet weerhouden.
Donateurs en Leden
zijn zeer tevreden
met KOLEN en OLIE
Raamgracht 1 3 en 19, Tel. 244383
Kijkduinstraat 40, Tel. 125037
Gaarne verstrekken wij Inlichtingen
Vermoeid en hongerig dook je daarna onder de douche om
met een warme dronk van Henk Kreuger, de terreinknecht,
weer wat op verhaal te komen. Als je dan op de fiets sprong
naar huis, vergezeld van je vrienden, zat de „strijd" er nog zó in,
dat het nü weer een „gokkie" werd wie het eerst thuis was.
A la Gerrit Schulte „karden" we de Middenweg af, op de Wete
ringschans was lijn 10 onze gangmakerom tenslotte wer
kelijk „af" het ouderlijk huis binnen te vallen, vaak té moe om
nog wat te eten, zodat je maar spoedig in „de koffer" dook.
Goede, oude Ajax-grond!
Hier huldigden wij Jack Reynolds, toen hij 12% jaar onze
trainer was. Spontaan hadden we onder-mekaar gelapt. Een
rookstel werd het, vergezeld van een mooi gedicht. Van de
juniores! Henk Kareis, toendertijd werkzaam bij een wijnhande
laar, had van deze een ,,fles-of-drie" weten los te krijgen. Na
afloop van de training hadden we (gemeen!) Henk tevergeefs
naar de theekoppen laten zoeken. Die werden de andere ochtend
teruggevonden, elk hangend, naast.de lege flessen, in de vlagge-
masten van de open tribune, waar we de avond daarvoor met het
gehele „stel" in pikkedonker op Jack's gezondheid en nog
vele jaren!!) hadden zitten drinkendie „apen" van jongens!
We scharen ons achter Vlokkie, die op 9 December 1934 in
„Rood-Wit-Thuis" schreef: „Vaarwel, goede oude Ajax-veste...
in onze herinnering ben je onvergetelijk. Onze mooiste sport
dagen, onze grootste belevenissen zijn samengeweven met ons
verblijf ginds, in die oude Ajax-veste, op dien historischen
grond, dien wij nu vaarwel zeggen, doch nimmer zullen ver
geten."
Vijf en twintig jaren wonen we nu alweer op Middenweg 401.
Een kwart eeuw(waar blijft de tijdwaarin ook deze
omgeving ons alweer zo vertrouwd en eigen werd.
We zijn trots op onze Burcht, wij voelen ons er thuis. En wij
niet alleen, ook het Amsterdamse publiek. (Dit is zeer belang
rijk
,,'t Is een gezellige kuip en als er daarbij nog een behoorlijk
spelletje gespeeld wordt, is-ie helemaal ouwe jongens", ver
trouwde ons eens een regelmatig bezoeker van de staantribune
toe.
Als wij dan tot slot nog even releveren dat bij een inzending
van bouwwerken, c.q. ontwerpen e.d. op sportgebied, gehouden
tijdens de Olympische Spelen 1936 te Berlijn, de schepping van
de heer Roodenburgh werd bekroond met de derde prijs, willen
wij besluiten met de wens uit te spreken, dat wij en komende
generaties nog lang en gelukkig in ons Stadion mogen leven.
Het daarbij niet alleen zullen zien als een mooi architectonisch
werk, doch (weer „Vlokkie") als een stuk „clubleven" in
tastbare vorm, geschraagd door innerlijke kracht en zelfver
trouwen."
T. M.
(De zinsneden uit „De Telegraaf", „Het Handelsblad" en
„Rood-Wit Thuis" staan uiteraard in de (oude) spelling van
1934.)
De heer Geudeker, schrijft ons:
Een mijner medewerkers aan „Sport en Sportwereld" zond
mij dezer dagen het volgende bericht, dat ik niet geplaatst heb,
maar dat in het Ajax-clubblad wellicht niet zal misstaan:
„Op 9 December 1934 werd het nieuwe Ajax-stadion, bouw
werk van architect Roodenburgh, geopend met een ere-wedstrijd
tegen Stade Frangais, die Ajax met 51 won. Bij die gelegen
heid huldigde voorzitter Koolhaas de op één na volledige „gou
den ploeg" van Ajax uit de jaren '17 en '18, die hij de bouw
meesters van dit stadion noemde en beloofde tevens de journa
listen een betere toegang tot de perstribune, zodat zij niet over
elkanders kleren moeten lopen en over muurtjes moeten klau
teren om hun plaatsen te kunnen bereiken. De journalisten
hopen nu maar, dat bij het 50-jarig bestaan van het Ajax-sta
dion deze toezegging gestand zal zijn gedaan
GEUDEKER.
Het huidige bestuur heeft over dit probleem verleden jaar
zeer diep gepeinsd. Zag er geen gat in een behoorlijk gat te
maken, zodat aan de wens van de journalisten niet voldaan kon
worden ènnog niet voldaan kan worden. Niet de moed ver
liezen, ridders uit het gevolg van de „Koningin der Aarde". Het
Ajax-bestuur is beslist niet voor één gat te vangen. Voorzitter
Mtlchers en zijn secondanten zijn paraat.
BROWN.
8
