A Is scherp opmerker hebt u natuurlijk direct ontdekt, dat er
iets in de tekst van de frontpagina van ons blaadje is ver
anderd; n.l. het redactie-adres. Twintig lange jaren hoe hiel
den we het uit? stond daar te lezen „Molenkade 9". Dat is
verleden tijd. Voortaan neemt de heer Middendorp de honneurs
waar en wilt u dus wel zo vriendelijk zijn de kopij voor het
„Ajax-Nieuws" naar Badhoevedorp te zenden. Nu moet u ach
ter deze verandering van décor echt niets gaan zoeken, want in
wezen is er maar heel weinig veranderd. Ons ontbreekt de
laatste jaren de tijd, de zaak van de Ajax-krant voor de voilé
honderd procent te dienen, met gevolg, dat er zo nu en dan in
ijltempo gewerkt moest worden. Daar hebben we een einde aan
gemaakt en zal in den vervolge de heer Middendorp met het
blauwe potlood manipuleren, een karweitje, dat bij hem in goede
handen is.
Medewerkers aan de Ajax-krant, de heer Middendorp ver
wacht uw pennevruchten vóór de achttiende van iedere maand
in zijn brievenbus. Laat hem niet in de steek.
De voetbal-machine draait alweer ruim een maand op volle
toeren en wat ons eerste elftal betreft niet zonder succes. In
vier matches bleven onze mannen ongeslagen en haalden zes
punten binnen. Een knappe prestatie. De vijfde wedstrijd, tegen
D.W.S.-.A., ging tegen de verwachting in verloren. Een
lelijk klontje in de voetbalpap. Een bomvol Olympisch Stadion
heeft naar dat „lelijke klontje" zitten kijken en was het er
gloeiend over eens, dat enige Ajax-spelers beslist geen goede
beurt hebben gemaakt. We weten wel, dat een derby immer
en altijd wordt gespeeld in een sfeer, die een pikant smaakje
heeft, maar mag toch nooit aanleiding geven tot onsportief
gedrag. Zich beheersen is soms uiterst moeilijk, maar voor een
sportman een eerste vereiste. De oorzaak van een nederlaag
zoeken bij tegenpartij of scheidsrechter is glad verkeerd en nog
kinderachtig ook. De club is daar niet van en ook niet mede
gediend. Bovendien betaalt het publiek zijn dure guldens niet
om naar onsportief gedoe te kijken. Het wil goed voetbal zien
en daar heeft het recht op. Op de spelers, die uitverkoren zijn
onze kleuren te verdedigen, rust de taak, hiervoor te zorgen.
That's all!
Het tweede elftal had een goede start. Van A.G.O.V.V. 2 werd
in Apeldoorn met 05 gewonnen en Vitesse 2 moest op ons
veld met 40 het onderspit delven. We hebben het tweede
tegen Vitesse een uurtje gadegeslagen, maar om te zeggen, „we
waren er weg van", neen, beslist niet. Wel zagen we een fantas
tisch mooi doelpunt van Sjaak Swart, een enorme kogel in de
bovenhoek, maar voor de rest was het heel matig. Ajax 3 ver
loor met 36 van Spartaan 2 en versloeg U.V.V. 2 met 40.
Ajax 4 klopte R.K.A.V.I.C. met 23, maar verloor van D.W.S.-
A. 3 met 12. Vriend Dollee zond ons van beide wedstrijden een
verslag, dat u elders in dit blad aantreft. Vijf, zes en zeven
speelden nogal wisselvallig. De resultaten van deze teams vindt
u in de uitslagenlijst. De jeugd draait weer prima, waarvan de
heer Middendorp in zijn jeugdrubriek vertelt.
Daar het ondoenlijk is van alle wedstrijden verslagen te
geven, maar we uit ondervinding weten, dat het voor de spelers
der lagere elftallen wel prettig is over de verrichtingen van hun
team iets te lezen, verzoeken wij de aanvoerders, ons korte over
zichten te doen toekomen. Wij zorgen voor de rest. Bij voorbaat
onze dank.
In „De Feijenoorder" lazen wij: „Hoe voorzichtig men moet
zijn met het engageren van buitenlandse clubs blijkt uit de te
Amsterdam gespeelde vriendschappelijke wedstrijd Ajax
Schalke '04, welke in een 30 overwinning voor Ajax eindigde.
Het blijkt, dat Schalke '04 voor die dag zijn spelers in twee groe
pen had verdeeld, waarvan de ene tegen Ajax ging spelen en
de andere in Hoesteii een wedstrijd speelde. Trainer Lengeyl
experimenteerde namelijk. Men moet toch kunnen verwachten,
dat de ploeg, die men engageert op zijn sterkst zal uitkomen,
anders zou gauw de klad in dergelijke wedstrijden komen."
We kunnen dit bericht noch bevestigen noch tegenspreken.
We weten er namelyk niets van. Bovendien is het heel moeilijk
vooral aan het begin van het seizoen om vast te stellen
of een buitenlands team in de sterkste opstelling uitkomt. Dat
geldt niet alleen voor ons, maar voor alle clubs. En dat geldt
ook voor alle clubs, die in het buitenland wedstrijden gaan
spelen. Zo deed hier in Amsterdam het gerucht de ronde, dat
Feijenoord in Barcelona tegen het reserve-elftal van „Barcelo
na" had gespeeld en met 20 verloren. De bekende ,,Men" zegt
soms zoveel
Dick Bessem, directeur „Olympisch Stadion" gaat jubileren.
1 October a.s. is het feest aan de Amstelveenseweg. 12% jaar
zwaait, de man met de pijp, aan de voet van de Marathontoren,
de scepter. En hoe! Rustig en zonder op te vallen. Hij heeft in
de 12% jaar, dat hij in de Amsterdamse sporttempel de „Big
Boss" is, de liefhebbers van sport en niet de liefhebbers van
sport alleen heel wat geschonken (tegen betaling dan). Het
zou interessant zijn, een lijst samen te stellen van al de evene
menten, die onder zijn leiding plaats vonden. Het werd geen lijst
maar een lijvig boekdeel. Kleurig als een regenboog, bont als een
wielerkaravaan en geurig als een bloemencorso. Dick, „Ajax"
wenst je nog vele jaren op de „Olympische Troon", in goede
gezondheid en zegt je dank voor de prettige samenwerking, die
we in de loop der jaren mochten ondervinden.
Natuurlijk hebt u gelezen de headlines waren vet en dui
delijk genoeg dat de heer Bobo Sal, op weg naar enge zaken
relaties in ons land, aan de grens (Vaals) werd tegengehouden
en meteen maar achter de tralies gezet. Volgens het dagblad
„Het Parool" moet de Joegoslaaf naar voren hebben gebracht,
dat hij hier „Iets te regelen had". Jammer, dat hij er niet bij-
vertelde met wie. Misschien was hij wel van plan de vele dui
zenden, die onze club nog van hem te vorderen heeft, bij pen
ningmeester Dukker aan te reiken. Nu zit de Joegoslaaf dan in
het schuurtje en zullen we maar rustig afwachten wat Bobo,
als hij voor de kadi staat, uit de doeken doet. De dagbladen krij
gen vermoedelijk aan dit, in werkelijkheid zielige mannetje,
weer een lekkere vette kluif.
De wegen in ons voetbalwereldje zijn niet altijd even dui
delijk. Soms zelfs ondoorgrondelijk. Terwijl we rustig zitten te
vissen misschien lag u aan het strand te zonnen wordt
ons, als de bekende donderslag bij hemel zonder wolken, mede
gedeeld, dat drie clubs aan het einde van het seizoen uit de Ere
divisie zullen verdwijnen. Of je even een emmer leeg gooit.
Overal waar je het oor te luisteren legt is men het met deze
gang van zaken niet eens. Niemand doet echter een mond open.
Ra, ra, wie klopt daar.
Toen Piet van der Kuil verleden jaar het plan had om naar
Spanje te verdwijnen, maakte niemand zich daar druk over.
Plots haalt de heer Moulijn het in zijn hoofd om bij St. Nicolaas
te gaan kijken, of heel Feijenoord plus nog een paar vlotte jon
gens maken een hoogstandje. Gevolg, alle 3600,bepalingen
over boord en betalen nu niet bepaald wat je wil een
burgermans-inkomen plus nog wat. Niemand doet een mond
open. We dansen rustig naar de pijpen van een paar handige
jongens. Naar onze smaak al te handige jongens.
Zondag j.l. hebben we dan het Utrechtse D.O.S. op bezoek
gehad. Het veel geprezen D.O.S.dat de ploeg van de heer
Joosten met 80 nu niet bepaald in de watten legde. In het
clubblad van D.O.S. lazen we een serie ontboezemingen van
sportcommentators, die overvloeiden van verheerlijking.
De verslaggever van „Sport en Sportwereld" spande wel de
kroon. Deze kenner van ons edele spel schreef o.a.: „D.O.S.-
mannen, -kerels, keien, bedankt. Wat een show, welk een de
monstratie, wat een pracht voetbal, wat een wedstrijd. Zelden
ging een tegenstander met zoveel eer, met zulke cijfers ten
onder".
Nou-eerlijk, het lijkt ons wel een eer om met zulke cijfers ten
onder te gaan.
De man van de „Sportkroniek" schreef: „Het is... maar
80 geworden in een vreugde-dronken Utrechts Stadion. Jaap
van der Lecks voetbalartiesten hebben de Geleense sterren van
alle glans beroofd".
En nu, die sterren uit Geleen, maar naar hun glans aan het
zoeken.
