Op het matje
Ouwe liefde
2
Uit economisch oogpunt bekeken leek het de nieuwe redactie
van ons cluborgaan verstandig de Juni- en Juli-blaadjes
te combineren, waarmede u, gezien het gesloten seizoen, wel
vrede zult hebben. We schreven „nieuwe redactie"; inderdaad,
ons driemanschap is uiteen gevallen, doordat de heer J. Koomen
de Ajax-schrijfmachine voorgoed heeft dichtgeklapt. Jan heeft
vele jaren met de redactie-bijl gehakt en vond het nu welletjes.
Een besluit, dat we hebben te respecteren en waarbij ons niets
anders overblijft, dan onze ex-collega hartelijk te bedanken
voor de prettige samenwerking, die wij vele jaren mochten on
dervinden. Jan, als je nog eens de lust mocht gevoelen het rood
witte orgaan te versieren; een kolom hebben wij altijd wel be
schikbaar.
De drukpers rolt echter verder en dus moesten we op zoek
naar de „third man". Die „derde man" hebben we gevonden en
wel de Ajax-cinéast en jeugdrubriekschrijver van de laatste
jaren, de heer T. Middendorp. Gezien zijn prestaties op het
slappe-inkt-koord zijn we ervan overtuigd, dat ook het komende
seizoen de Ajax-krant wel weer lustig door het wereldje der
„Insulinde Cup"-beeld De spelers van Chelsea krijgen tijdens de rust
een douche
clubbladen zal dwarrelen. Tinus, hartelijk welkom en slijp de
ganzeveder. Penneridders, die het durven zeggen, mogen we
wel. Succes!
Over de voetballerij kunnen we kort zijn. Sparta knikkerde
ons uit de beker (30), waarmede een sappig klontje uit onze
financiële pap viel. De halve-finale hadden we best kunnen ge
bruiken om de beker-kosten rond te krijgen. Nu moest er geld
bij. Eerlijk vrienden, dat heeft niet in de bedoeling gelegen,
toen we besloten mede te helpen de „cup" op poten te houden.
Volgend seizoen zullen we eerst onze bril eens goed moeten
oppoetsen, eer we besluiten mee te doen. Verder werd door
enige elftallen met meer of minder succes deelgenomen aan
tournooien en mochten jeugdige Ajacieden in vertegenwoordi
gende teams hun voetbalkunde laten bewonderen. De compe
titie voor Juniores Al werd stop gezet, zodat deze afdeling
het dit jaar zonder kampioen zal moeten doen. Voor de maat
regel hebben we bewondering, voor het samenstellen van het
programma slechts verwondering.
De jaarlijkse Algemene was gauw gepiept. Voorzitter Mel-
chers deed het vakkundig en rap. Half twaalf stonden we reeds
in de buitenlucht. Het bestuur mocht aanblijven en alle andere
commissies ook. Alleen de heer Van der Pol bedankte verder
voor de eer jammer, want hij was altijd bereid de Ajax-
zaak te dienen en deed dat gentlemanlike zodat er in de
Elftalcommissie Amateurs een plaats vacant kwam. De heer
Boerkoel werd bereid gevonden de opengevallen plaats in te
nemen. We wensen hem veel succes. De heer Middendorp vertelt
u elders in dit blad het een en ander over de jaarlijkse bijeen
komst. Daar verwijzen-wij dus naar.
Het trainervraagstuk is nog steeds (12 Juli) niet opgelost.
Candidaten genoeg, maar slagen, ho maar! We houden echter
koppig vol. De heer v. d. Kuil gaat, zoals u weet, naar P.S.V.,
voor de overige spelers, die op de transferlijst werden geplaatst,
is weinig of geen belangstelling. Het aantrekken van nieuwe
spelers gaat niet vlot. Men vraagt fancy-prijzen, omdat top-
spelers niet gemist kunnen worden. Verklaarbaar!
23 Augustus gaat de Toto weer draaien. Donateurs, die mee
willen doen, hoe meer zielen hoe meer vreugd en de Ajax-kas
vaart er wel bij, zijn verplicht 1,te storten. Bij de penning
meester en/of administrateur kan men terecht.
Begin Augustus gaat voor het eerste elftal de bal weer rollen.
Er staan enige oefenmatches op het programma, zodat we bij
de aanvang van de competitie beslagen op de grasmat kunnen
komen. Met de hoop, dat het een goed seizoen moge worden,
besluiten wij de eerste Kroniek seizoen 1959/'60.
BROWN.
Ouwe liefde roest nietzegt het spreekwoord en het
zegt dat maar zwakjes. Want ouwe liefde blinkt. Ze
is gelouterd van alle onzuiverheden, die haar aankleef
den, toen ze nog jonge liefde was. Ouwe liefde is de
enige met liefde gekoesterde liefde. Ouwe liefde is het
meest kostbare kleinood van een liefhebbende mens
heid. Als één dat ondervond, was het de aannemer, die
op die Zondagmiddag en -avond te dikwijls „aannemen!"
had gezegd
De aannemer was Zaandammer, en hij had in zijn
jonge jaren een ordentelijk partijtje gevoetbald. Was
het wonder, dat, toen zijn club onderlaatst uit zou
komen tegen de Volendammers, hij meetrok naar het
veld aan het IJselmeer? Wat drommel, elf ervaren Zaan-
kanters, die de bal al in het net knoertten, toen de pof
broeken achter de zeedijk nog alleen maar wisten van
het net, waar de harde bokkingen van het Zuidersoppie
zich in liet vangen elf kérels-als-Kas met voorvade
ren, wie Czaar Peter de Grote de kunst kwam afkijken,
zouden zich laten kennen door een armzalig stelletje
groenzoeters
Het kwam anders. De elf ervaren Zaankanters wisten
het net van de pofbroeken achter de zeedijk niet te
vinden, en tegen half vijf in de middag gingen zij met
hangende pootjes naar huis. Niet aldus de aannemer.
