Veluwse Post
Some senses and some nonsenses
5
DORP OP DE VELUWE,
Lentemaand 1959.
Blamage
Berg en Bos in Apeldoorn is op Hemelvaartsdag (7 Mei 1959)
bevolkt met de ééndagsvliegen, die één van de Nederlandse
omroepen aanhangen. Tot grote versiering van het programma
behoorde een friendly game tussen A.G.O.V.V. en Ajax. Ver
moedelijk heeft géén der organisatoren gedroomd, dat deze
wedstrijd een volkomen blamage voor het eredivisie-voetbal
zou worden ,tot het debet van Ajax. Het spijt ons, dat we dit
moeten vaststellen.
De „blauwen" (zo heten in de volksmond de Apeldoornse
eerste-divisie-mannen) zullen wijs genoeg zijn om géén enkele
triomf te zien in deze 5O overwinning op een elftal, dat géén
enkele stap gedaan heeft om werkelijk te voetballen.
Het publiek voelde zich echt bekocht en dat was het ook.
Gelukkig voor ons heeft het organisatiercomité nog een grote
blunder gemaakt, door een éénheidstoegangsprijs van twee
gulden vast te stellen voor kijkers, die niet tot het hierboven
genoemde legioen van de A.V.R.Ó. (want deze was het, die
Berg en Bos bevolkte met luid rumoer en sterr enge flonker
Mieke, Pierre, Greet je en noem maar op!!) behoorde. Zodoen
de kwamen 95% van de ongeveer zesduizend toeschouwers
uit het radio-legioen, terwijl de eigenlijke voetbal-enthousias
ten (gelukkig maar!) verstek lieten gaan. Financieel dus voor
het comité om te beginnen een misrekening. Er was gerekend
op 12.000 tot 15.000 man. Daarbij was natuurlijk gespeculeerd
op de grote naam van Ajax. Maar Ajax liet wel een gehavend
elftal naar Apeldoorn trekken, doch de voetbalcapaciteiten liet
Ajax in de Meer.
Boys, we hebben ons geblameerd gevoeld. Het feit, dat we
onvolledig waren (de afwezigheid b.v. van v. d. Kuil zette al
kwaad bloed, doch we konden dit goedpraten, omdat deze spe
ler naar Istanboel ging met het Nederlandse elftal) is nog
enigszins te begrijpen, doch we hebben niet kunnen snappen,
waarom dit onsamenhangend, onbenullig voetbal juist tegen
een tegenstander, die theoretisch de mindere moest zijn, werd
gedemonstreerd. Het groeide uit tot lachsalvo's.
We hebben tussen het radiolegioen plaats genomen (zo nu en
dan een blik werpend op de ontdane aangelaten van Dukker
c.s. en de verbijsterend koekeloerende Ajax-meisjes en dames),
zodat we volop hebben genoten van de schimpscheuten op de
„ere"-divisie
Zoals dat gaat in het Oosten, de verwoed-enthousiaste en
springlevende op sensatie beluste voetballers uit lagere
regionen zetten alles op alles om de hoger gesitueerde club
eens even de das om te doen. Het was in deze wedstrijd binnen
twintig minuten zo klaar als een klontje, dat Ajax precies
achter het spel aanliep, volkomen interesse-loos rondtolde en
de ene opfrisser van de A.G.O.V.V.-duveltjes na de andere te
incasseren kreeg. In de persoonlijke duels bleven de Apel-
doorners opvallend gemakkelijk de baasenfin er is géén
verklaring voor behalve deze: Ajax had geen zin in voetballen!
Was het te warm? Was er „iets" achter de schermen?
De heer Leo Hom zou scheidsrechteren. Maar Leo Hom
bleef ook weg. Hij was blijven steken in het verkeer. Nu, ge
mist heeft hij niets, behalve de pret op de tribunes om dat
rappe A.G.O.V.V.
De hele zaak ging om „Alles op één kaart". Voor dit goede
doel zijn we bereid de vrijwilligers en medewerkers, in welke
functie of hoedanigheid ook, te respecteren. Maar als je een
voetbal-game accepteertvoetbal dan ook! Verliezen is het
ergste niet, maar doe tenminste je best. We zullen maar niet
neerschrijven, wat de pers van dit fraais heeft te vertellen
gehad. De renommée van Ajax heeft een deuk opgelopen. En
we vragen ons af: was dat nodig?
So long!
Tot betere tijden!
VLOKKIE.
"Vfog een klein rukje en dit seizoen is ook weer ten einde, en
kunnen wij na event, koop en verkoop, alweer gaan denken
aan datgene wat het nieuwe voetbaljaar ons gaat brengen.
Hoewel wij gaarne hadden gezien, dat onze jongens wat
hoger op de ranglijst stonden (en de mogelijkheid hier
toe is zeker voorhanden geweest), is het bereikte resultaat
achteraf bekeken toch nog alleszins eervol, stevig in de boven
ste helft en tot op de dag van vandaag nog in „de beker".
Hopelijk blijven wij nog even bekeren, want u begrijpt ook wel,
dat die eerste Cup-matches financieel nu niet bepaald geweest
zijn om naar huis te schrijven.
Verder gaan we straks nog even vergaderen, en als alles dan
in orde is, blijft er misschien nog een paar weken „vacantie-
kamer" over.
Op verzoek van de honkballers heeft het bestuur eens extra
aandacht aan hun verzoeken besteed, en geloof ik zeker, dat
deze afdeling thans weer goed op de benen staat.
Als naast de goede stemming nu ook nog de terugkeer in de
Hoofdklasse bereikt kan worden, geloof ik wel, dat alle par
tijen best tevreden kunnen zijn.
Ik heb mij laten vertellen, dat de kans er wel is, maar veel
punten zullen er dan toch wel niet meer verloren mogen worden.
Veel succes jongelui, naast het weer grote aantal Ajax-voetbal-
kampioenschappen kunnen we dit jaar best een honkbalkam
pioen gebruiken.
Voor de cricketers die vorig jaar kampioen waren, hoop ik
ook van harte het allerbeste in dit nieuwe seizoen.
Met het eerste twee Pinksterdagen op reis geweest om Ant
werp F.C. en N.O.A.D. in eigen huis te gaan bestrijden.
Tegen Antwerpen was een aardige wedstrijd, waarin onze
ploeg zeer behoorlijk voetbal heeft laten zien. Zonder dat er
speciale uitblinkers waren, toonden onze jongens tegen deze
toch werkelijk sterke tegenstander over voldoende capaciteiten
te beschikken om met 32 te winnen. Zelfs hebben wij door
prima doelpunten van Jacq. Swart (2x) en Jan Fransz met
30 voor gestaan, maar toen kwamen de Sinjoren opzetten;
verder dan 2 doelpunten liet onze achterhoede ze echter niet
komen, waardoor we dank zij deze overwinning in een genoeg
lijke stemming en met de wetenschap de Ajax-naam in het
buitenland hoog gehouden te hebben, de reis naar Tilburg kon
den aanvaarden.
In Tilburg hebben wij tweemaal de leiding gehad dank zij een
bekeken kopbal van Willy Schmidt, en een geweldige kogel van
Jan Fransz, maar het eindresultaat was toch een gelijk spel.
Onze jongens hebben een paar mooie kansen ook deze wed
strijd te winnen verloren laten gaan. Maar de reis en twee wed
strijden in 24 uur zullen hier ook wel een rol gespeeld hebben.
Voor diegenen onder u die menen, dat in betaald voetbal geen
plaats meer is voor een goede vriendschap, kan ik met grote
blijdschap verklaren, dat er geen wanklank geweest is, en dat
ik het grote genoegen had twee prettige dagen onder goed
willende Ajax-leden te mogen doorbrengen. En dit nog wel
ondanks „zakelijk denken".
De rouw voor Amsterdam is compleet, naast een tunnel heeft
Rotterdam er nu ook een voetbalkampioen bij. Onze Johny
Jordaan en Tante Leen, zullen een zware kluif krijgen ons ver
loren prestige weer een beetje op te vijzelen.
Sparta is kampioen en de sympathieke rood-witten die nu al
een geheel seizoen bezig zijn, om alle Hoofdklassers bij elkaar
een minderwaardigheidscomplex op te dringen zijn hier vol
komen in geslaagd. Over hun kracht behoeven wij niet meer te
praten, hun voorsprong was steeds onaantastbaar, en eerlijk
gezegd ik gun het hun ook van harte. Maar één ding Spartanen
doe het volgend jaar anders, als jullie dan toch weer met alle
geweld kampioen willen worden, doe het dan met je hakken
over de sloot, dat houdt de spanning er in, en kost ons allemaal
minder geld.
's Avonds was ik nog even in Rotterdam en heb ik de Sparta-
bestuurderen de hand mogen drukken; met de Bevrijdingsdag
kan moeilijk meer publiek op de been geweest zijn, en het duur
de lang alvorens ik langs, verschillende vogelkooien, pelikanen
en kleine wasbeertjes tot het hart van de Rotterdamse dier
gaarde door kon dringen om voorzitter Salters en collega
bestuurders met het prachtige resultaat van hun eerste elftal
te feliciteren.
Spartanen nogmaals proficiat, wij verheugen ons in jullie
succes, maar denk er om, volgend seizoen willen wij beslist weer
een woordje meespreken. JAMES.
