2
jarige jubilarissen te huldigen. Jan deed het met een vlotheid
en zwier, die eerlijke bewondering afdwong en hem knap op het
paard heeft gezet. Fons Pelser hield het aan het einde van de
avond niet onder zich en zei met ronde woorden, hoe hij over
onze voorzitter dacht. En Fons is heus geen jongen, die rap
met loftuigingen rondstrooit. Vermoedelijk zult u niet van ons
verlangen, dat wij de gehele avond gaan verslaan, maar eerlijk
lui, het is een prima geslaagde avond geworden en het comité
heeft eer van haar werk gehad. Alles zat goed. De tafelpresi
dent deed het prima kan het anders het muziekje en het
zangeresje waren uitstekend, de chefkok had zijn uiterste best
gedaan en geen wanklank werd gehoord. Een avond, Ajax
waardig en één, die verlangens oproept naar het 60-jarig be
staan van onze club. Volgend jaar vieren we het 15-jarig be
staan van de „Bordjes-afdeling". Het zal moeilijk vallen in dat
jubileumjaar met een betere avond voor de dag te komen.
Voorstellen kunnen nu al bij het comité worden ingediend.
„Bordemannen", aantreden geblazen.
De feestavond op 21 Maart 1.1. in Grand Hotel Krasna-
polskytja, wat zullen we er nog van zeggen. U bent er
vermoedelijk bij geweest en de kranten hebben er kolommen
aan gewijd. De leden van het comité t.w. de heren Geudeker,
La Fleur en De Groot met ondergetekende als brug naar het
bestuur, kunnen tevreden zijn. Natuurlijk hebben we wel een
paar foutjes gemaakt zij, die zonder zonden zijn maar
ver naast de roos zijn we, naar onze bescheiden mening, niet
geweest. De critiek was beslist niet ongunstig en daar waren
we al tevreden mee. Werk is er genoeg verzet en zonder de
anderen te kort te doen, kunnen we hier gerust schrijven, dat
de heer Geudeker schrijver van het „draaiboek", dat
mevrouw Mies Bouwman zo vaardig benutte een zee van
vrije tijd in de mist(!) we zullen de nachtelijke misttocht
naar het home van mevr. Bouwman niet licht vergeten zag
verdwijnen. Op het gebied van feestavonden organiseren waren
wij (ondergetekende) volkomen onbekend. Nu weten we dan
wat het betekent. Mensen, daar komt echt iets voor kijken en
als u haarfijn voorgelicht wil worden, moet u met Cor la Fleur
gaan praten. Van alle markten thuis. Maar de moeite is niet
vergeefs geweest en Jack Reynolds, gehuldigd als een voetbal-
vorst Ere-lid van onze club, gehuldigd door K.N.V.B. (de
heer Martens), door de'Afd. „Amsterdam" en Sportraad (de
heer Jaspers) heeft een avond beleefd, die hij vermoedelijk
in zijn mooiste dromen niet tegengekomen is. Een machtig
gezicht al die „oude voetbalkeien uit zijn school" op het toneel.
Wim de Bois was er voor uit Veendam overgekomen en oude-
glorieuzen, die wel uit het oog, maar niet uit het hart zijn, had
den de rood-witte wapenrusting ten faveure van hun oude
vriend let wel, vriend nog eenmaal omgegord. Jack was
geroerd, diep geroerd en zijn stem, die nog zo krachtig en
helder „Bring me back tot London-town" naar voren had ge
bracht, kon zijn dankwoord moeilijk verwerken. Allicht!
„Dat was Uw Ajax-leven" Mevr. Bouwman heeft Jack Reynolds, omringd door zijn oud-leerlingen, op de „pijnbank"
Door de feestdagen uw blad iets later dan gewoonlijk in de
brievenbus. Sorry, vrienden, maar het is er weer en door al de
festiviteiten, die we in Maart mochten beleven, nog enigszins
feestelijk getint ook. Vriend Mud, onze hoffotograaf, heeft zijn
best gedaan en als er liefhebbers zijn voor een „plaatje" dan
maar even een seintje aan de redactie. A raison van één gulden
hebt u een herinnering aan de avond, die u met uw aanwezig
heid opluisterde. Het eerste feest, om in cricketstijl te blijven,
to open the game gaf de heer Jan Exman, eens leider van
de cricket-afdeling, ex-penningmeester van onze club en thans,
dan als rustend burger in de sportwereld, 50 jaar lid van de
rood-witte familie. Jan, vond er aanleiding in om zijn oude
cricket- en voetbalvrienden uit te nodigen in ons stadion een
kelkje (met versiering) te komen ledigen. We hebben hem niet
teleurgesteld en met een stel ouwe-jongens (de dames waren
er natuurlijk ook bij) een prettig avondje doorgebracht. Er
werd een woord gesproken, wat Joop Martens, als oud-cricket-
leerling van Jan hij had het o.a. over „Bat (geen bed) op
houden" en „Runnen als een slak", al bijzonder goed afging.
Een avondje, dat we, als onze gastheer 60 jaar lid van rood-wit
is, wel willen herhalen. Ook van deze plaats, bedankt Jan.
Het tweede feest was de jaarlijkse bijeenkomst van de „Bord
jes Club". Het borreluurtje zegt u maar drie uurtjes begon
direct al goed. De stemming zat er spoedig in en dank zij de
werklust van het „Atlantic" huisorkest steeg de vrolijkheid met
de minuut. Een charmant zangeresje bracht met enige Franse
chansons de „Bordemannen" helemaal in een beste bui en dat
de soep daardoor op een laag pitje moest, liet hen koud. Het
clublied „Die oude garde" schalde en Fons Pelser, moest zijn
lijflied uit de oude tijd „Hittepetit", laten horen. Zijn volle bas
klonk nog sonoor. Toen werd het hoog tijd om te gaan kijken
wat de Gebr. Sweering op tafel zouden zetten. Die tafel was
door vriend Kolman weer keurig, gratis voor niemendal, in de
bloemen gezet. Hulde aan deze oer-Ajacied. Aan het hoofd van
de tafel zaten Ere-president Koolhaas, tafel-president Geude
ker en voorzitter Melchers. Marius opende de culinaire bij
eenkomst, droeg de leiding over aan de heer Geudeker, die
maar meteen met een beste speech begon. Na de hors d'oeuvre
was het woord aan onze huidige president, die de moeilijke,
maar aangename, taak had, al de aanwezige 25-, 40- en 50-
