VAMI
AJAX-VAMI 2-2
2
Helaas, moeten wij deze „Kroniek", de eerste in het nieuwe
jaar, met enige trieste regelen beginnen. Zoals u allen weet,
ontviel ons op de avond van de 2e Kerstdag, ons aller vriend,
de hèer W. Gupffert, in de leeftijd van 64 jaar.
Wijlen de heer Gupffert, in de jaren 1916 '20, één van de Ajax-
sterren uit de „Gouden Ploeg", heeft de laatste jaren van zijn
leven onze vereniging grote diensten bewezen. Als gepension-
neerde beschikte hij over veel vrije tijd, die hij in hoofdzaak be
steedde aan de bloei van „zijn" Ajax. Persoonlijk hadden wij
het genoegen sinds Augustus 1.1. met hem te mogen samen wer
ken. In dat tijdsbestek hebben wij „Gup" leren kennen als een
zeer accuraat werker, aan wiens aandacht vrijwel niets ont
snapte. Als man van het „voetbalvak", wist hij precies wat er
in voetballand te koop is, zodat het al heel moeilijk viel hem op
voetbalgebied iets wijs te maken. Over ons stadion en over ons
spelmateriaal waakte hij alsof het zijn persoonlijke eigendom
men waren. We kunnen dan ook met zekerheid beweren, dat
deze grote Ajacied zijn club het laatste halfjaar veel pecunia
heeft bespaard. Het zal moeilijk, heel moeilijk vallen hem te
vervangen, nog moeilijker zal het zijn, wijlen Willem Gupffert,
te verbeteren.
Op Oudejaarsdag is onze overleden clubmakker onder enorme
belangstelling naar zijn laatste rustplaats gebracht. Voorzitter
Melchers heeft in de aula van de Nieuwe Oosterbegraafplaats,
namens onze vereniging een afscheidswoord gesproken en een
laatste groet gebracht. Stil en triest, in de wetenschap, dat een
groot Ajacied voor eeuwig van ons was heengegaan, hebben we
de dodenakker verlaten. Wim, beste kerel, rust in vrede.
De heer D. Knegt, die wijlen de heer Gupffert, in al zijn voet
balglorie heeft meegemaakt, die zelfs door het prachtige spel
van „Gup" en zijn strijdmakkers de inspiratie vond ons club
lied te dichten, schreef elders in dit blad een „In Memoriam".
Een nagedachtenis, die mevrouw Gupffert, in deze moeilijke
dagen zeer zeker tot troost zal zijn. Moge zij de kracht vinden
haar grote leed te dragen.
Al is het dan alweer enige maanden geleden dat de heer Evert
Grifhorst, sportredacteur van het dagblad „Het Vrije Volk",
een voorbeschouwing schreef van de derby AjaxBlauw-Wit,
toch willen wij hierop even terugkomen. Beslist niet op het ge
hele verhaal, maar wel op enige opmerkingen, die ons frappeer
den. De heer Grifhorst schreef: „De laatste jaren verzorgt de
Oostenrijker Carl Humenberger de training. Hij heeft een grote
Wat AJAX is voor de Meer (Een gezellig stadion)
Is de V.A.M.I. voor de Kalverstraat (Een gezellige lunchroom)
RESTAURANT - LUNCHROOM
Kalverstraat 171 Telef. 45027
Pachter van de Ajax-bufletten
internationale ervaring. Zijn successen bij Ajax waren niet mis;
landskampioen en tweemaal in de kopgroep. Tóch was men niet
tevreden. De resultaten waren wel mooi, maar het technische
voetbal was er toch maar niet."
„Hij kreeg niet alleen de leiding, noch had Ajax een manager.
De leiding berustte in handen van de commissie betaald voet
bal. Het bezwaar bij Ajax van een eenmansleiding van de trai
ner of manager berust hierop; zo'n trainer blijft een aantal
jaren (2 of 4 jaar) en gaat dan weer weg. Dan moet er weer een
nieuwe komen. Waarom zou men zo'n man alleen de leiding
geven?"
„Dit is bij Ajax wel een ernstig gebrek aan realiteit. Men leeft
nog te veel in het verleden. Herinneringen over de roemrijke
jaren, over de vele kampioenschappen in de dertiger jaren, over
het sublieme elftal van de twintiger jaren worden steeds weer
opgehaald. Daar raakt men niet over uitgesproken."
Bovenstaande opmerkingen hebben we dus uit heer Grifhorst
zijn beschouwingen gelicht.
Wat zijn eerste opmerking betreft: de successen van de heer
Humenberger waren inderdaad niet mis. Wie zou het willen ont
kennen. En dat men toch niet tevreden was, nogmaals, wie zou
het willen ontkennen. Maar de heer Grifhorst schreef het al,
„technisch voetbal was er niet." En, dat is het criterium, anders
gezegd, de spil waar alles om draait. Het publiek wil nu een
maal goed voetbal voor zijn dure geld. Bewijzen? Feijenoord
trekt volle zalen. Waarom? Omdat de Rotterdammers goed
voetbal op de grasmat leggen. En wij AjaxSparta, een top
hit. Dang niet uitverkocht. Waarom Het antwoord ligt o.i. voor
de hand.
Opmerking 2. Een trainer blijft twee tot vier jaar. We menen
ons te herinneren, dat Jack Reynolds, zo'n kleine dertig jaar zijn
voetballessen ten beste gaf. We menen zeker te weten, dat men
in de Ajax-kring niets liever wil, dan een trainer met „lange
levensduur". Ook weten we heel zeker, dat de belangen van onze
afdeling „Betaald Voetbal" worden behartigd door drie oud
internationals, die écht „iets" van voetbal af weten, èn behoor
lijk samenwerken.
Opmerking 3. Gebrek aan realiteit. Nog te veel leven in het
verleden. Meent de heer Grifhorst dat nu werkelijk We weten
bliksems goed, dat de tijd van de trekschuit en het peerd aan de
lijn, meer dan verleden tijd is. Herinneringen ophalen, natuurlijk
komt het verhaal „Van toen", zo nu en dan voor de dag, maar
bestuurs- en commissieleden zijn beslist geen „oude-tijd-dro-
mers". Kunnen zij niet zijn, want dagelijks wordt iemand, die
met „Betaald Voetbal" iets te maken heeft, met zijn neus op de
feiten gedrukt. En de heer G. kan van ons aannemen, dat het
keiharde feiten zijn. En waar draaien die keiharde feiten dan
om? Om, wat de heer Grifhorst misschien ook gaarne wil: goed
technisch voetbal.
Dat was dus dat.
En nu maar weer even terug naar December. In die feest
maand was het in onze club ook weer raak. Eerst het St. Nico-
laasfeest voor de jeugd. Toen de zo langzamerhand beroemd ge
worden Kienavond. Het comité heeft ook dit jaarlijks gebeuren
weer knap versierd. Een schat aan prijzen. De pluimvee-wereld
had meer dan een veer moeten laten. Milde gevers hadden voor
fruitmanden, lappen stof, brandstof, een fiets, keukenuitrusting,
sigaren, hengel, dranken (zwakke en sterke), kerstkransen etc.
gezorgd en onze voorzitter had zelfs een Remington scheer-
apparaat op de kop getikt. De clubavond-commissie met mede
werking van de resp. ega's) had dagwerk gehad om alles accep
tabel te presenteren. Een woord van dank aan de families Van
der Toorren, Louwaard, De Wit, Zwang en La Fleur is hier dan
ook zeer zeker op zijn plaats. Cor zorgde met sonoor geluid, dat
de kiennummers (er wel of niet) uitkwamen. Hij deed het eer
lijk. Zijn vrouw zat ook in de prijzen. Wij gingen met een
„kenien" van een halve meter naar huis. Ook dat was eerlijk.
Een zeer geslaagde avond (niet om „het kenien").
De Oudejaars-instuif in hotel Suisse we waren helaas niet
in de gelegenheid het feest mee te maken mocht zich verheu
gen in een zeer druk bezoek. Naar wij vernamen wederom een
goede beurt voor de clubavond-commissie. Goed werk, vrienden.
In plaats van het traditionele Kerstdiner, in Januari een ge
zellige avond voor alle functionarissen gehouden. Zeer geani
meerd verloop en alleen jammer, dat niet alle uitgenodigden
aanwezig konden zijn. Zo'n avond is bij uitstek geschikt „het
rood-witte snoer, dat knelt", iets losser te maken.
Voor de amateurs, op initiatief van de „elftal-commissie-ama
teurs" ook zo'n avondje georganiseerd. De heer Bob Spaak, een
