11
den, te vertellen, dat Willy Schmidt, zijn comeback op bevre
digende wijze vierde, Van Mourik weer op weg naar zijn oude
vorm is, captain Ouderland een beste partij back vertolkte en
Guus van Ham, de grote (kleine) man uit onze halflinie was.
De andere kleine man, Ben Muller, een prima voetballer, maar
soms o zo nonchalant, voor halftime zijn draai niet kon vinden.
In de tweede helft lukte het hem beter, maar hij zal toch moe
ten oefenen in het zuiver plaatsen van de bal, want daar man
gelt bij hem nog het een en ander aan. Wim Anderiesen had
aan Canjels een hele kluif, die, niettegenstaande de twee doel
punten, door Wim volgens de regels van de „kluifkunst" werd
opgepeuzeld. De voorhoede produceerde vijf goals, wat zullen
we er nog van zeggen? Natuurlijk gezien de kansen, hadden
het er meer kunnen zijn, maar wij waren dik tevreden en
er komen nog enige clubs waar we een balletje mee te trappen
hebben!
BROWN.
A.D.O.—AJAX 34.
Brrr! Wat een transpiratie zonder inspiratie op het bankje
langs het veld. Na 10 minuten 20 in ons voordeel, terwijl het
schrik niet 50 had kunnen en moeten zijn en in de rust
met 32 achter.
Wim startte met een nonchalante boogbal over de keeper en
naast de goal. De verdediging van de rood-groenen speelde
voortdurend op buitenspel en had bij tijd en wijle, mede door
goed spel van ons, meer weg van een vergiet dan van betaalde
voetballers, zodat vrij gemakkelijk door Pietje en Jan Snoeks
een verdiende voorsprong werd verkregen.
Na deze doelpunten werd het in het veld steeds verwarder en
vreemder; een voorzet van Pietje werd keihard in eigen doel
geschoten door de stopper, maar Wim BI. stond buitenspel(?),
Pietje alleen op de goal af, onderuitgewerkt, niets aan de hand,
het was n.l. een zgn. poging om de bal te spelen(?). Het aantal
buitenspelgevallen was legio, terecht en ten onrechte, Wil
Schmidt slaagde er zelfs in buitenspel te staan op zijn eigen
speelhelft(?). Buitenspel is en blijft moeilijk. Voor het publiek
in doorsnee ondoorgrondelijk hangt meestal af van de club
kleur maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ook
mijn kennis van de spelregels onvoldoende bleek te zijn, zowel
op het gebied van buitenspel als op het gebied van het pogen
om de bal te spelen.
Van de ontstane verwarring profiteerde A.D.O. ten volle en
de uitstekend spelende voorhoede scoorde door middel van
Schuurman drie doelpunten, waarvan in het bijzonder de laat
ste twee van prima kwaliteit waren. De rust kwam met een
gevoel van onbehagen. Het verwerken van de achterstand was
moeilijk, men was geprikkeld met of zonder reden, maar de
cadans was er uit.
Aanvankelijk zag het er na de thee uit dat de achterstand
groter zou worden, maar A.D.O. kon haar meerderheid niet
in doelpunten uitdrukken. Geleidelijk kregen wij meer vat op
het spel in het bijzonder onze half spelers en steeg de ster
van Wim in de voorhoede. Hij werkte als een paard, smaakte
het genoegen de gelijkmaker te scoren en had door een uit
stekend genomen vrije trap een grote hand in het winnende
doelpunt door Pietje. Een zware maar verdiende overwinning.
Aan de Hagenaars de tipstop met op buitenspel-spelen en
laat die zgn. pogingen om de bal te spelen achterwege.
ST.
AJAX—A.D.O. 3—3.
U zult waarschijnlijk, evenals ondergetekende, op Zondag
28 December wel naar ons Stadion zijn gegaan in de vaste
overtuiging dat ons eerste elftal, na de sensationele wedstrijd
in Den Haag tegen de Zuiderparkbewoners, n.l. van 02 naar
32 en tenslotte 34, de volle buit zeker zou binnenhalen.
Het is evenwel anders gelopen en wij moesten met een gelijk
spel genoegen nemen. Het is een wedstrijd geworden waar de
onrust overheerste. Van meet af aan zetten de Hagenaars de
buitenspel val open, waar onze voorhoede dikwijls, naar mijn
smaak zelfs te veel, inliep. Er is niets moeilijker voor een
scheidsrechter en zijn secondanten om daar vlekkeloos onder
uit te komen, d.w.z. dat elke beslissing juist is. Spelers en
scheidsrechter worden steeds onrustiger en het publiek waar
deert één en ander maar matig. Onherroepelijk komen er
momenten, dat de scheidsrechter de op buitenspel-spelende
ploeg teleur moet stellen, niet voor buitenspel fluit en een
kans, de eerste de beste, benutte v. d. Kuil, die enkele Hage
naars zijn hielen liet zien en de keeper kansloos passeerde.
Piet zou nog een paar maal in deze droompositie komen maar
faalde toen in de afwerking.
Diverse malen kon de A.D.O.-verdediging slechts redding
brengen door een doorgebroken speler onderuit te werken.
Scheidsrechter Van Leeuwen liet dit niet ongestraft, maar
naar onze smaak betoonde hij tegenover één der halfspelers,
die hij diverse keren met opgeheven vinger tegemoet kwam,
te veel consideratie.
Het publiek meende na afloop deze spelers met geloei uitge
leide te moeten doen en wij mogen slechts hopen dat zulks op
(Vervolg op pag. 1 4)
Jan Snoeks
Wim Anderiesen
Guus van Ham
