Veluwse Post
Dorp op de Veluwe
Wintermaand 1958
TIEN POND CONCENTRATIE!
Hoe zit dat met ons beroepsvoetbal? Ik herinner
me een van onze taalleraren uit de gouden tijd
van onze jeugd, die altijd zei: knapen, tien pond
concentratie bij alles wat jullie doet en jullie suc
ces komt, zij het misschien maar met een paar
onsjesde smakkerd! Dat was een levenswijze
man, hebben we later begrepen en nu weten we,
dat weinig of niets tot stand komt in ons leven,
indien we ons niet met alle kracht inzetten voor
een taak.
Hoe is dat nu met ons Nederlandse beroepsvoet
bal? Zitten de verantwoordelijke leiders van het
betaalde voetbal wel eens te peinzen over de tot
nu toe weinig geslaagde pogingen om ons voetbal
tot laten we zeggen een bescheiden Europees
niveau op te voeren? Er is in de beide jaren
1957 en 1958 in de strijd om de Europa-bokaal wel
duidelijk gebleken, dat we nog onder aan het lijst
je zitten.
De indruk, die we krijgen uit de verslagen in
dag- en sportbladen, is, dat over het algemeen
miserabel voetbal vertoond wordt in de ere-klasse.
We mogen aannemen, dat die bekwame reporters
wel iets van de Socceriaanse wetenschap in hun
ransel hebben. En dus?
Is er tien pond concentratie? Is er een stevig
bundelen van krachten voor beter voetbal in Ne
derland aan de orde? Hebben we wel de bekwame
mannen-die-hand-in-hand kunnen en willen wer
ken? Die paar onsjes succes (die we nog niet heb
ben) moeten er langzamerhand komen.
Zolang we met halve maatregelen halve profes
sionals (o zeker, waaronder „sterren") zullen hou
den en het gehele stelsel zoals we dat organisato
risch hebben, zullen handhaven, blijven we rond
cirkelen.
Van tijd tot tijd hebben we gelegenheid ook eens
een kijkje te nemen bij het „eerste-klasse" be
roepsvoetbal in den lande. Het is mogelijk, dat we
het slecht getroffen hebben, maar in één woord:
erbarmelijk. De belangstelling neemt dan ook zien
derogen af en nu moeten we het juist hoe ook
en waar ook van die belangstelling hebben. We
hebben van ons spel nu eenmaal een publiek kijk
spelletje gemaakt en voor wat hoort wat. Ik ge
loof, dat de heren clubleiders wel eens vergeten,
dat de gewone man zijn harde twee pegels moet
neertellen om dan dikwijls beduidend laat
ik het erg keurig zeggen „teleurgesteld" het
slagveld te verlaten.
Men zou zo zeggen, dat een duizend semi-pro
fessionals de duiten niet waard zijn en wie dat
ontkent tijge naar de velden des voetbalvermaaks,
waar Zondag aan Zondag iets duidelijker wordt:
namelijk dat we met onze omtrent tachtig betaal
de teams kinderkamer-voetbal bedrijven, bekeken
dan van het prof-standpunt! Overigens alle res
pect voor de semi-trappers. Ik wil hén niet onaan
genaam zijn. Ze zijn allen meegesleurd in een poel
van onzekerheid en ze zijn in een organisatie ge
nesteld, die nu éénmaal het semi-prof-naambordje
heeft.
Om dan verder maar niet te spreken van de
transpiratie, de zorgen en de onvoldaanheid, de
worsteling om boven water te blijven. Financieel.
In hoeverre spelverruwing ook nog aan de orde
is of zal komen, mogen onze organisatoren zelf be
kijken. Zijn er niet wat veel incidenten, de laatste
tijd?
Wat nu?
Vraag dat wel. Dezer dagen zijn we geschrokken
van een bericht (in De Telegraaf), dat een échte,
waterdichte, levensware voetbalbond is opge
richt??? Een beroepsvoetbalbond? Indien dit zo is,
dan is de chaos in Nederland compleet. Dan zijn
we waar we nooit hadden mogen komen. Dan is
de boel de K.N.V.B. uit de handen gelopen. Dan
zijn we te laat!
Hoewel we geen waardering ooit hebben kunnen
opbrengen voor de wijze, waarop de K.N.V.B.
heeft gemeend de beroepsgolf (als we dat zo eens
mogen noemen) in ons voetbalbestaantje te moe
ten opvangen, wil dat niet zeggen, dat onze
K.N.V.B. terzijde moet gaan staan van het profes
sionalisme. Dat niet. Doch er had een aparte unie
van beroepsspelers, resp. van beroepsclubs moeten
komen, niet in doch naast de K.N.V.B., met een
overkoepelende federatie, waarin dan een super
viserende taak voor de K.N.V.B. zou moeten zijn
weggelegd en een uitvoerende taak aan de betref
fende begroepsgroep.
De clubs in Nederland, die daartoe de financiële
draagkracht en alle verdere competentie zouden
kunnen opbrengen (laten we zeggen een vijftien
tal) zouden intern hun beroepsteam (onder dezelf
de naam welke ze thans dragen) in die beroeps
groep kunnen onderbrengen, in elke gewenste
juridische constructie.
Maar dan: full professionalisme. En ook ten gel-
delijken voordeel van de amateurs. Een kwestie
van overleg! Geen half werk en geen dubbele
taken voor spelers, zoals nu.
In die richting moet de oplossing liggen, hoe
moeilijk en hoe bezwaarlijk deze ook moge zijn.
Waar zijn de mannen met tien pond concentra
tie?
VLOKKIE.
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
Weteringschans 185-223 - Telefoon 31842-39596-36231-36890 - Amsterdam
Showroom kantoormeubelen Middenweg 97-99 Telefoon 746097
