Van het 4do ELFTAL
BELANGR'JK!
17
De Volewijckers uit, is sinds jaar en dag voor elk onzer elf
tallen een lastig te omzeilen klip geweest en het heeft ons
vierde de laatste jaren dan ook niet mogen gelukken een over
winning op het Mosveld in de wacht te slepen. Ik kan u gerust
stellen, we zijn nog ongeslagen en het is ons dit jaar nu eens wel
gelukt de uitwedstrijd van de Volewijckers 3 te winnen, zei het
ten koste van bloed, zweet en tranen.
Wij namen reeds voor de rust door Wim Meeuwsen de leiding,
een prima schot na goed voorbereidend werk van Hans Dukker.
Maar reeds voor de rust kon de Volewijckers gelijk maken door
een onachtzaamheid van één onzer verdedigers, die dacht dat de
bal zou uitlopen. De linksbinnen van de Volewijckers kon hier
door de bal vrij voor de goal trekken, waarna werd gescoord-
Na de rust werd de strijd harder en ruwer. Hans Dukker kon
de stand op 21 in ons voordeel brengen en dat prikkelde onze
tegenstanders tot een heftig offensief. Onze verdediging hield
echter prachtig stand. En toen kwam dat moment, dat de om
mekeer had kunnen brengen. De scheidsrechter kende de Vole
wijckers een penalty toe, nadat onze spil Dollée ten val was
gebracht en ruggelings op de bal terecht kwam. Verontwaardi
ging aan onze zijde. Arie de Wit dacht hardop na over deze be
slissing, wat hem een waarschuwing kostte. We konden alleen
nog maar hopen dat onze prima keeper Henk Wenteler het schot
zou stoppen en deze hoop bleek gegrond. Tot tweemaal toe
riskeerde Henk een arm of been door zich in het schot te stor
ten. Hij zag zich beloond door de dank van zijn opgeluchte team
genoten.
Na deze teleurstelling konden enkele Volewijckers-spelers
zich niet langer beheersen, hetgeen Kick Geelhuysen op een
paar zeer gevoelige ribben kwam te staan. Eén der Volewij
ckers-spelers moest dan ook voortijdig het veld verlaten en van
deze numerieke meerderheid konden wij, weer door Wim
Meeuwsen, de stand op 31 in ons voordeel brengen, waarmee
het einde kwam.
De week daarop was 't Gooi 3 onze tegenstander en als er
één wedstrijd geweest is, die wij hadden moeten winnen, dan
was het deze wel. Het gemak waarmee we onze tegenstander
overspeelden leek echter enigszins bedriegelijk, want ze hadden
de beide halfspelers teruggetrokken in de achterhoede. Deson
danks hadden we reeds voor de rust uit een handvol kansen de
wedstrijd in ons voordeel kunnen beslissen, maar ja, op bepaalde
ogenblikken lijkt zo'n goal wel te schrompelen of kleiner te
worden en dan is het verduiveld moeilijk om daar nog een bal
in te schieten. Bovendien speelde de keeper van 't Gooi een
prima wedstrijd. De rust had een bril op.
Wij besloten er iets aan te gaan doen en aldus geschiedde. Het
houtwerk werd op kwaliteit getest, de keeper werd aangerand,
een ingekopte voorzet stuitte over de lege goal en eindelijk vond
Rob Dukker de goede richting, waarmede de stand 10 werd
en de wedstrijd gewonnen leek. Onze achterhoede had tot op dat
moment slechts glimlachend en mompelend over zachte eitjes
e.d. over het veld gelopen. Zij konden het werk makkelijk af.
Het was dan ook moeilijk te verwerken, dat de bal eensklaps
achter onze keeper bleek te liggen. Uit een vrij onoverzichtelijke
situatie was de bal ingeschoten en door één onzer mensen van
richting veranderd. We hebben nog gedaan wat we konden,
maar het zat er blijkbaar niet in, deze merkwaardige dag van de
30ste November.
In de uitwedstrijd tegen D.O.S. 3 op 7 December startten wij
persé niet als favoriet. Immers een klein rekensommetje leert u
dat waar Ajax 1 verliest van D.O.S. 1, Ajax 4 geen schijn van
kans heeft tegen D.O.S. 3. Gesteund door de aanwezigheid van
onze trainer en opgebeurd door de grappen en grollen van onze
eerste- en ere-reserve Kees Groenveld, bonden wij de strijd aan
en spoedig bleek, dat wij zeker de mindere niet hoefden te zijn.
D.O.S. had echter een keeper in de goal, die door goed werk
en enkele malen tijdig uitlopen, ons succes in de weg stond.
Tevens stond daar een meer dan twee meter lange spil, die ons
luchtverkeer volkomen blokkeerde. Aan de andere kant had
onze achterhoede het ook zeker niet gemakkelijk, maar zij ver
richtte het werk naar behoren en zo kon het gebeuren, dat de
rust kwam met een ongewijzigde stand.
Daarna gebeurde wat ons deze competitie nog niet is ge
beurd, we kwamen n.l. achter te staan. Een geheel nieuwe sen
satie, die ons slechts inspireerde tot een verbeten tegenstand en
het D.O.S.-doel ontsnapte enkele malen miraculeus aan een
doorboring.
De lange spil kopte voor de zoveelste maal de bal uit de doel-
mond en toen liet Rob Dukker merken, dat hij een getrouw lezer
is van de Kick Wilstra strip. Met zijn rug naar de goal staande
schoot hij de bal met een achterwaartse salto van boven zijn
hoofd in de goal. Het is niet prettig uit zo'n salto ter aarde te
storten, nog minder prettig is het om daarna door je team
genoten uit elkaar gerukt te worden van blijdschap. Nog zo'n'
goal zou hem het leven hebben gekost. Helaas, of misschien ge
lukkig, bleef het bij deze gelijkmaker, hetgeen betekende dat we
nog steeds ongeslagen waren. Verantwoordelijk hiervoor waren:
Henk Wenteler, Arie de Wit, Wout Pelser, Wim Verhoeven,
Lod. Dollée, Kick Geelhuysen, Wim Meeuwsen, Freek Moinat,
Rob Dukker, Hans Dukker en Wim Starreveld.
CANARD.
VAN DE PENNINGMEESTER.
Diploma's 1958/59.
Diploma's 2e halfjaar seizoen 1958/59 zijn vanaf heden
betaalbaar bij de administratie, Middenweg 401, Ajax-
stadion. Het kantoor is dagelijks (behalve Vrijdags) van
9.0012.30 en van 2.005.00 uur geopend. Zaterdags
middags gesloten. Betaling kan ook geschieden op post
giro no. 123977, penningmeester A.F.C. „Ajax", Maas
straat 192, Amsterdam-Z.
Het bestuur maakt er op attent, dat er voortaan geen
gelegenheid meer is om bij thuiswedstrijden van het eer
ste elftal het diploma in ontvangst te nemen.
VOETBALPOOL.
U neemt toch ook deel aan de K.N.V.B.-Toto?
Hoe meer kolommen, hoe meer vreugd (voor onze
penningmeester, die er toch niets van krijgt) en hoe gro
ter de kans, dat ook eens in Ajax-kring een vette prijs
valt.
Vergeleken bij andere verenigingen slaan wij maar een
armzalige figuur. Circa dertien honderd leden telt onze
club en het hoogste kolommen-cijfer, dat de toto-commis
sie heeft geboekt, haalde het getal 3000 nog niet eens. Van
het goede beslist niet te veel.
Tot Vrijdagavond (clubavond) kunt u in Hotel Suisse
terecht, bij de actieve toto-commissie, bestaande uit de
heren
F. KUBIN,
F. C. MOLEMA,
L. P. SCHAPPERT.
