Zo
is
het!
(soms!)
8
Ajax 5, waarin Wiertz als linkshalf excelleerde, de gehele
voorhoede knappe combinaties uitvoerde en Severeynse als
linksback zich lange trappen moet laten aanmeten, had niet
veel moeite om V.V.A. 4 er met 52 onder te houden.
D.W.S.-A 5 bij de start om 14.15 uur nog onwetend van
het spel dat het le elftal tegen Enschede op de grasmat zou ten
toon spreiden, klopte ons 6e elftal in een geanimeerde wed
strijd met 32. Een kans op revanche lijkt mij hier niet on
mogelijk.
C. E. de V.
V.V.V.—Ajax 3—2.
Het verzoek van de heer De Vlieger om ook eens een verslag
van een wedstrijd te maken voor het clubblad, heb ik geaccep
teerd, ofschoon ik al een tijdje zit te prakkizeren hoe ik moet
beginnen. Enfin, daar gaat-ie dan.
Na de plechtige 1 minuut stilte ter nagedachtenis van Z.H.
de Paus, begon V.V.V. direct :met een behoorlijk offensief en
bleek, dat wij achter paraat waren. Wij konden niet in ons
tempo komen, ofschoon wij technisch beter speelden. Jammer
was het, dat onze voorhoede niet de juiste combinatie kon vin
den en de zeer snelle backs van V.V.V. gaven geen krimp. Een
onschuldig balletje bedoeld als voorzet raakte Piet Ouderland
verkeerd en de bal verdween in ons net (10). Wij begonnen
even beter aan te pakken maar het lukte niet. Tot overmaat
van ramp wandelde Piet van der Kuil 7 minuten vóór rust het
veld uit om zijn schoenen te verwisselen en moesten wij met 10
man verder spelen. (Ik had maar tot de rust gewacht Piet. Je
medespelers wisten niet wat er aan de hand was en zulke din
gen zijn nu niet bepaald bevorderlijk voor de teamgeest.)
De tweede helft begonnen wij uit een ander vaatje te tappen.
Bennie Muller was zijn (militairé) vermoeidheid kwijt, Guus
van Ham draaide ook beter en we werden baas op het midden
veld. De V.V.V.-verdediging kreeg het benauwd, maakte een
paar keer hands en uit een van de vrije schoppen schoot Piet
van der Kuil, via het „muurtje" de gelijkmaker in (11). Wij
kregen meer zelfvertrouwen en met een goed gericht schot
schoot Jan Fransz de tweede goal in het net (21). We dach
ten al, het is voor elkaar, maar V.V.V. zette alles op alles, wij
werden in ons strafschopgebied teruggedrongen en een vrij
staande V.V.V.-er kreeg de kans om onhoudbaar voor Jan van
Drecht de gelijkmaker te scoren. Het publiek was dol, en wij
kwamen nog meer in de verdrukking. De scheidsrechter gaf
vrije schop tegen Henk Koning, een slordig „muurtje" en Klaas-
sens had zijn elftal de leiding bezorgd. Er kwam geen verande
ring nadien en met een 32 nederlaag konden wij Venlo ver
laten.
Volgens mij had een gelijk spel de juiste verhouding geweest.
Jongens, de goals tegen waren niet nodig. Wij hebben een
prima keeper, maak het hem niet moeilijker dan het al is. Er
dwarrelen teveel eigen spelers voor ons doel en dat kan je als
doelverdediger nu eenmaal niet hebben. Geef hem ruim zicht
en houdt er rekening mee, dat hoe minder spelers in de lijn
van de bal staan, des te beter speelt de keeper. Verder, laat bij
het ,,muurtje"-opstellen één man de lakens uitdelen, luistert en
kijkt naar de doelverdediger voor aanwijzingen.
Volgende keer beter
G. P. KEIZER.
(Overgenomen uit „De Scheidsrechter")
Daar komt hij op het veldeerst even handjes geven
Hij tossthij fluithet spel begint
Hij leidt de wedstrijd naar zijn allerbeste kunnen
Het deert hem niet wie er verliest of wint!
Maar kijk nog is maar korte tijd verstreken
Of Jan Publiek heeft reeds zijn oordeel klaar
De ene zegt: „Die vent is vast niet onpartijdig"
De ander roept: „Wat fluit die kerel raar!"
Piet weet; „Hij is op zijn achterhoofd gevallen"
Dirk „geeft die smakker graag cadeau"
En Gerrit schreeuwt (hij maakt het nog wat erger)
„Die knaap is omgekocht, dat zie je immers zo!"
Wim gilt: „Die snurker heit wat in z'n ogen!"
Kees brult: „Wat doet die slome nou?"
En Hannes informeert, een tikkeltje meelijdend:
„Hé vader, zegwat doe je in de kou?"
Zo gaat het vrijwel elke voetbal-zondag
Geregeld wordt een scheidsrechter gehoond
't Is op het veld precies als in 't gewone leven:
Werk wordt vaak met ondankbaarheid beloond!
Ik zou het van de daken willen schreeuwen:
Ach, waren toch eens alle mensen wijs
Dan zou voor talloze voetbal-arbiters
Het veld geen hel zijn maar een paradijs!
De scheidsrechter blijft rustig alle weken
Zijn nuttig werk doen onverstoord
Ofschoon hij soms, dat kan welhaast niet anders,
Wel eens wat van die fraaiigheden hoort!
Het moet mij van het hart en dus wil ik het zeggen:
„De Nederlandsse referee blijft steeds tip-top een heer!"
(Die soms geneigd is om de brui er aan te geven,
Maar als de bond hem roeptdan fluit-ie Zondag wéér
FLUITMANS.
