daar
zaten
weer
18
op 10 Augustus aan de waterkant in de wereldstad „Groot-
sloot". Wanneer het nu zover met u is, dat u de landkaart er
bij moet halen om er naar te zoeken, zal uw cijfer voor aard
rijkskunde op uw vroegere schoolrapporten niet aan de hoge
kant zijn geweest.
Van de 31 deelnemers, waarvan de meesten om 5 uur hun
bed reeds hadden verlaten om op tijd bij een der acht vertrek
punten aanwezig te zijn, wisten buiten promotor Dirk Bos en
de commissie, die er drie snipperdagen voor hadden genomen
om alles te observeren, maar weinigen waar „het viswater
bij uitnemendheid" zo om en nabij lag.
100 vissen per uur was zo ongeveer het gemiddelde, dat iedere
visser daar uit het water haalde en vanzelfsprekend, vonden wij
het jammer voor Wim en Henk Volkers, Slot en Van Dekken,
die allen buitenslands vertoefden en Jan Heemskerk pas ont
slagen uit het ziekenhuis en commissielid Adriaan Levendig,
die door ziekte verhinderd was, dat een dergelijk quintet nu juist
deze unieke gelegenheid moest missen om centuries te kunnen
scoren.
Jan en Adriaan een spoedig en algeheel herstel namens de
jongens en spoedig weerziens in de vriendenkring. Op het
Mercatorplein kwam een schlemiel zich keurig netjes afmelden,
n.l. Jaap Moos. Een enorm dikke kaak (ik wist niet, dat je
vrouw zo sterk was) verhinderde hem om mee te gaan.
Jan Heemskerk ziek, verslapen was er dus niet bij, dan be
hoeven wij op niemand te wachten, was de gedachte in de bus.
Op de Dam ondervonden wij echter een kleine stagnatie. Vader
Arie en zoon Jan de Wit moesten daar instappen. Via een
telefoontje kwamen wij te weten, dat er een kleine pontstagnatie
was. Schroder bleef achter en de bus reed naar het C.S. om te
proberen beide heren op te pikken. Niemand gezien en zo arri
veerden wij bij het Hoofdpostkantoor, waar wij een sprint van
Schroder vanaf het monument konden aanschouwen, die zo
weinig imponerend was, dat het gehele gezelschap besloot deze
man met zijn Charly Chaplin benen, geen contract meer te
geven en op de transferlijst te plaatsen.
Geïnteresseerden dienen zich voor eind September bij het
bestuur te melden, desgewenst prettige betalingsregeling.
Bij het gezelschap hadden wij drie nieuwelingen: Heshof,
voorzitter van de Supportersvereniging Ajax (laat u maar zit
ten) C. Heemskerk, die door zijn toetreden alle gewichtsklassen
completeerde en De Haan, wiens parool in zijn expeditiebedrijf
luidt: De Haan, laat je nooit staan (graag Jan) en dit trio had
niet de minste moeite om te acclimatiseren. Laatstgenoemde
had het toch niet zo eenvoudig om de hele dag met een bel om
zijn hals te moeten lopen.
Via een uitknipsel uit de Grootslootse krant, dat Dirk Bos
den volke had laten lezen, waren ondergetekende met zijn
collega surveillant Zwang van mening, dat er druk werk aan de
winkel zou komen om de enorme vangsten te noteren. De vissers
leefden in de overtuiging, dat er een massavangst zou plaats
vinden en om dan toch nog te kunnen opvallen, werden ons
surveillanten (in bezit van Staatsdiploma) enorme aanbie
dingen gedaan om wat te rommelen (als u begrijpt wat ik be
doel).
Auto's, bungalows, caravans, buitenlandse reizen en als alge
meen alledaags artikel: televisietoestel, werden ons toegezegd.
Wij zijn echter amateur gebleven, moeten echter alleen nog af
rekenen met Dirk Bos, gaarne Gem. Giro V 8281 om zwijggeld
te incasseren, door zo min mogelijk te schrijven over de „grand
sof", die hij met zijn viswater bij uitstek ingenomen heeft.
U is zo langzamerhand van mij gewend, dat ik u via deze
letteren mee wil laten leven met de wedstrijdsfeer ergens in
Nederland „aan de waterkant".
Ik moet u dan ditmaal hierin erg teleurstellen, aangezien er
in eerste instantie in de grote sloot in Grootsloot na 2 maal een
half uur vissen door 31 enthousiasten slechts 15 visjes werden
gevangen en drie halve uren op een geheel andere plaats in
Nederland slechts 24 beestjes zich lieten verschalken.
Het begin was zo hoopvol, de eerste man, die in het nieuws
kwam, was penningmeester Dukker, die mij in de eerste minuut
handgift gaf. Nog een hieraan toevoegend stond de man van de
penningen met 2 stuks aan de kop. Zeven edele sportlieden
volgden op een lengte en het verdere peloton kwam gezamen
lijk met niets binnen.
De vissport is waarschijnlijk de enige sport waar met duizend
excuses gewerkt kan worden om de geringe resultaten weg te
praten. Te warm of te koud, te veel of te weinig water, te
dikke wormen of te dunne wurmen zo u wit, te veel of te weinig
riet, te veel of te weinig stroom in het water, goede of slechte
snoeren, ditmaal alle uniform door Schroder met heel veel
klachten beschikbaar gesteld, te veel of te weinig schaduw,
enfin u kunt er zelf nog wel een paar honderd bij maken.
De insiders hadden het al bekeken, de kampioen Jan Zwaan
zou er deze keer zonder zijn pennetje met vreemd snoer en een
verbod om zand te gebruiken niet veel van terecht brengen. Jan
zelf dacht er anders over, stelde met 2 stuks zijn candidatuur.
Nolte pikte er twee uit het water en door zijn prestatie van
een visje uit de eerste ronde, was de stand van de kopgroep
na de tweede ronde: Nolte 3, Zwaan en Dukker 2.
In verband met de werking van het gemaal werd besloten om
te verhuizen. De aangenaamste vent aan het nieuwe water von
den de vissen blijkbaar Jan Zwaan, want zij gunden hem er drie
uit hun midden. Zijn totaal werd dus 5, achteraf voor niemand
bereikbaar.
Keereweer kwam met 2 uit de vierde ronde naast Nolte met 3.
Laatstgenoemde verbeterde zijn totaal in de vijfde ronde tot 4
en het vermoeden rees, dat er toch nog een strijd zou ontbran
den tussen het duo Zwaan en Nolte, wier beider namen reeds op
de kampioensbeker voorkomen.
Na de vijfde ronde terug naar Grootsloot, het gemaal was
stilgezet en nu moesten de vissen in de laatste twee ronden er
toch uitkomen.
En ze kwamen er niet uit, zelfs geen enkel visje. Van de
bergen vis, die ons door een zekere mijnheer Bos in uitzicht
gesteld waren, kwamen er slechts 39 op de kant, een totaal dat
in noodweer tussen Calais en Dover zelfs overtroffen werd en
„slechts" 239 stuks met het totaal van vorig jaar verschilde.
Resumerend: 10% visvangst, 200% gezondheid, 100% club
geest en gezelligheid.
Deze gezelligheid werd na de thuiskomst in de keurig ge-
