Uit andere
€LtBORGAXE^
15
35 kg was wel een uniek gezicht. Waarom er geen blokjes van
5 kg op tafel lagen, begrijp ik niet, het zal waarschijnlijk wel
zijn reden hebben. Ook de verblijven van de duizenden mijn
werkers, die allen naturellen zijn, zijn van moderne gemakken
voorzien. Inderdaad de sociale verzorging en de voeding voor
deze mensen is voorbeeldig. De rondgang door de mijnen, die
onder leiding stond van de heer Boting en enige jonge ingenieurs
(allen Hollanders), was zeer leerzaam en interessant. Het be
zoek aan Welkom werd besloten met een gezellig samenzijn in
Hollandse sfeer in het Golden Orange Hotel. Een extra woord
van dank aan de heer Kalil namens ons gezelschap.
Donderdagmorgen 26 Juni werd afscheid genomen van Wel
kom voor de terugreis naar Johannesburg, alwaar wij om 1 uur
in de middag arriveerden. Het einde van de tour kwam zo
langzamerhand in zicht. Een strenge training en ernstige voor
bereidingen werden gemaakt voor de laatste wedstrijd in het
Rand Stadium tegen het Transvaalse XI. Dit elftal, waarvan
de meeste spelers candidaat zijn voor het Zuid-Afrikaanse
nationale XI, werd als zeer sterk aangeduid. Onze jongens komt
een pluim toe voor hun wil om deze wedstrijd tot een goed einde
te brengen en de laatste indruk van Ajax ten goede te keren.
De nog resterende dagen werden rustig doorgebracht, kleine
wandelingen werden gemaakt voor het kopen van souvenirs
voor verwanten in Holland. Onder leiding van mevrouw Dukker,
de echtgenote van ons vroeger lid Han Dukker, werden nog
enige bezoeken gebracht aan de arme naturellen-wijken van
Johannesburg. De ontstellende toestanden, die wij daar aan
schouwd hebben, waren werkelijk hemeltergend. Gelukkig is de
regering thans doende om voor deze mensen een betere huis
vesting te verzorgen. Enorme complexen met nieuwe moderne
en hygiënische woningen zijn in aanbouw of reeds in gebruik.
Ook de kleuterschooltjes voor naturellen kindertjes was een be
zienswaardigheid. Alle eer voor mevrouw Dukker voor hetgeen
zij met veel opofferingen verricht voor de verbetering van
sociale toestanden van het armste deel der naturellen bevolking.
Alvorens mijn reisindrukken te besluiten, rest mij de taak om
enige heren onze speciale dank te betuigen. Wat Jaap Bos-
kemper en zijn lieftallige ega (de secretaresse van Phil Blom),
Oom Henk Loopstra, George Jurrjens, Andy Rautenbach, Henk
Schep, Ben Krasenberg en Cardux voor ons gezelschap gedaan
hebben, valt met geen pen te beschrijven. Niet alleen het feit,
dat zij voor iedere trip hun volledige medewerking gaven en
zelfs hun wagens geregeld aan de jongens uitleenden, hun aan
wezigheid en overmatige gulheid heeft de stemming zonder
meer verhoogd. Ook Jo Vermey en zijn vrouw nog al onze dank
voor hun huiselijke Hollandse bitteruurtjes. Met opzet heb ik
de naam van Jimmy Dove nog niet genoemd. Als secretaris van
de S.T.F.A. heeft hij bergen werk verzet voor de organisatie
van deze tour. Zonder zijn medewerking zou onze oversteek
naar Afrika niet mogelijk geweest zijn. Jimmy, on behalf of the
Ajax F.C., many and many thanks for all you have done for us.
Nooit van mijn leven heb ik een prettiger en actiever mens
medegemaakt als Phil Blom. Vanaf de eerste minuut, dat wij de
Zuid-Afrikaanse bodem betraden, tot de laatste minuut voor ons
vertrek naar Holland, is Phil Blom bij ons geweest. Van
's morgens vroeg tot 's avonds laat, met volkomen negering van
zijn drukke werkzaamheden in zijn zaak, heeft hij alles tot in de
puntjes verzorgd. Niets was hem ook maar enigszins te veel.
Alles werd door hem gedaan met een opgeruimd humeur. Veel
medewerking heeft hij ongetwijfeld gehad van zijn lieve vrouw,
die door ons gehele gezelschap bemind werd. Persoonlijk heb ik
zeer veel met Phil te maken gehad. Ik wil eerlijk bekennen, dat
ik wel eens in de put gezeten heb. Zijn opbeurende woorden en
komische gezegden brachten steeds weer uitkomst. Phil Blom
en echtgenote, namens leiders en spelers, nogmaals zeer harte
lijke dank voor al hetgeen jullie voor het Ajax-gezelschap ge
daan hebben. Kom spoedig naar Holland, wij zullen jelui gast
vrij opnemen en trachten jelui te bieden, wat je ons gedurende
drie weken geboden hebt. Phil for ever!
Op Dinsdagmorgen 1 Juli stonden wij allen gereed op het Jan
Smuts vliegveld voor vertrek naar Amsterdam. U zult zich
ongetwijfeld kunnen voorstellen, dat het afscheid van onze
Afrikaanse vrienden met enige weemoed gepaard ging. Tien
tallen bekenden waren naar het vliegveld gekomen om de
laatste handdrukken te geven. Over en weer werden nog vele
hartelijke woorden gesproken, totdat het tijd was om het toestel
van de U.A.T. te betreden. De terugreis was prima, het laag
overvliegen over de Victoria watervallen en de landing in Nice
na een onafgebroken vlucht van 12,5 uur, waren de hoogte
punten van deze vlucht. Tenslotte de dank aan mijn medebe
stuurders voor de steun en medewerking, die zij mij als chef
d'équipe, steeds gegeven hebben. Wij hebben een mooie reis ge
had, helaas met één zwart kantje.
VUNDERINK.
Wilt u misschien even lachen? Dan moet u onderstaande
letteren (overgenomen uit het clubblad van Aalsmeer) absoluut
lezen
TERREINKNECHTS WRAAK.
Terreinknecht Jochem was al 27 jaar bij dezelfde voetbal
club. Hij had de voetballen-met-veters net zo lang staan ver
vloeken tot ze patent-ballen uitvonden en ook voor de rest
deed hij de normale terreinknecht karweitjes. Zijn beste vorm
bewaarde hij altijd voor de Zondag, als het eerste elftal thuis
speelde. Om half twee trok hij dan zijn rubberlaarzen aan, nam
een verse pruim en ging dan persoonlijk de laatste terrein
inspectie houden. Hij maakte de strafschopstip nog even extra
wit, duwde aan de hoekvlaggen, trok aan de netten en lette er
op, dat het binnenstromende publiek een goed idee kreeg van de
belangrijkheid van zijn functie. Na het neerzetten van de grens-
rechtersvlaggetjes ging hij dan, even voor het begin van de
wedstrijd, weer naar binnen. Hij kon zijn werkplunje weer uit
trekken, zodat de rest van zijn taak: het geven van een nieuwe
bal aan de scheidsrechter en het theeschenken voor de voet
ballers in de pauze in zijn Zondagse pak verricht kon worden.
Jochem was wel populair bij de spelers. Hij stond altijd klaar,
als de douche te warm of te koud was en onder het slaan van
een paar nieuwe noppen, gaf hij meer voetbal-technische-
adviezen, dan de gediplomeerde oefenmeester in het gehele
seizoen. Die populariteit betekende echter niet, dat ze hem nooit
voor de gek hielden. Ze deden het vaak. En één van de wekelijks
terugkerende streken, was het aan de vloer spijkeren van zijn
rubberlaarzen. Maar Jochem liet nooit iets blijken. Hoogstens
verschoof hij zijn pruim van links naar rechts en totaal onbe
wogen kwam hij dan weer, in de rust, slechts thee inschenken.
Alle grapjes worden op de duur vervelend. De jongens werden
het er over eens, dat ze hiermee niet eeuwig konden door
gaan. En na afloop van een wedstrijd werd de brave terrein
knecht binnengeroepen. „Jochem," zo sprak de aanvoerder, „we
hebben nu al twee seizoenen lang je laarzen aan de vloer ge
timmerd. Je hebt dat gedragen als een man en je bent er nooit
kwaad over geworden
En de captain ging zo nog even verder en het eind van het
verhaal was, dat hij, onder aanbieding van een doos sigaren,
plechtig beloofde, dat ze het nooit meer zouden doen
Jochem knikte goedkeurend. Hij stak de sigaren; in zijn zak
en was vlug klaar met zijn antwoord. „Da's best jongens, dan
zal ik voortaan mijn pruim niet meer in jullie thee gooien
C. E. DE V.
JUBILEUMNUMMER „DE FEIJENOORDER".
Onze vrienden uit Rotterdam hebben buiten hun uitgave,
waarvan u elders in dit blad meer kunt lezen, er nog een rijk
geïllustreerd nummer tegenaan gegooid.
Alle festiviteiten passeren hier de revue. Onze clubkleuren
komen er ook nog enige malen in voor, door deelname van
enkele onzer elftallen, we mogen de gezichten van Arie de Wit
en Marius Koolhaas ook nog eens aanschouwen en hebben
verder genoten van diverse keurig opgestelde speeches tijdens
het diner.
Heren collega's van de Redactie Commissie, alle eer voor het
vele werk van deze beide uitgaven.
C. E. DE V.