2
De redactie van uw clubblad heeft voor een jaar bijgetekend.
Dat betekent, dat u zo om en nabij twaalf maanden ge
lukkig voor u maar éénmaal per maand ons gezeur over
voetbal kunt lezen ofnaast u neerleggen. We laten het écht
aan uw beleefdheid over. Zoals u bekend kan zijn hebben wij,
dat ,,wij" in dit geval als „ondergetekende" te lezen, op één van
de duurste kussens van onze club plaatsgenomen. Dat plaats
genomen gelieve u met een korreltje zout te slikken, want we
zijn er meer of minder op gedrukt. Enige „oude-jongens" zagen
er iets in en voor hun aanhouden zijn we ten slotte gezwicht.
Eerlijk, we hadden en hebben er beslist geen behoefte aan, maar
nu we toch in de schuit zitten, zullen we trachten zo goed mo
gelijk te roeien met de riemen die wij hebben. Uw medewerking
is daarbij dringend nodig. Eerlijke en open critiek nemen we
met een lach, maar spaar ons voor gekonkel en voor brieven, die
ons vertellen, hoe we het nou nét niet moeten doen. We zaten
nog geen week achter de groene tafel, of er waren al een paar
epistels van „supporters", met en zonder handtekening, die
ons voorstelden onze laatste cent uit te geven voor het aan
kopen van spelers. Ze wilden het komende seizoen niet met
klamme handen op de tribune zitten! We hadden voor „hun
Eddy" zoveel geld ontvangen, dat we nu maar links en rechts
moesten kopen. Ons oordeel is vermoedelijk ook uw oordeel
Over dat kopen van spelers gesproken. De prijs van „vraag
en aanbod" lag zo hoog, dat zelfs „de kneusjes" niet te betalen
waren. Ook buitenlanders, waarbij van achtenswaardige leef
tijd, vroegen een handgeld je, waarvoor een riante bungalow
aan een lekker viswatertje te kopen valt. Ook over onze grens
getrokken studenten met internationale voetbal-ervaring om
van te duizelen, vroegen een som ineens, die bepaald studenti
koos genoemd kon worden. Geef ze ongelijkOns bestuur zag er
echt geen been in, zodat de benen van onze eigen mannen het
ook dit seizoen weer zullen moeten doen. Hopelijk met succes.
U weet dus nu precies hoe we in ruim een week de kans kregen
enige „aankopen" te doen. Als u dit verhaal leest, zijn we er
misschien in geslaagd de heer Seelen van V.V.V. over te nemen.
Een schraal resultaat, zult u zeggen. Accoord! Maar probeer
maar eens, zonder bankroet, in zo'n kort tijdsbestek iets goeds
tot stand te brengen. Wij hebben in deze tien dagen wel geleerd,
dat men minstens drie maanden van tevoren de boer op moet,
om beslagen op het ijs te komen. Het volgend jaar is dat o.i. de
aangewezen weg. Aangenomen, dat de financiën het toelaten.
Een feit u zult het vermoedelijk met ons eens zijn van
primair belang. Zo, dat is dan dat. De rotte tomaten kunt u
gerust in de mand laten liggen
Van de toer naar Zuid-Afrika ontvingen wij geen verslag.
Helaas zult u dus genoegen moeten nemen met de foto, die
elders in dit blad staat. Als we nog iets zien of horen, krijgt u
het van ons.
De Algemene Vergadering hebt u natuurlijk bezocht. U weet
dus van de pet en de klep. Terwille van de historie lopen we er
nog even langs. Na de opening kregen we de huldiging van
Ajacieden, die op de grassprieten de rood-witte kleuren hoog
hielden. Voorzitter Volkers had voor alle kampioenen waar
derende woorden. De aanwezigen een klaterend applaus. Jan
Elzenga las de notulen van de vorige vergadering voor. Uit een
dik boek. Toen moest de heer M. J. Koolhaas voor de groene
tafel komen. Onder daverend applaus, na de speech van presi
dent Willem, werd Marius een oorkonde overhandigd waarop
vermeld staat, dat in 1958 de heer M. J. Koolhaas tot Ere-voor-
zitter van de A.F.C. „Ajax" werd benoemd. Een onderscheiding,
die Marius, bekend in heel de Nederlandse voetbalwereld en ver
daar buiten, zeer zeker heeft verdiend. Op zijn bekende wijze
dankte onze ex-president voor de hoge onderscheiding en sprak
daarbij de wens uit, Ajax, de club die hem zo na aan het hart
ligt, nog vele jaren van dienst te kunnen zijn. Dat de ruiten weer
rinkelden, zult u wel willen aannemen.
Vervolgens trad de heer Ch. Geudeker naar voren. President
Volkers memoreerde de diensten, die de heer Geudeker, vooral
in de Salliaanse kwestie, onze en zijn club had bewezen en loste
tenslotte de in de vorige jaarvergadering gedane belofte in, door
Chris de gouden speld en een oorkonde te overhandigen. Dat
de verzamelde Ajacieden het met de geste van ons bestuur eens
waren, bewees de roffel die, ruw geteld, 350 paar handen sloe
gen. De heer Geudeker dankte voor de onderscheiding en zei
o.m., dat Ajax altijd op hem kan rekenen. In ieder geval hebben
we er een ere-lid bijgekregen, wiens pen scherp is geslepen en
voor niemand op zij gaat. In deze roerige voetbaltijd een pret
tige wetenschap.
Wie Willem Gupffert is behoeven we niemand te vertellen.
Deze strijder uit Ajax' gouden ploeg is practisch iedere dag op
onze velden te vinden en paart daar het aangename aan het
nuttige, door een wakend oog op onze voetbalspullen te houden.
Heel lang geleden zou hij al bij de afdeling „Leden van Verdien
ste" worden ingelijfd, maar daar voelde die rappe ex-links-
buiten hoeveel zou hij vandaag de dag waard zijn geweest in
het betaalde voetbal? nooit iets voor. Donderdag 17 Juli 1.1.
is hij dan eindelijk voor de groene tafel verschenen en heeft
president Volkers twee Wimmen stonden oog in oog hem
de clubspeld met extra rand overhandigd. Dat daarbij vrien
delijke woorden vielen, is logisch.
Gup dankte voor het ontvangen ere-metaal en het geachte
auditorium liet zich daarna weer niet onbetuigd. Drie leden met
een ere-titel was onze club in nauwelijks een kwartier rijker.
Opa Tijd heeft kwartiertjes laten wegvloeien, die minder nuttig
zijn besteed. Aan de „Grote Drie" ook van deze plaats onze
hulde.
Vervolgens zijn we er goed voor gaan zitten.
Op het jaarverslag van de heer Elzenga viel niet veel aan te
merken. Dat was, zoals gewoonlijk, wel weer in orde. Het ver
slag van penningmeester Dukker bracht enige tongen in be
weging, maar dat kon de degelijkheid van zijn werk niet kreu
ken. Wel maakte zijn cijfer-relaas indruk. Dat deed ook het
rapport van de kascommissie, maar de vergadering bleef er
rustig onder. Dat deed zij ook toen het voorstel om het bestuur
uit te breiden tot 9 leden aan de orde kwam. Aangénomen zon
der veel verbet. Met hetzelfde élan accepteerde men het voorstel
„Financiële-commissie" en toen mochten we een etmaal half
time houden. Voor de meeste leden was de lol er schijnbaar af,
want de volgende avond was de belangstelling heel wat geringer.
Hoe de verkiezingen zijn verlopen, weet u. Zo niet, dan kijkt u
maar op de lijst functionarissen. Jan Melchers werd president
zijn maiden speech vonden we bést en aan hem is de taak
om met zijn acht medestrijders Ajax op het rechte pad te hou
den. Met een beetje goede wil en aller medewerking zal het wel
lukken.
De heren Volkers, Vunderink en Beumer hebben de achter
kant van de groene tafel verlaten. Vooral de heer Vunderink
heeft in de loop der jaren 25 jaar was hij bestuurslid van onze
club veel voor Ajax, dat nog steeds, zoals hij verklaarde, zijn
liefde heeft, gedaan. Van een huldiging heeft hij nooit iets willen
weten en ook nu, bij het scheiden van de markt hoe de heer
Koolhaas ook aandrong hield hij voet bij stuk. Hij ging heen,
wilde eens een paar jaar rust hebben met de belofte, mocht
Ajax hem nodig hebben, men niet vergeefs zou aankloppen. De
vergadering had er vrede mee en bracht Roef een verdiend
applaus. Dat de heer Volkers het bijltje er bij neer zou leggen,
wist u al lang. Ook Wim was niet om te praten en zo is ook hij
na het beëindigen van zijn taak in de „Ajax-massa" verdwenen.
Hij heeft het in de twee jaren, dat de voorzittershamer in zijn
handen lag, niet gemakkelijk gehad. Het was in vele opzichten
een roerige tijd en dat hij er zich zonder veel schade heeft door
heen geslagen, is zonder meer een grote verdienste. Ook op Wim
kan onze club blijven rekenen, wat, gezien de door hem ge
leverde prestaties, èn als penningmeester èn als voorzitter, een
geruststellende gedachte is. Dat de vergadering, bij het afscheid
van „Grote Willem", haar mening niet onder de stoelen stak,
wilt u wel van ons accepteren. Als derde man resteert ons nog
Gerrit Beumer. Ook hij liet het na twee jaren aan anderen over
Jiet Ajax-schip in de juiste koers te houden. In die twee jaren
heeft hij veel tijd aan onze club besteed, mee geholpen de „be
taalde-afdeling" in de hoogste regionen van het Nederlandse
voetbal te houden, wat, mede dank zij hem, gelukte. Het woord
van dank, tijdens de vergadering aan zijn adres geuit, was dan
ook zeer zeker op zijn plaats. Gerrit, ook uit deze hoek een
woord van hulde.
Hiermede hebben we in grote lijnen de „Jaarlijkse Alge
mene" verslagen. De meeste commissies behielden hun oude
