3
die doorgewinterde functionarissen zijn niet voor één gat te
vangen. Dat zaakje zal ook wel weer voor elkander komen.
Vermoedelijk wordt het eerst een thuis-wedstrijd, daar ons
visitekaartje als nummer drie uit de bus rolde. Nummer drie
betekende tegenover Vasas, dat na ons volgde, nummer één
en, we hebben het al eerder gezegd, hij die het eerste voor de
draad komt, mag eerst thuis spelen. Geen vast evangelie, maar
wel usance. Wij voor ons gingen liever de première in Budapest
houden, maar ja, we hebben geen stem in het kapittel en de
Hongaren voelen vermoedelijk veel voor een eerste opvoering
in Amsterdam. Afwachten maar weer! Volgens de leiders van
Wismut, spelen de Vasas-ers precies hetzelfde spelletje als
onze ex-tegenstander uit Oost-Duitsland, dat wil dus zeggen
een prima partij voetbal, zodat er t.z.t. in het Olympisch Stadion
weer het een en ander te genieten valt. Als de weergoden ons
dan wederom gunstig gezind zijn, kan er voor penningmeester
Dukker, ,,vet spek in de pan zitten". Voor directeur Bessem
ook!
Wat de competitie betreft, het eerste elftal deed het lang niet
gek. In een tijdsbestek van nog geen twee weken vier zware
wedstrijden tot een goed einde te brengen, is geen peuleschil.
Als we daarbij nog in aanmerking nemen, dat steeds uit de
voorraad reservespelers geput moest worden, enige knapen op
plaatsen kwamen te staan, waarvoor zij niet in de wieg gelegd
werden, dan zijn er in de weken die achter ons liggen toch wel
merkwaardige prestaties geleverd. Neem b.v. Piet Ouderland,
de man, die in het Olympisch Stadion, Wismut, met een wel
gemikt schot, de das om deed. IJij speelde in twee weken tijds,
rechtsbuiten, linksbuiten en linksback. Feldmann, linkshalf en
linksback, aanvoerder Van Mourik, een uitgesproken rechts
back, trad tegen D.O.S. op als spil, Den Edel, van huis uit mid
denvoor, had bijrollen als links- of rechtsbinnen, links- of rechts
buiten en Swart, voor kort nog junior, heeft al meegedaan als
links- en rechtsbuiten, als rechtsbinnen en was in Oost-Duits
land zoiets als manusje van alles. Verder zijn opgetreden, Do
nald Feldmann, Quakernaat, Haarms (en hoe!) en is vriend
Van Ham uit de halflinie naar de frontlijn gestuurd, waar hij
het uitstekend deed. Wat de E.O. ook doet, er zit aldoor muziek
in, waarmede we niet willen zeggen, dat ieder schot een vogel
voor de Zondagspot is. De match tegen D.O.S., zonder Wim
Anderiesen, met twee „gelegenheids" backs en, zoals reeds ge
zegd, Van Mourik als spil, was uitgesproken slecht. Het zo ge
vreesde D.O.S., dat in de loop van het seizoen verschillende
successen boekte, bracht er maar bitter weinig van terecht.
Ons team iets meer en zo kwamen wij, dank zij een goal van
Den Edel, toch nog aan onze traditionele 10 zege.. Tegen
Sparta kwamen de volgende spelers zich voorstellen: Pieters
Graafland, Van Mourik, Geelhuyzen, Haarms, Anderiesen, Wim
Feldmann, Van der Kuil, Van Ham, Bleyenberg, Swart en
Ouderland. Onze achterhoede had aan sterkte gewonnen, dat
dachten we tenminste, maar dat bleek niet het geval. Geel
huyzen, ongeveer twee maanden buiten de kalklijnen, was lang
niet, zoals de Belgen dat noemen „in forme" en Wim Anderie
sen, beducht voor zijn pas gerepareerde enkel, gooide geen
hoge ogen. Ook Eddy was niet zoals we dat van hem gewend
zijn. De derde Sparta-goal, die het spelbeeld bij toverslag ver
anderde, was een lelijke misrekening, 't Kan de beste gebeuren
en bovendien heeft onze doelman een paar heel moeilijke ge
vallen prima opgelost, zodat u over die vier doelpunten tégen,
beslist niet in de put behoeft te zitten. Zoals u weet scoorde
onze aanval vier goals. Van Ham, Ouderland, Swart en Bleyen
berg versloegen de Sparta-doelman, helaas, niet genoeg voor
een overwinning. Die overwinning heeft beslist voor het grijpen
gelegen, want Terlouw en zijn helpers speelden, uitgezonderd
het laatste kwartier, al heel zwak. Met meer overleg een
zwak punt van onze aanvallers was de score zeker twee
doelpunten hoger geweest. Maar zand er over. Eén punt is weer
aan ons totaal toegevoegd en we „eten" nog steeds mee. We
naderen het einde van de eerste helft, zitten in het leidende
peloton, dus kunnen meer dan tevreden zijn. Dat bent u ver
moedelijk wel met ons eens.
Ajax 2 kende geen medelijden met een zeer pover spelend
Z.F.C. 2. Uitslag 71. A. van der Linde was de grote man van
onze aanval. Gelijk Sinterklaas, hield hij uitdeling. Uitdeling
van doelrijpe kansen dan. Fransz, benutte er, als wij het wel
Ajax-D.O.S. Bob Haarms en Piet Ouderland gaan een tegenstander het bezit van de bal betwisten
