„PALERMO"
Harry Sacksioni
Wonderlijk notitieboek van een toeschouwer
13
Sorprendente taccuino d'un spettatore)
Vereist een, thans te starten, nieuwe rubriek enige toelich
ting Mijns bedunkens niet. De wonderlijkheid, om niet te zeg
gen: wonderbaarlijkheid, van het notitieboek zal schielijk ge
noeg blijken, en de eigen aard (iets anders dan: eigenaardig
heid) van de „toeschouwer" al even prompt.
„Wat zijn dan uw plannen?", zo hoor ik vragen. Zij kunnen
simpelweg in één woord worden samengevat, alles! „Zult gij
het hebben over de ganse bent der Ajacieden?" Wis en zeker.
Over u allen in het algemeen en omtrent mijn schoon, publicis
tisch Ajax-georiënteerd, „klankbord" in het bijzonder.
Mevrouw Minnie, u vindt het wel goed, nietwaar Middeler
wijl heb ik mijn rechtskundig raadsman verzocht voor mijn on
dichterlijke vrijmoedigheden, per gezegeld verzoekschrift, de
voorafgaande toestemming des groten Arie Knijns uit te lok
ken. Met dat „fiat" zal het, dacht ik, wel loslopen. Gij beiden
hebt immers nog een vrolijke avond tegoed, zodra ik als hoofd
prijswinnaar uit de bus (der goklustigen) zou komen. Het wordt
een diner in de beroemdste gelegenheid van 's-Hertogenbosch,
daar waar de Hertogstad via een, niet bar indrukwekkend,
bruggetje dreigt uit te lopen in het bekoorlijke Vught (voor
velen in de bezettingsjaren: onzaliger nagedachtenisEen
knal-festijn, waarbij mijn, overtollige, aanwezigheid, als de bui
del trekkend gastheer, oogluikend zal worden toegelaten door
het echtpaar, dat daar is gedomicilieerd aan de IJselstraat
no. 12 in Amsterdam-Zuid. En dat is dan dat.
„Mogen wij verder van u verwachten" zo luidden nadere
vragen „dat gij rap slaat aan het beschrijven van de Bonds
vergadering van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond, die
op Zaterdag 16 October 1957 van 14.45 uur tot 17.45 uur in één
der lokaliteiten van het Staalpaleis, anders genaamd: Krasna-
polsky, werd gehouden?" Antwoord: oh neen, waar denkt gij
aan
Ik, door omstandigheden voor de eerste maal in staat naar
de voetbal-Deputatenvergadering te ijlen en mij aldaar bijkans
verdekt opgesteld hebbende, alles ontwarende en door niemand
gezien, moest mij ter plaatse voelen als een „jong broekje",
dat in alle betekenissen des woords„pas kwam kijken". In
dergelijke, uiterst bescheiden, hoedanigheid past een welspre
kend stilzwijgen, waar mogelijk de klanken van de eloquente
woordenstroom opvangend, devoot luisterende zonder te ver
trekken een spier des doorgaans onbewogen gelaats. Men
laat het tactisch of ontactisch opgedist verhaaleenvoudig
weg verhaal, snuift met welbehagen de geur op van het wierook
vat, dat, te pas en te onpas, vanaf de bestuurstafel vaardig
wordt gehanteerd. Men aanschouwt de, naar believen, ja ofte
neen knikkende gemeente, die zich verre houdt van de ge
vaarlijkheden des voor redenaren bestemden katheders en men
adoreert die drie, vier, pak weg: vijf, sprekers, die het nodig
achten voortdurend het voetbal-parlement te laten weten, dat
zij er zijn en hun eigen, soms luidkeels ten beste gegeven, opinie
het predicaat „van de bovenste plank" volgaarne toekennen.
Eén heer in de voetbal-Tweede Kamer der Hopster-Schröder-
Staten-Generaal beleed openhartig nooit een „lyceum" te heb
ben doorlopen. In gedachten drukte ik monseigneur de hand,
want, ehik óók niet. Zulks om de eenvoudige reden, dat in
de plaats, waar mijn (vermoedelijk in alle delen: rood en wit)
wiegje heeft gestaan, toenmaals het lyceum-begrip nog niet
was uitgevonden. Een stad, die ik u niet kan noemen en waar
omtrent de aanduidingen als G.V.A.V., Be Quick, Martinitoor'n,
Hans Tetzner, A. W. L. van Starkenborch Stachouwer, voorts
een nevenhoeder der Zwarte Schapen (met Kiersch-wasser
gelaafd) u nauwelijks wegwijs zullen maken. Herstel:
„maak'n"
Na deze, naar het negativisme neigende, praet(on) vaerdig-
heden wil ik u wel uit de doeken doen, dat nu en dan een grapje
zal worden verkocht. Niet van het kaliber-Max Tailleur, neen,
veeleer van de makelij „Malheur". Verschillende vaste mede
werkers heb ik mij, al dan niet -Christiaan Hendrik Geudeker
„a-contre coeur", geassumeerd. Zij zullen mij de sterk ver
schaalde „Witz", de Ajax-kwinkslag, voorschotelen. Waarna
ik dezelve u zal serveren in ongekende ómlijsting. Voelt u iets
voor het herschrijven (re-writing) der beroepsmatige geestig
heden en derzelver surrogaten Ja, heus? Dank u, maar dan
hebt ge ditmaal razende, soortement-Ajax, pech gehad. Want
deze hartekreten eindigen met een echt gebeuren, dat zich tele
fonisch heeft voorgedaan in de morgen van de, door velen als
rustpoos genoten, eerste November. Voor de authenticiteit
staat „toeschouwer" met zijn gehele voetbal-technische ba
gage in.
Zonder ditmaal mijn naam te noemen belde ik mijn vriend en
collega mr. dr. Cornelis Berkhouwer te Alkmaar, lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal (voor partijvormingen heb
ik talent noch geheugentevens center-voor van het
Nederlands parlementair elftal. Het gesprek inluidende noemde
ik hem zo iets als de beste politieke voetballer van Nederland.
Prompt volgde daarop een antwoord, dat uw chroniqueur de
„wedstrijd" met 01 deed verliezen:
„Wil Ajax mij kopen?"
E. W. CATZ.
Ruime keuze St. Nicolaas
cadeaux
SIGARENMAGAZIJN
Rijnstraat 63, Telefoon 726558
VOORVERKOOPAjax- en Olympisch Stadion
Na sluitingstijd verkoop in onze automaten
(wisselaar aanwezig)
Hotel - Café - Bar - Dancing
REMBRANDTPLEIN 40-42
TELEFOON 37329
Orchestre
„Titania"
Vocaliste
Francis Van Boy
Zondag mat. 4-6.30 uur
