Daar aan die waterkant
H et strijdtoneel was ditmaal verplaatst naar Oostwoud. De
heren van de commissie hadden dit na enkele speurtochten ont
dekt en zij waren als edel trio de enigen van het wel zeer selecte
gezelschap, die wisten waar deze wereldstad lag en hoe je er
moest komen.
12
De zeven nieuwelingen die zich voor deelname aan dit vis-
festijn opgegeven hadden, zullen in onze gidsen het volste ver
trouwen gesteld hebben, de vaste kern was (niet ten onrechte)
echter van mening, dat wij traditiegetrouw rekening moesten
houden met een aankomst in een heel andere ,,stad" of op zijn
minst niet eerder in Oostwoud te arriveren, dan na enkele ver
keerde wegen te zijn ingeslagen.
En wat denkt u De nieuwelingen werden in hun optimisme
wreed verstoord en de vaste deelnemers, door ervaringen ge
steund, kregen gelijk. Volgend jaar kan dit niet meer gebeuren
en in de bus werd reeds afgesproken dat wij voor ons hard
werkende en goed willende trio een landkaart zullen kopen,
daar hun aardrijkskundige kennis blijkbaar toch te kort schiet!
Je kunt nu eenmaal niet overal in uitblinken!
Zo langzamerhand zijn deze drie heren er al aan gewend ge
raakt, dat de op schertsende toon geleverde kritiek op hun be
leid een aanloopje is om in een geanimeerde stemming te
komen, iets wat nu ook wederom bijzonder gelukte en tot en
met de laatste avonduren gehandhaafd bleef.
Wat het amusante gedeelte betreft, hadden wij de wind wel
in de zeilen, door de terugkeer in ons gezelschap, van de ver
loren zoon Gerrit Meinders. Hij vierde zijn rentree met alle
mogelijke fratsen en grappen en zo hij zich eventueel in zaken
beperkt tot een werkperiode van 8 uur, zo ziet hij er in zijr*.
vrije tijd waarschijnlijk niet tegen op om u „non stop" een dag
en een nacht aangenaam bezig te houden. Je kunt hem als
visser eigenlijk geen amateur meer noemen. Iemand die met
succes naar Helgoland gaat om daar een stelletje haaien te
verschalken, is voor mij geen amateur meer en een eventuele
transfer zal de Ajax „viskas" toch waarschijnlijk wel een ton
opleveren. Gerrit, ik maak even een gebaar met mijn duim en
zo was het ook op deze Zondag met jeuit de kunst!
Zelfs het bestuur van de K.N.V.B. werkte onwetend aan een
prachtige stemming mee door de publicatie via pers en radio
van de door ons allen als vaststaand feit verwachte verklaring
van:
Volledige rehabilitatie in de Sal affaire!
Een en ander deelde onze voorzitter ons mede en de heren
Dukker en Volkers kregen vele handen te drukken.
Met een spoedige publicatie van de motieven die tot deze
rehabilitatie geleid hebben en een bestraffing van de werkelijke
schuldige(n) in deze affaire zou niet alleen onze club maar ook
voetballiefhebbend Nederland ten zeerste gediend zijn. U excu
seert mij bovenstaande letteren temidden van een verslag van
ons visfestijn, maar het moest er even uit!
Dank zij gemaakte verkeersfouten kwamen wij net op tijd in
„De Vergulde Vos" in Oostwoud, de vos is n.l. niet vóór 8 uur
wakker.
Visvergunningen, wormen of zo u wilt wurmen, wedstrijd
schema's enz. werden uitgereikt en in de bus van Maarse
Kroon, de chauffeur nog vriendelijk bedankt voor de intensieve
hulp, togen wij naar het viswater.
Drie maal een half uur vissen was het programma voor de
eerste helft. U heeft misschien wel eens gehoord van linke
Maupie, maar nooit van een „linke zwaan". Nu, linke Jan
Zwaan was weer van de partij en hoe!
Het eerste half uur leverde de schamele buit van 29 visjes
op. Jan Zwaan nam direct maar de kop met 5 stuks, Nolte,
D. Bos en Theuerzeit volgden met 3, Addicks, van Dekken en
onze voorzitter die onderweg nog een exhibition van een stie
rengevecht had weggegeven 2.
Bij een slechte start zijn vissers direct timide en uiten hun
grieven over de keuze van het viswater om bij een kleine ver
betering in de vangst al te praten van „niet gek hier", maar
voordat de woorden „prima viswater" uit hun monden komen,
moet er wat gebeuren. De tweede ronde leverde nog een visje
minder op en van enthousiasme kon dus nog niet gesproken
worden.
Zwaan voegde er twee aan zijn totaal toe, Nolte haalde een
„beest" meer uit het water en met 8 tegen 6 leek het een strijd
te zullen worden, die door dit duo, wier beider naam reeds op
de kampioensbeker voorkomen, uitgevochten zou worden.
Ook de derde ronde bracht geen verbetering in het totaal dat
met 27 stuks afgesloten werd. Zwaan had er een paar centen
tegen aangegooid, was naar de masseur geweest en resultaten
bleven dan ook niet uit. Tegenover een nul van Nolte stelde
Zwaan 5 stuks, waardoor de stand na de eerste etappe werd:
Zwaan 12; Nolte 6; Theuerzeit en D. Bos 5; Puttelaar, W. F.
Volkers en Van Dekken 4; H. Volkers, Vrenegoor, Addicks,
Brink, Kannegieter en Meinders 3; De Boer, Euwe, Couton,
Keereweer, Levendig, Nieberg, De Ruyter, Samson, Schroder,
Ren J. de Wit 2; Heemskerk, Robert, L. Strikkers en M. Vol
kers 1. Ondanks het aanbieden van hun visitekaartje of mis
schien juist daardoor, hadden de vissen tegenover de resterende
deelnemers „niet thuis" gehandhaafd.
Terug naar de Vergulde Vis waar de lunch gebruikt werd en
diverse deelnemers hun hengels van andere snoeren voorzagen,
zaten allen te piekeren hoe die Zwaan dat toch fikste.
Dirk Bos was de eerste aan de waterkant, hield een hele
redevoering tegen de vissen, beloofde de lieve beestjes ver
vroegd A.O.W., kinderbijslag en dubbele vacantiebonnen. De
visjes hadden er blijkbaar wel oren naar, want in het nieuwe
viswater sloeg hij met 5 stuks evenals R. de Wit het beste
figuur.
62 vissen lieten zich verschalken en de absoluut 100% fit
zijnde Zwaan, had met een kleine sprint, die hem 4 stuks op
leverde, zijn totaal op 16 gebracht. Dank zij de gulle voor
spiegelingen was D. Bos zijn aantal tot 10 gestegen. Theuerzeit
volgde met 8, Puttelaar en Nolte 7, Vrenegoor en W. F. Vol
kers 5.
