Met Ajax naar Duitsland
6
toen het uitzicht van Eddy ook al belemmerd was. Waarom wij
verloren hebben? Ook nu omdat Ajax alweer geen rechter
vleugel had. Onze rechtsbuiten kroop vrijwel de hele strijd
naar de linkervleugel. Als een „eenling" paradeerde Swart op
de rechterwing, waar hij het niet klaarde tegen Mommerts en
Haenen. Zodoende kregen wij slechts vloeiende aanvallen van
het duo Schmidt, Snoeks en waar onze middenvoor het zware
werk niet afkon, moest het mis lopen. „Gelukkig gaan wij met
één puntje naar huis", verzuchtte twee minuten voor tijd een
supporter naast ons. Wij hadden nauwelijks tijd om deze Ajax-
supporter te zeggen, dat er nog alles mogelijk was, toen de
heer Roomer blunderde en 15000 Limburgers gek van vreugde
werden. Rapid had ons met 21 geslagen. Een wedstrijd die wij
door de enorme spanning niet snel zullen vergeten. Veel span
ning, weinig goed spel en een paar spelers van beide partijen
die met kop en schouders boven de rest uitblonken. Wij hebben
ons getroost met de wetenschap dat er nog overwinningen zul
len komen. Daarvoor is onze ploeg sterk genoeg. Met Bleijen-
berg of Michels in de voorhoede was het zaakje oké geweest.
J. J. Gr.
Oorspronkelijk lag het in de bedoeling om Zaterdag 3 Augus
tus naar Düsseldorf te vertrekken om in deze stad tegen
„Fortuna" een revanche-wedstrijd te spelen. Er kwam echter
niets van terecht, daar „Fortuna" verstek liet gaan. Later, in
Wuppertal, hoorden wij van de voorzitter van „Fortuna", dat
hij in de maand Juni Ajax zevenmaal had opgebeld, maar geen
verbinding had kunnen krijgen. Het is hem zeker niet bekend,
dat de tijd van de trekschuit reeds lang voorbij is en een brief
of telegram ook een middel is om een doel te bereiken. Fortuna
had nu maar een wedstrijd aangenomen tegen de amateurclub
„Rio de Janeiro". Ook een oplossing!
V.V.V. hielp ons echter uit de misère, door als remplacant op
te treden waarvoor we zeer erkentelijk zijn en zo kwamen
we die Zaterdagavond met de volgende opstelling tegen de
Venlonaren uit:
Pieters Graafland
Van Mourik Geelhuyzen
v. d. Ham Anderiesen Feldmann
v. d. Kuil Michels Bleyenberg Snoeks Schmidt
De eerste helft wogen beide elftallen goed tegen elkander op
en kwam duidelijk naar voren, dat onze aanwinsten, Feldmann,
Snoeks en Van der Ham, zich best aanpasten. Vlak voor de rust
zorgde Jan Snoeks er voor, dat we de leiding namen.
Na halftime was Feldmann, vervangen door Den Edel,
Snoeks door Swart en Michels door Ouderland. Schmidt en
Ouderland (2 x) voerden de stand op tot 40, waarna Teeuwen
tegenscoorde. Bleyenberg nam toen ook maar een goal voor
zijn rekening, een kunststukje dat Wilkes, middels een penalty,
hem nadeed. Een lichte blessure van Anderiesen, bracht Van
Mourik op de spilplaats, deed Jan van Drecht als rechtsbuiten
optreden en gaf Ouderland een kans om zich als back te ont
poppen. Al met al was het een goede oefenwedstrijd, die soms
aardig voetbal bracht, maar ook duidelijk liet zien, dat het
plaatsen van de bal nog veel te wensen overliet. Eindstand 25
voor Ajax.
Na afloop van de match was er in het clubhuis van V.V.V.
nog even een gezellig samenzijn, waarna het hotel werd opge
zocht. Na de maaltijd een napraatje met het bestuur van V.V.V.
en een spelletje „toepen". Hierbij bleek, dat Roef Vunderink,
onze zuiderburen op dit gebied nog iets kan leren. Om vast aan
de buitenlandse lucht te wennen, 's avonds nog even in Kalden-
kirchen rondgekeken.
Zondag 4 Augustus per motortrein naar Wuppertal, waar
wij aan het station werden ontvangen door de heren Entner
(voorzitter) en Jansen. In hotel Kaiserhof, officiële ontvangst
(met Vermouth) en een hartelijk welkom in Wuppertal toege
zwaaid gekregen. Natuurlijk de stad even bekeken, waarbij
opgemerkt, dat de tram boven de stad zweeft. Speciale attrac
tie. 's Avonds koel zitje in uitspanning aan de rand van de
stad, met bestuursleden (en hun dames) van Wuppertal. Maan
dagochtend lichte training in het stadion, dat zeer mooi gelegen
is. Bergen op de achtergrond. Toen wij er waren was men bezig
aan een verlichting voor het stadion. Er werden masten ge
plaatst van 41 meter hoog met een zeer groot aantal lampen.
Ik meen 40 lampen per mast. De bedoeling is om 's Woensdags
wedstrijden bij kunstlicht te spelen. (Moeten wij toch ook eens
over peinzen. - Red.) 's Middags per bus naar Duitsland's hoog
ste spoorbrug, die liefst 107 meter hoog is en de steden Solingen
en Remscheidt met elkander verbindt. Aan de voet van deze
brug verkoopt men strohoedjes, die bij onze spelers zeer in de
smaak vielen. Michels zag kans om met zo'n hoed aardige
toeren uit te halen.
Dicht bij de brug bevindt zich een stoeltjesbaan", die de
liefhebbers boven op een berg brengt waar een slot ligt. We
hebben dit slot, „Slot Burg" genaamd, bezichtigd. In de grijze
oudheid (jaren 11001200) woonde hier de graaf Van Burg
(vandaar de naam Bergische Land). In het slot bevinden zich
grote zalen, waarin de voorwerpen, die in de dalen en op de
bergen zijn gevonden een plaatsje hebben gekregen. Die Mr.
Burg, zal bij een rondgang door zijn huis, vast en zeker een
plattegrond meegenomen hebben.
Na het bezoek aan het slot ging het naar Altenberg, waar de
graaf ligt begraven. Na het bezichtigen van Altenberg (koffie
met koek), terug naar ons hotel waar we de heer Jansen dank
brachten voor de mooie en interessante rondrit. Dinsdagochtend
voor de spelers weer een lichte training en desmiddags rust.
Voor ons een mooie gelegenheid om, onder leiding van de heer
Netelbeck, de Wicküler-Küpper Brauerei A.G. te bezichtigen.
Een grote Brouwerij. Van de warmte, het was buiten knap
heet, kwamen we in zeer koude zalen, waardoor we behoorlijk
dorstig werden (vooral dat trappenlopen!), doch daar wisten
onze gastheren een goed middel tegen. In de Ratskeller wer
den we tenminste onthaald op ijskoud bier met worst (en dan
te weten, dat er in Amsterdam twee grote brouwerijen zijn,
die ik nog nooit van binnen heb gezien). Van deze plaats wil
ik de heer Netelbeck en beide heren van de brouwerij, nog eens
gaarne dank brengen voor de prettige middag, die zij ons heb
ben bezorgd.
Die avond speelde Blauw-Wit tegen Victoria, Wuppertal. Het
viel moeilijk om te weten te komen waar het veld van Victoria
te vinden was. Het bleek aan de rand van de stad te liggen. Dit
„stadion" van Victoria, een amateurclub, heeft een bikkelhard
veld, waarop geen grassprietje te bekennen valt, een tribune
waarvan alleen de staanders nog aanwezig zijn, de zitplaatsen
weg of verrot en het onkruid welig op de looppaden groeit en
bloeit. Een al heel slechte accomodatie. Ik kan me best voor
stellen, dat de Blauw-Witters, na het aanschouwen van dit
fraais, eerst niet wilden spelen. Victoria, gewend aan derge
lijke velden, was wel heel sterk in het voordeel. Daarbij kwam
nog, dat de scheidsrechter, een derde-rangs referee, nog veel
moet leren en hoog nodig een bril moet aanschaffen. Dat Blauw-
Wit, zeer voorzichtig spelend, nog een gelijk spel (44) be
haalde, stemde ons tot vreugde.
's Avonds zijn de spelers naar een Zwem Opera geweest en
wij naar Düsseldorf, om daar onder leiding van de bouwer van
lichtinstallaties, de heer Ott, zo'n installatie in gebruik te zien.
Ook hier zagen wij lichtmasten van ca. 41 meter, met een
totaal van 220 lampen, 220.000 watt Lux, stroomkosten D.M.
42.per uur. Toen het licht aanging wisten we niet wat we
zagen. Het leek of het volop dag was met mooi zonnig weer.
Fantastisch!
Op een terrasje aan de Rijn hebben we nog lang met de heer
Ott (onder het genot van een best glas wijn) zitten praten en
hem dank gebracht voor de tijd aan ons besteed.
Woensdag, 's Morgens training en verder rust, want om
6.30 uur moest ons elftal aantreden voor de match tegen Wup-
pertaal. We kwamen met de volgende opstelling uit:
Ajax
Van Drecht
Van Mourik Geelhuyzen
Den Edel Anderiesen Van der Ham
v. d. Kuil Michels Bleyenberg Snoeks Schmidt
Scheidsrechter - Heisper
Probst Lossack Piontek Back Kief er (Kohn)
Szymaniok Menze Kolkenbrock (Kiefer)
Hosung Tack
Wilhelm (Domagalla)
W.S.V.
Voor de wedstrijd sprak de heer Horstkötter, namens de stad
Wuppertal en mocht Van Mourik een bord met de Bergische
Leeuw in ontvangst nemen.
In de eerste helft werden wij iets in de verdediging gedrongen
