BALLPOINT KRIBBELT
5
Op pad.
Wat Vlokkie in het groot doet, doen wij vaak in het heel
kleine. Als onze ex-confrater over Rome naar Ankara vliegt,
verder nog even Tokio en Toronto aandoet, dan tippelen nou
tippelen wij van Moergestel naar Ulecoten door de prach
tige heide in Noord-Brabant. Vlokkie zit ergens in Lima op een
tribune en wij onderbreken een paar vacantiedagen, zitten in
Riel naar de Rielse boys te kijken, maar koekeloeren ook in Til
burg, waar Sparta N.O.A.D. met huid en haar oppeuzelt. Wij
lieten AjaxM.V.V. voor wat het zou worden, om te kunnen
vaststellen, dat de oude club van Bok de Korver de juiste grond
vorm van ons hedendaags voetbal heeft gevonden!
Het gaat alles snel, hard en doeltreffend. Natuurlijk had
N.O.A.D., zonder Walhout, er geen antwoord op. De nieuwe
linksbuiten van Sparta, Zaal, maakte de doelpunten. Dat wil
niet zeggen dat hij de beste man in de Rotterdamse voorhoede
is. Tonny van Ede razend snel. Geel uitgekookt. Verder Ter
louw sterk en trapvast, er is geen goed woord goed genoeg.
In deze vorm is de ploeg van Spangen voor elk team in de com
petitie een niet te kraken noot. Hoe in de komende weken
Fortuna, Feijenoord en Amsterdam, de eerstvolgende tegen
standers, het er af zullen brengen is voor ons geen vraag meer.
De manier waarop Sparta is gestart in deze match tegen
N.O.A.D., was verbluffend! Wij geloven dat dit spel het Engelse
beroepsvoetbal het meest benadert.
Met een simpel, aardig opgezette combinatie komen de ploe
gen er niet meer. Of Ajax dit seizoen dezelfde hardheid zal
opbrengen is een vraag die in de naaste toekomst beantwoord
wordt. Dubbel jammer dat Van Mourik, een van onze stoerste
mannetjes, Bleijenberg, moet missen in zijn elftal. Ons bezoekje
aan het Sportpark in Tilburg leerde ons intussen dat N.O.A.D.
het met dit spel niet ver zal brengen. Ook al zullen de over
winningen niet uitblijven, is een aantal van dertig, veertig
punten geen kleinigheidje om bij elkaar te schoppen.
Longa, WillemII en nu weer N.O.A.D.?
Quo vadis Tilburg?
Op het oude nest terug.
Daar waren we dus weer terug in de bekende omgeving. Wij
hoorden opnieuw de duidelijke en aangename stem van de radio
spreker, die ons allen een welkom toeriep. Wij liepen weer in de
armen van ons bestuur, dat met het laten verbeteren van de
toegangswegen en het schilderen van hekken enz. enz. blijk
gegeven heeft niet stil te zitten. Ook al zal Dukker er vijftig
rooie ruggen tegen-an gegooid moeten hebben! Het waren weer
de oude bekende gezichten.
Vlokkie ditmaal dus niet in Lima en James niet in het Zuiden
van Frankrijk. James, deze niet originele, d.w.z. niet oorspron
kelijke sportjournalist, die niettemin in de loop der jaren door
zijn schrifturen een van de voornaamste plaatsen inneemt in de
rij van Brown's collaborateurs.
Op blz. 26 van de gids over ons internationaal Jeugdtournooi
schreef James onlangs iets over Euro-Jeugd, dat verkwikkend
aandeed. Het was een artikel ,,van de bovenste plank"! En
Karei van der Lee, onze stoere back, die van 1910/11 met
verre, prachtige trappen ons eerste elftal de eerste klasse van
de N.V.B. inschopte. Wij rekenden uit dat deze man in 1907 al
in het derde elftal van Ajax speelde en dus dit jaar zijn „gouden
jubileum" viert. K.W.F. onze hartelijke gelukwensen. Zet het
split je weinig sodawater s.v.p. vast klaar!
Piet Bakker, gepromoveerd naar het stoeltje naast Marius,
was er ook. Dat betekent een paar stukjes vol humor en/of
Satyre in Sportief en Sportkroniek. Die knaap kan er wat van.
Na de wedstrijd in de bar, waar de staf des Heren Boudrie han
den en voeten te kort kwam, constateerden wij dat sommige
personen, die Boudrie's tent frequenteren, beter weg kunnen
blijven. Onder meer rukte een der gasten! iemand een barkruk
uit zijn handen die al bezet was. Als ons bestuur hier geen maat
regelen tegen neemt, is de tijd niet ver dat wij 5x8 voor zien
rijden, terwijl het wel opgevoede deel van de bezoekers de neus
ophaalt en wegblijft!
P.S.V.'s stunt.
Altijd een stunt, een kunst om Ajax in eigen huis te kloppen.
En ditmaal verdiend. Brown zal u er over voorlichten, maar on
zerzijds een enkele opmerking, nu wij zes ploegen uit de Ere
divisie zagen spelen. Een paar woorden maar omdat onze H.R.
door bergen kopij, met zijn handen in zijn blonde haar zit! Er
was gedurende drie kwart van de match een manco aan strijd
lust. Pietje moge een excellerende speler zijn, zolang hij num
mer zeven op zijn rug draagt moet deze man toch een goed deel
van de match op zijn plaats staan.
Wij hebben hem niet gezien op de rechtervleugel.
De vondst, om van Ouderland een zeer bruikbare linksback
te maken, is het bewijs, dat er „voetbalhersenen" in de commis
sie zitten. De dader ligt op het kerkhof, want deze drie heren
hulden zich in zorgvuldige zwijgzaamheid, toen wij naar de man
van het initiatief informeerden. En ook Ouderland zelf haalde
er zijn schouders over op. Dat deze omzetting casueel is, ge
loven wij niet.
Onze doelverdediger is intussen weer door De Munck gepas
seerd. De Ajax-keeper heeft in drie zware wedstrijden twee
goals doorgelaten! Het was een gek gezicht Pieters Graafland
eindelijk weer eens een bal uit het net te zien halen. Wij her
inneren ons de tijd niet dat we Eddy's rug zagen. Al een paar
weken schrijven enkele sportjournalisten: „deze Graafland is
op zijn retour". Wij weten wel beter. De primus interpares
onder de Nederlandse keepers is en blijft onze Ajax-man. Zelfs
al heeft hij in 270 minuten, in zegge en schrijve „vier en een half
uur voetbal", twee ballen doorgelaten. En of De Munck tegen
Oostenrijk de juiste man is? Wij vrezen het ergste!
Het is weer zover!
„Al is de Donau nog zo blauw, in Holland lust de leeuw ze
rauw!" Moet u nog peultjes? Dit strijdlied werd door een koor
tje, bestaande uit Ajax-juniores, ingestudeerd. Met Cees, onze
Cees de Lange, als voorzanger. Wij gaan dus dezelfde enormi
teit herhalenDie van „Wij gaan naar Rome, wij gaan naar
Rome, en Bakhuys doelpunt daar voor twee!
Verder dan Milaan is onze landsploeg toen niet gekomen. De
Zwitserse nationale ploeg zorgde voor een verkwikkende
douche.
Wie zijn oor te luisteren legt over de match Nederland
Oostenrijk hoort irriterende klanken. Een beetje optimisme ligt
ons wel, maar dat de Hollandse leeuwen de Oostenrijker rauw
lusten, kijk, dat moeten wij altijd nog even afwachten. Met het
gebrul van deze liedjes komen wij er niet. Wij moqten nog voet
ballen ook. Het is de vraag of het trio Wilkes-Lenstra-Rijvers
genoeg doortastend is om de Oostenrijkers op te bikken. Wij
hebben minstens twee, drie doelpunten nodig als voorgerecht.
Nee, met dit soort liedjes moeten ze bij ons niet aankomen.
Ze liggen ons niet, sterker: wij hebben er een aversie tegen.
Ooggetuige-verslag.
„Ooggetuigeverslag", niet uit de duim gezogen en niet ge
gapt uit Sport, Sportwereld of een of andere Limburgse krant.
Wij zouden niet graag beweren, dat het kleine Ajax-gezelschap
van Ajax, dat wij toevallig reeds Zaterdag in de sneltrein naar
Heerlen, aantroffen, niet reeds sterk in concentratie was. He
laas, met respect voor al deze goede voorbereidingen, Ajax
heeft op Kaalheide geen winst kunnen boeken. Het in de volks
mond „vaak boffende kampioenselftal" heeft ervaren dat
vrouwe Fortuna, elk elftal, zelfs Ajax, op een gegeven ogen
blik de rug kan laten zien. Dat was een halve minuut voor het
einde, toen de scheidsrechter, Rapid een hoekschop toekende,
een beslissing, die er o.i. volkomen naast was. Uit de mêlee
voor ons doel scoorde Hub. Hanneman, de uitstekende links
buiten van Rapid, het winnende doelpunt. Buitengewoon sneu
voor spelers als Pieters Graafland, captain v. Mourik, Willem
Anderiesen (de laatste volgens Limburgse bladen „de boom
lange onverzettelijke Ajax-spil), Snoeks en Willy Schmidt. Dit
vijftal stond gedurende 89 minuten de overwinning van Rapid
volledig in de weg. Minstens tien maal heeft onze doelman
15000 kijkers in vervoering gebracht. Als een muur stonden
Ger, Wim en de weer op volle toeren draaiende Geelhuizen op
de grasmat voor ons doel. Jammer dat deze strijd niet door de
coach van de nationale ploeg is bijgewoond. In zijn notitie
boekje zou hij herhaaldelijk de namen Van Mourik, Anderiesen
en Pieters Graafland ook die van Snoeks genoteerd
hebben.
Twee treffers markeerden deze strijd, die overigens niet op
sprookjespeil heeft gestaan, al waren 15000 kijkers verrast
door ons goede! spel. Wij weten wel beter. Ook Rapid was niet
je dat! Herhaaldelijk werd slecht geplaatst en nog slechter ge
schoten. De eerste treffer kwam van de voet van Snoeks, die
in de eerste minuten met een diagonaal schot Cox passeerde.
Een keiharde z.g., zwerver, die door de wind afweek en waarbij
drie verdedigers het uitzicht van Cox hebben belet. De andere
opmerkelijke treffer kwam een paar seconden voor het einde,
