Bonthuis „DE
BONTMANTELS - STOLA's - COLLIERS
A. F. STRIKKERS
13
beroepen uit de radiokamer „namens het Ajax-bestuur", heel
benauwd weggedrukt tussen, zijn liefhebbende familie-leden.
In deze beklemmende benauwenis volgde ik, zo goed en zo
kwaad ais het ging, de frisse, faire strijd tussen M.V.V. en
Ajax. Beide elftallen speelden, voorzover ik het kon waar
nemen, er lustig op los, onder leiding van, en dat heb ik goed
kunnen horen, een lustig fluitende scheidsrechter. Altijd heb
ik gedacht, dat ik de spelregels van het edele voetbalspel, zoals
het gespeeld wordt in onze „onvolprezen" K.N.V.B. goed kende.
Doch deze zelfkennis heeft tijdens deze vlotte strijd een ge
duchte knauw gekregen. De scheidsrechter, zijn lijnrechters
en tevens ook enige van de mij omringende, samengeperste
toeschouwers, uitgezonderd natuurlijk mijn liefhebbende fa
milie-leden, dachten anders over de buitenspelregel dan ik. Met
vernietigende blikken werd mijn theorie over de off-side regel
aanhoord. Hooghartig werd mij gezegd, dat ik een spelregel
boekje moest kopen en nu maar beter mijn mond kon houden.
En zo werd ik gedwongen weer zo diep mogelijk in mijn be
nauwde schulp terug te kruipen.
Ondanks deze minder prettige omstandigheden heb ik toch
genoten van deze eerste succesvol verlopen voetbalontmoeting.
Ook ben ik er van overtuigd, dat in deze competitie nog heel
wat overwinningen zullen volgen.
Mijn indruk van het spel van ons eerste elftal is, dat het
mindér spectaculair is, dan dat van onze tegenstanders, weg
lating van allerlei onnodige franje, maar daarentegen heel wat
meer effectief, door de directere weg naar het doel onzer tegen
partij.
Menende, opgelucht en eerlijk mijn toeschouwers-indrukken
op de „overdekte" weergegeven te hebben, wens ik U, zeer
geachte lezeressen en lezers, nog een serie prettige, spannende'
wedstrijden toe. Tevens hoop ik U, als het mij vergund wordt,
nog enkele keren mijn simpele impressies weer te geven.
JO THIRY.
Op het punt staande het dierbare Vaderland weer voor enige
tijd de achterbumper toe te keren, voel ik mij geroepen, de
Redactie nederig om wat plaatsruimte te verzoeken.
De beruchte „derde Dinsdag van September" zal ik dus niet
meemaken, persoonlijk vind ik dat niet zo erg bezwaarlijk,
terwijl het de heer Hofstra glad een zorg zal zijn; bij mijn
thuiskomst zal hij zich mijn adres nog wel herinneren.
Op de valreep nog even Ajax tegen P.S.V. zien spelen, waar
bij ik tot mijn spijt onze jongens in de schaduw van de Philips-
lampen het véld héb zien verlaten.
Onverdiend was de nederlaag zeker niet, natuurlijk zat er de
laatste tien minuten nog een behootlijke kans op een gelijk
spel in, maar toch, over het geheel genomen leek mij de uit
slag wel juist. Met belangstelling zie ik de verdere resultaten
tegemoet, maandenlang heb ik met een zekere vrees op de
reactie van ons elftal gewacht bij een achterstand; gezien onze
spelopvatting was ik altijd bang, dat wij bij een 0—1 achter
stand een zware dobber zouden krijgen, en ziet, het is zo ge
lopen. Hopelijk was deze eerste nederlaag een vergissing, en
beginnen we direct maar weer aan de volgende serie overwin
ningen. De concurrentie is groot, en aangezien jammer genoeg
de resultaten op het groene veld tegenwoordig parallel lopen
met de „ping" van ons kasregister, wens ik trainer en penning
meester het allerbeste.
Nu mijn praatje toch een beetje zakelijk aandoet even het
volgende. Een door mij zeer gewaardeerd Bestuurslid, vertelde
laatst, dat hij mijn opvattingen dikwijls een beetje te zakelijk
vond, en dat ik daar dan maar eens wat over moest schrijven.
Ik heb hier eens rustig over nagedacht, maar heus, een der
gelijke gedachtewisseling lijkt mij geen goede kopij voor een
clubblad. Het lijkt zo spoedig op critiek, het zou reacties op
wekken, die beslist niet in het belang van onze vereniging
zijn, en daarom; praten wil ik er altijd wel over, maar schrij
ven liever niet.
Alleen mogen wij nooit vergeten, dat wij, om het spelpeil
op te voeren, een trainer nemen, dat wij bij ongevallen bij een
dokter te rade gaan, en dat wij bij contracten e.d. de assisten
tie van een advocaat inroepen, daarom laten wij de waarde
van een goed zakenman niet onderschatten, bij financiële be
sprekingen zijn deze mensen beslist onontbeerlijk, vooral als
het gaat om bedragen waarmede men niet gewend is per
soonlijk om te springen.
En nu geachte Redactie nog even iets over mijn speciale
liefde, het clubblad. Het spijt mij het te moeten zeggen, maar
nog steeds kom ik te veel vreemde en onbegrijpelijke woorden
in ons cluborgaan tegen. Ingeburgerde woorden en zinnetjes,
zoals „well done, boys", „play the game" enz. natuurlijk uitge
sloten; dit zijn de spekjes in de lever, en de titel van mijn stuk
jes moet u mij ook maar vergeven, daaronder ben ik ongeveer
dertig jaar geleden in een overmoedige, jeugdige bui gaan
opereren, maar verder, nee vrienden, we moeten daar een
beetje mee gaan stoppen. Ons blad wordt uitgegeven niet alleen
door Ajacieden maar ook VOOR Ajacieden, en als goede club-
journalisten hebben wij onze persoonlijke eerzucht op zijde te
schuiven en onze artikelen zo te formuleren, dat zij voor onze
gehele lezerskring begrijpelijk zijn. Doen wij dit dan verrich
ten wij goed en nuttig clubwerk, anders tonen wij geen begrip
te hebben van de taak van een club journalist, in een grote ver
eniging waarvan de leden bestaan uit mensen van verschil
lend pluimage.
Is het niet mogelijk om aan bovenstaand verzoek te vol
doen, dan zal ik een kennis van mij eens vragen een artikeltje
over voetbal in China te schrijven. De man heeft veertig jaar
bij de missie in China gewerkt, en schrijft en spreekt ca. dertig
dialecten. Mocht u menen, dat het prestige van ons clubblad
hiermede gediend is, dan zal ik niet nalaten mijn steentje in
de toekomst bij te dragen.
Liever zie ik in de toekomst echter normale artikelen voor
normale mensen.
Tot na de volgende serie overwinningen,
JAMES.
Moderniseren - Bontbewaring - Reparatie
KONINGINNEWEG 255, Tel. 95701, Amsterdam-Z b.d. Amstelveenseweg, tramlijn 1-2-16
