Wedstrijdprogramma Ajax I 6 Jan Libert of een Hoven last but not least, dan vloeide uit deze ballpoint een stuk voetbalhistorie, waarvan, vooral oudere leden, stellig zouden smullen. Helaas missen wij de kunst en de flair om zo iets klaar te stomen. Wij schrijven zelfs deze krab bels vaak „met pijn" om er althans iets leesbaars van te maken. (Kom nou Jan! We weten wel beter. - Red.). In de jaren dat wij her en der causeerden voor scheidsrechters en supporters, luis terde men vaak met aandacht naar meer of minder prettige gevalletjes, die wij in al die jaren hebben moeten meemaken. Dezer dagen nu zagen wij op de T.V. Matthews aan het werk tegen de Zuid-Slaviërs. Hij had niet meer dan vijf vierkante meter nodig om drie, vier tegenstanders van het kastje naar de muur te sturen, die teneinde raad de Engelsman aan zijn trui en broek trokken om hem staande te houden. En alweer schoot ons een stukje historie te binnen, iets wat ons sterk herinnerde aan de Engelse rechtsbuiten en de wan hopige pogingen van zijn tegenstanders. Het was n.l. destijds in Bergen (Noorwegen) dat Ajax tegen de kampioen van Noor wegen „Brann" speelde. Ajax had al een ferme slijtage-reis ach ter de rug en verschillende zware wedstrijden in Noord-Duits- land en Zweden gespeeld. Slechts tien hetzij uitstekende spelers waren er nog over. De rest van het 15-tal was door blessures van de kaart! Daar wij hier en daar waren gewaarschuwd dat „Brann' niet alleen heel sterk was, maar, volgens de Noorse kranten, alles zou doen om ons te slaan, was goede raad duur. Vergissen wij ons niet dan was het Simon Tump, die de avond te voren, grote trekken aan een zware Hollandse „Cadena" doende, ons het denkbeeld bijbracht Jack Reynolds voor te stellen als „Jan Jansen" op de rechtsbuitenplaats te fungeren. Jack zal toen ongeveer 40 jaar geweest zijn, was tot in zijn gebeente getraind en had dus allerminst last van corpulentie. Eerst voelde „Jan Jansen" er niet veel voor. „Mij niet gezien", zei hij, „wat zal het bestoer van de Voetbalbond zeggen als ze er achter komen?" Toen wij hem na lang praten hadden bijgebracht dat wij on middellijk de Bond zouden berichten Reijnolds door „force ma jeure" te hebben laten meespelen en alle gevolgen voor onze rekening namen, trapte Jack er in: hij zou meedoen. De con sequenties vielen erg mee. Vergissen we ons niet dan kreeg Ajax 5,boete voor het laten meespelen van een ongerech tigde speler, terwijl nog dezelfde week een oekase, een bevel schrift, door de Bond werd gepubliceerd, dat het streng verbo den was, t.g.v. buitenlandse trips, trainers in het veld te bren gen. Die vijf pegels had Ajax er intussen best voor over, want Reynolds legde een spelletje als rechtsbuiten op de mat, een Matthews waardig. Wij waren, op het veld van „Brann" binnen de afrastering gaan zitten met Marius en Simon, vlak bij „de operatie Reynolds". Het werd een onvergetelijke middag. Niet alleen dat de overige tien spelers voortreffelijk speelden waardoor wij met 20! wonnen, maar Reynolds presenteerde een prachtig par tijtje, zodat de Noren hun ogen uitkeken naar „Jan Jansen". Als een voorloper van Matthews, als een copie van bijv. een Joe Smith, schoof, draaide, gleed Jansen langs de verbijsterde Noren, gaf voorzetten en centers op ogenblikken dat niemand er aan dacht, terwijl Siem, Marius en wij ons in het gras onge veer slap lachten. Wat voor een paar weken de Zuid-Slaviërs tegen Matthews ook deden, haalden een paar, overigens zeer fair, spelende Noren ook uit. Ze gingen Jansen aan zijn shirt vasthouden. Alleen toen een van de tegenstanders Reynolds met zijn ellebogen bewerkte staakte hij plotseling het spel, legde de bal onbereikbaar voor de Noor onder zijn schoen en keek de man aan. „What are you, a boxer?" vroeg Jansen. Onthutst bleef de tegenstander, als aan de grond genageld, staan. Toen, met bliksemende schijnbewegingen, gleed, schoof Jack, langs drie tegenstanders en gaf een „dreun" tegen de lat, waarnaar de keeper geen hand uitstak. Toen wij 's avonds aan het ge bruikelijke banket tjonge, tjonge wat een avond de aan wezigen vertelden dat deze „Jan Jansen" niet minder dan de vermaarde Jack Reynolds was, met een serie „caps" om. bang van te worden, kreeg onze man een huldigende toejuiching op „zijn Noors". Het werd eens te meer een bewijs van de grote sportiviteit van de Noren. Maar Reynolds heeft later, na het bevelschrift van de K.N.V.B., geen gastvoorstellingen meer in den vreemde gegeven. Dus alleen zij, die er bij tegenwoordig waren, smaken het voor recht een herinnering te hebben aan deze „tentoonstellings voetbalmatch" van onze trainer, die dezelfde avond herhaal delijk werd toegezongen met: „he is a jolly good fellow"! JAN GR. (2e helft competitie 1956-'57.) 20 Januari 1957 N.A.C.Ajax 27 Januari 1957 AjaxSparta 3 Februari 1957 G.V.A.V.—Ajax 10 Februari 1957 Vrij 17 Februari 1957 A j axEindhoven 24 Februari 1957 M.V.V.—Ajax 3 Maart 1957 Vrij 10 Maart 1957 AjaxRapid J.C. 17 Maart 1957 ElinkwijkAjax 24 Maart 1957 AjaxFeijenoord 31 Maart 1957 Willem IIAjax 7 April 1957 Ajax—B.V.V. 14 April 1957 Sportclub EnschedeAjax 21 April 1957 Ajax—P.S.V. 28 April 1957 Vrij 5 Mei 1957 FortunaA j ax 12 Mei 1957 Ajax—V.V.V. '03 19 Mei 1957 D.O.S.—Ajax 26 Mei 1957 AmsterdamAjax 2 Juni 1957 AjaxN.O.A.D. Onder voorbehoud van wijzigingen. Ajax B.V.C. „Amsterdam" Klaas Bakker, aangevallen door Mesman, rukt op naar het doel van „Amsterdam"

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1957 | | pagina 6