Kroniek
2
In de clubkrant van December hebben wij U verteld over de
activiteit van de mannen, die de clubavonden (en wat er om
heen dwarrelt) in leven houden. Daar gaan we nog even mee
door, want de heren hebben in de laatste weken van 1956 weer
zo hun best gedaan, dat we het gepresteerde beslist niet zonder
meer voorbij kunnen lopen. In de eerste plaats was daar dan
de traditionele Kerst-Kienavond. Hoeveel „man-uren" (exclu
sief de arbeid die de dames verrichtten) er wel in zaten, laat
zich moeilijk schatten, maar gezien de enorme collectie waar
devolle prijzen waarvoor we de vele milde gevers gaarne
hartelijk dankzeggen die de meterslange tafel bedekte,
kunnen we wel aannemen, dat het geen „achturige werkdag"
is geweest. Aan het clubavond-comité dus alle hulde!
De avond had een vlot verloop, was gezellig en door het
„twee-ronden-systeem" bleef de spanning (oh. dat éne sof-
nummertje, dat er maar niet uitkwam) er lang in. Ruim elf uur
waren fruitmanden, kippen, eenden, rollades etc. etc. in han
den van de rechtmatige eigenaars en konden de heren Zwang,
Louwaard, La Fleur (een omroeper met een beste smoes), Van
der Toorren en De Wit, op een zeer geslaagde avond terug
zien. Ook de heer Schuring, die met zijn bandrecorder het mu
zikale gedeelte verzorgde, een woord van dank. Het was prima!
De laatste clubavond in '56 kreeg een feestelijk tintje. Weer
had het comité voor een collectie prijzen gezorgd, waarvan we
toch wel even opkeken. Voor ons ligt een lijst, waarop we ver
meld vinden écht iets voor een voetbalclub -de namen
Bols, Meder, Bokma (we maken geen reclame, dus niets aan
de redactie zenden), naast leverworst (zo uit de ijskast), rolla
des, dassen, sigaren, tulbanden en sigaretten. Goed, goed, die
leverworst en tulbanden gezellige combinatie, zoiets als
Henk Schuring aan de geluidsband
haring met slagroom kunnen er mee door, maar dat kruiken-
werkDe heren hebben er fel om geklaverjast feestver
slaggever, collega De Vlieger, vertelt U er natuurlijk van en
voorzitter Volkers (geen prijs!) heeft de avond geopend en tot
slot een woord van dank aan de C.A.C. gebracht. En dat hadden
de heren verdiend. Niet alleen vanwege de oliebollen -het
waren de eerste in het oude jaar maar ook vanwege de prima
organisatie. Het liep op rolletjes. Gezien het vele werk, dat aan
zo'n tournooi is verbonden, moet dat ook wel. Bovendien laten
verwoede klaverjassers niet met zich spotten, waardoor „een-
paar-puntjes-flessen" uitgesloten is. Klopt dat, mijnheer de
voorzitter
Toen we in de nacht naar huis reden, het zo juist gepasseerde
avondje overdachten, werd het ons opeens weer heel duidelijk,
hoeveel Ajax zijn leden nog steeds biedt. Moeten we in details
treden Het lijkt ons overbodig. Zij, die al jaren meelopen, weten
het uit ervaring, de jeugd en de new-comers zullen, neen moe
ten, het ondervinden. Dat is de taak van hen, die aan de touw
tjes trekken, het wordt o.m. de opdracht van hen, die eens
geroepen zullen worden de touwtjes over te nemen. Soms een
heel ondankbare-, maar dikwijls een heel mooie taak. Een taak,
die veel tijd en arbeidslust vereist outsiders staan hier meest
al niet bij stil materieel bekeken, vele werkers weinig biedt,
maar toch enorm veel vreugde kan schenken. Zeer zeker de
vreugde van het geven. Dat geldt voor de man, die bestuurs-
werk verricht, voor de man, die elftallen samenstelt, boeken
controleert en voor de manoch, noemt U maar op. Het is
beslist niet nodig, dat U daar erg dankbaar voor bent zij, die
het werk verrichten, doen dat uit vrije wil, worden er niet toe
gedwongen maarwillen we de club in stand houden (dat
wilt U vermoedelijk wel!) dan zullen er toch lieden moeten zijn,
die het rad en de radertjes smeren èn (liefst geluidloos) draaien
laten.
Misschien wilt U daar even aan denken, als het eerste elftal
met gebogen hoofd het veld verlaat, het tweede team geen on
geslagen kampioen wordt, Uw diploma of Uw aanschrijving niet
op tijd in de bus ligt, kortom, er iets niet goed zit.
Voor 1957 zou, of beter, had het een goed begin kunnen zijn.
Met de veel besproken, geprezen en door duizenden verkeerd
ingevulde voetbalpools gaat het naar onze bescheiden mening de
berg af. Principiële bezwaren om met de cricketers te roe
pen „how's that" waarbij we een scheef oog werpen naar de
horseraces (het hoofdstel lees doel hangt daar beslist
niet aan de muur) geven een Nationale Pool geen schijn of
schaduw van een kans. Voor de amateurclubs, die het toch al
zo weelderig hebben, een lelijke strop, voor de organisatoren van
buitenlandse toto's, een schone aanleiding om kushandjes en
zoete glimlachjes te werpen naar onze glimmende guldens. Als
we nou maar zo verstandig waren, een andere kant uit te kijken.
Gelooft U het? Als alles goed gaat, krijgen we een K.N.V.B.-
pool. Of Jan en alleman daar erg hard over juichen, wagen wij
te betwijfelen. We hebben tenminste al gelezen, dat er sport-
broeders zijn, die voor K.N.V.B.-inmenging niets gevoelen. Dat
is in ieder geval een afwijzing. Zelfs een radicale afwijzing. Dan
zijn er lieden, die het aandeel voor de clubs niet hoog genoeg
vinden en er geen snars voor gevoelen, de K.N.V.B.-kas te
spekken. Zij vinden de bonds-pool, het peerd échter de sjees. Een
jaar lang heeft de knol er niet aan getrokken en nu wil ie er het
meeste vén trekken. Dat is dus ook een mening! Er zijn nog
meer bloemlezingen. Misschien kent U er meer dan wij. We
willen het direct aannemen, dus trekken we ons na de ge
worpen duit in het zakje bescheiden terug. Niet van de pool,
want daar wilden we het met U nog even over hebben. Laten
we aannemen, dat die K.N.V.B.-pool er komt. De bond telt ca.
350.000 leden. Hoeveel jeugdleden? Wij weten het niet, maar
laten we aannemen 150.000, blijft dus nog een respectabel aan
tal over. Daar zijn natuurlijk de nodige principiëlen, laksen, niet
geïnteresseerden en krapzitters bij. Resteert misschien een ton
liefhebbers, waarvan er in de loop van het seizoen door de
vele nieten nog afvallen. Amateurclubs, tel uit de winst! Ge
looft men werkelijk, dat de mensen, die zich nu het vuur uit de
sloffen lopen om voor hun vereniging, via een pool, iets te ver
dienen, straks nog zo erg enthousiast zullen zijn? Wij kunnen
dat geloof écht niet opbrengen. U wel We hebben echter een
voorstel. Een persoonlijk voorstel, dus geen stenen naar ons
stadion gooien s.v.p. (ook niet naar ons). Geef de amateurclubs
een groter, desnoods een veel groter aandeel in de winst, dan
de „betalende clubs". Een half ei -als het niet bedorven is -
smaakt toch altijd nog beter dan de schaal.
BROWN.
