mussE
ers
H. F. Twelker
A. van Wees ét Zonen
13
kampioen en twee maal kampioen van Nederland zijn resul
taten om met een zekere trots op terug te mogen zien.
Veel linksbinnenspelers hebben met hem de linkervleugel ge
vormd en naar zijn mening kon hij met Jan Schubert en de kort
geleden gestorven Piet Strijbos het beste uit de voeten. Van zijn
grote snelheid heeft hij altijd de volle 100 procent profijt ge
trokken en van de
Hele Fijne Trekballetjes
waarmede hij zijn binnentrio voorzag en die hij tegenwoordig te
weinig ziet, werd een rijkelijk en dankbaar gebruik gemaakt.
Tientallen doelpunten zijn door deze nuttige manoeuvre ont
staan.
Iedere speler, zowel vroeger als nu, is er wel eens volkomen
uit, klonk het uit de mond van mijn enthousiast geworden
cliënt en wanneer die zwakke plek in de verdediging der tegen
partij te constateren is, moet deze geregeld onder druk geplaatst
worden. De vorm van een speler kan de E.C. noodzaken om hem
te passeren en dit overkwam Twelker voor de wedstrijd Ajax—
Veendam om het kampioenschap van Nederland 31. Daan
Roodenburgh, lid van de E.C., was met dit resultaat tevreden,
maar de gepasseerde linksbuiten sprak van een pover resultaat
en was van mening dat van dit elftal met minstens 6 goals ver
schil gewonnen moest worden. Een weddenschap om een doos
sigaren op de returnwedstrijd was het gevolg. Henk was weer
van de partij en mocht mede bewijzen dat zijn visie juist was.
Rust 70. Einde 91 voor Ajax.
Een spontane Roodenburgh kwam na afloop het veld op met
de sigaren in zijn hand. U kent dat gebaar: even afrekenen,
heren! Er blijven uit een dergelijke dienstperiode altijd speciale
wedstrijden of resultaten over die je nooit vergeet en één van
de prettigste competities, die hij meende te moeten memoreren,
was de Terminus-competitie, een treffen tussen de oud-kam
pioenen van Nederland: Ajax, Go Ahead, N.A.C. en Sparta, een
competitie waaruit onze vereniging glansrijk als ongeslagen
winnaar naar voren kwam.
Buiten een AjaxBlauw Wit finale in een van onze vroegere
Paastournooien, een wedstrijd die wij met 50 wonnen, meende
hij als leukste ontmoeting te moeten beschouwen: de laatste en
beslissende wedstrijd om het kampioenschap van Nederland:
P.S.V.Ajax 25. De voorhoede van links naar rechts be
stond uit:
Twelker, Schubert, Van Reenen, Volkers, Ten Have. Het was
een competitie waarbij in Eindhoven de honderdste goal kon
vallen. Jan Schubert nam no. 99 en onze tegenwoordige voor
zitter scoorde de century. Voor goaltjes-Piet was het sneu de
100ste niet gemaakt te hebben. Wim Volkers begreep dit vol
komen en stond de ter beschikking gestelde premie: een sche
merlamp, spontaan aan Van Reenen ai.
Twelker's capaciteiten waren de E.C. van Amsterdams- en
Zwaluwenelftal niet ontgaan en de K.N.V.B. stelde hem enige
malen in het Westelijk elftal op. Zowel in binnen- als buitenland
verdedigde hij de kleuren van bovengenoemde combinaties met
veel succes.
Slechts twee Ajax-toeren naar het buitenland staan op zijn
lijst, n.l. een naar Frankfurt, Pforzheim, Strassburg en Parijs
en een keer naar Engeland. Vooral aan Strassburg met zijn zeer
pedante keeper had hij prettige herinneringen en de manier
waarop Jan Grootmeyer de organisatoren van R.C. de Paris
aan het verstand bracht, dat de wedstrijd wel degelijk afgespro
ken was, verwekte nog zijn hilariteit. Deze heren waren in het
geheel niet bij de aankomst aanwezig geweest, hielden de loket
ten op de wedstrijddag dicht, deden of ze van niets wisten, maar
bestuur en spelers waren wel aanwezig.
J. G., die zich van een affiche verzekerd had, hielp men over
de hoge muren heen en er kwam een onderhoud tot stand. De
eis van onze leider, dat er slechts één loket open mocht, werd
aanvaard, zelf ging hij naast de kassier staan en wanneer er
100 francs ontvangen waren, verdwenen deze in zijn zak. Toen
het bedrag der afgeproken vergoeding bereikt was, kregen de
spelers het sein om zich uit te kleden en het spel kon beginnen.
In Engeland zag hij de wedstrijd EngelandOostenrijk 43.
Onze ex-linksbuiten observeerde speciaal in de eerste tien mi
nuten de snelheid van de rechtsback der tegenpartij en regelde
zijn speelwijze hiernaar. Was deze achterspeler sneller, dan
werden duels zo veel mogelijk vermeden en werden de ballen
vlug voor het doel geplaatst. Zijn advies aan buitenspelers om
tevreden te zijn wanneer je een goede en moeilijk te passeren
back voorbij bent, hem niet meer op te wachten om hem voor
de tweede maal te nemen, maar de bal goed voor het doel te
plaatsen, lijkt mij dan ook voor vermelding in dit artikel uiterst
gemotiveerd. De moeilijkste spelers die hij in zijn loopbaan
ontmoette, waren volgens hem: Zuiddam van Sparta en Claus
van Quick (H.).
Er is een tijd van komen en van gaan en de spelers der tegen
partijen, die hem na zijn genomen besluit niet meer op de gras
mat zagen, zullen met genoegen en respect kunnen terugden
ken aan een
Humane Faire Tegenstander.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en enkele seizoenen
veteranenvoetbal werden er nog aan vastgeknoopt. In compe
titieverband speelde onze oude garde o.a. tegen D.K.S.V., Geu
zen en V. en V., ontmoetingen die hij betitelde als de jeugd
tegen de geroutineerden.
Zeven jaren elftalcommissielid vormden het sluitstuk van de
dienende taak van mijn nu reeds dertig jaar lid zijnde cliënt.
Mien en Henk, we hebben weer eens heerlijk gelachen op deze
interview-avond en bedankt voor de medewerking.
C. E. de V.
staling
>ver 12 maanden
Bonneostrm 8-14
Tel54251
De beste borrel
Verkrijgbaar in elke goede slijterij
Indien niet voorradig bel ons op3 54 58 - 4 88 80 en Uw
slijter bezorgt het U thuis
