Voor Teleiisie, Radio, Grammofoon en Bandrecorders VELUWSE POST 4 DORP OP DE VELUWE, Wintermaand, 1956. Bij het verschijnen van dit nummer van ons Clubnieuws is het nieuws van de topmatch AjaxSportclub Enschede op Zondag 2 December 1956 volkomen verbleekt, hetgeen jammer is voor de kroniekschrijver en voor de actualiteit van een ver slag, want we leven snel. Het competitierad draait op volle toeren en we vallen van de ene belevenis in de andere, zowel buiten als binnen de lijnen. Het is ook aan het einde van 1956 nog te vroeg om de balans van de Ere-divisie op te maken, doch nadat we de ploeg van „us Abe" uit Enschede in ons Ajax-stadion hebben zien ma noeuvreren, is het zo vast als een kasteel, dat Sportclub En schede tot de „upper-zoveel" zal gaan behoren. Men moet het maar van zich afzetten, dat bij ons „semi-professioneel" voet bal de gelederen gevuld zijn met mannen „uit den vreemde" en dat de eigen-kweek (vroeger de glorie van de clubs) lang zamerhand een uitgescheurde bladzijde is uit het boek der ver eniging. We zagen bij Enschede zo'n eigen mannetje „van toen" met vuur en vlam optrekken tégen onstoch ietwat pijnlijk voor de clubmens, die nog hangt aan dat „toen"! Welk een tegenstelling met een figuur als onze Anderiesen junioreen volbloed Ajaxtelg, die op zo verdienstelijke wijze zijn onvergetelijke vader en grootmeester van de voet balsport doet voortleven! Ik geloof, ondanks alle invloed van het semi-professionele voetbal op de geestesgesteldheid van de spelers en de „lack of team spirit", die dit samenplakken van elftallen in sommige teams toch meebrengt, dat deze club- saamhorigheid nog meedoet en de spelers onderling meer bindt. Hoe dit alles zij, de wedstrijd tegen Sportclub Enschede op 2 December 1956 mag men in het bijzonder wat de Sportclub zelf betreft beschouwen als een stukje topvoetbal, dat in ons land kan worden vertoond, meer in het bijzonder wat be treft éénheid van handelen tegenover het funeste individuele spel, dat Ajax te zien gaf. In dat opzicht is en blijft Abe Len stra een voorbeeld. Deze man, die toch waarachtig wat in zijn mars heeft en niet tegen een solo-dribble behoeft op te zien, speelt zó onzelfzuchtig en daarom zó brillant als team-onder- deel, dat het geen verwondering behoeft, dat deze Sportclub voorhoede kans op kans heeft gekregen. Het is te danken aan prachtig verdedigen o.a. van Van Dijk en Anderiesen, dat we met 21 uit de strijd kwamen. Ook Visser (de new comer die ik met genoegen heb gadegeslagen) mag genoemd worden. Doch onze voorhoede, hoe hard een v. d. Kuil ook werkt en hoe uitgekookt Bleyenberg ook door gaatjes rent, is géén ge heel. Onze mannen wilden het in deze fraaie kamp teveel alléén doen. En dat ging niet door! SFEER! Neen, ik heb geen spijt gehad onze vale Ouwe op die tweede Decemberdag de rug te hebben toegekeerd. Het was zoals Brown tegen me zei: je hebt waar voor je geld gehad! Er was duidelijke spanning aan te voelen en lang vóór dat de heer Martens (een uitnemend arbiter) de stoot gaf aan een van de beste wedstrijden, die in ére-divisie-verband dit sei zoen zijn gespeeld (zoals een van onze bestuursleden mij ver zekerde), heerste er op de tribunes en niet het minst op het gereserveerde gedeelte dat wat men met „sfeer" aanduidt en dat moeilijk nader te definiëren valt. Het is een cocktail van nervositeit en verwachting enook van gezelligheid. Het wordt langzamerhand nodig, dat onze mannelijke gasten van het gereserveerde tribunedeel zich beijveren in verdun- nings-pogingen, want mensen met lijnenals vaten kunnen we niet meer hebben! Onze „bestuur der en" hebben weer eens een dag van. sjouwen en ploeteren achter de rug en Jan Elzenga vertelde me, dat hij van het kastje naar de muur was gehold de hele wedstrijd door om dan hier en dan daar bemiddelend op te treden Jan had géén goals zien makenhad eigenlijk niets gezien van het spul! Denken wij er wel eens aan, hoe de heren van het bestuur hollen en sjouwen, op zo'n dag, dat wij maar rustig en blijge- moed zitten te zitten op onze keurige plaatsentoege wuifd door onze vrienden. Terwijl het „bestoer" (ha, die Rey nolds) ergens op urgente punten de zaken „bestiert". Hulde aan deze werkers! NIEUWJAAR 1957! Thomasvaer en zijn wijf zullen dezer dagen de planken be stijgen met een droeve terugblik op het jaar 1956, waarin we talrijke schokken opliepen wat het wereldbeeld betreft en waarin we nog elke dag met spanning uitzien naar ontspan ning. Tegen de achtergrond van het wereldgebeuren zijn onze belangetjes, zoals we die allen hebben in ons persoonlijk leven, eigenlijk maar héél onbelangrijk. Met een gemeenplaats, dat het leven verder gaat, trachten we ons te verschuilen, maar ergens hapert het aan spontaan genieten van alles wat we als vanzelfsprekend beschouwden. Zó gaan we 1957 in. We moeten inderdaad verder, allen. We mogen daarbij het vertrouwen in de toekomst niet verliezen en we moeten blijven uitzien naar meer rustige tijden, zonder schokken en sto ringen in ons bestaan. De sport kan ons daarbij helpen. Duizenden vinden daarin vreugde en afleiding, die we nodig hebben. Voor wat ons Ajax betreft, verheugen we ons in een leidersgroepbekwaam' en enthousiast om de moeilijkheden op te vangen. Onze hoofdploeg staat er zeker niet slecht voor. Terwijl we dit schrijven, staan in de maand December nog vier moeilijke wedstrijden op het programma, maar er is een goede kans, dat we bij de wisseling van het jaar tot de kopgroep blijven behoren. Aan alle bestuur der en en spelers, die in 1957 geroepen zijn om de rood-witte kleuren in welke functie ook hoog te houden, een saluut! Brenge 1957 hun allen voldoening voor het harde werk dat zij weer op zich willen nemen. Aan onze Clubnieuws-redactie wensen we (in het gedenk jaar 1957) stromen van goede kopie. Proficiat! VLOKKIE. naar ASBEEKBB US SE Neem vast een spaarkaart voor de le aanbetaling Vakkundige plaatsing. Prima service Betaling binnen 3 maanden zonder rente, over 12 maanden Borneostn. 8-14 slechts 6 pet. Tel- 54251

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1956 | | pagina 4