Jabo-chroom
Rembrandt
Quellijnstraat 98 - 100, Telefoon 790018, J. Bieshaar
Sigarenmagazijn
Grote sortering
Sigaren, Sigaretten
en Tabak
Halvemaansteeg 21
Telefoon 37835
2
In het September-nummer van het „Ajax-Nieuws" hebben we
U het een en ander verteld over de komende matches Ajax
Feijenoord. We schreven o.a.: „De „Overkanters" staan met
15 gewonnen en 13 verloren wedstrijden twee victories op ons
voor. Het zou wel prettig zijn, als we gelijk maakten en wan
neer we het voor elkander krijgen door voetbal waaraan spelers
èn publiek plezier beleven, wèl, dan zullen de sportieve Rot
terdammers ons die gelijkmaker beslist niet misgunnen. Beide
matches daarvan zijn we overtuigd worden in de beste
verstandhouding gespeeld."
De eerste ontmoeting is achter de rug in de beste ver
standhouding spelers èn publiek hebben plezier aan de strijd
beleefd, maar die gelijkmaker, waarover wij het met U hadden,
ligt niet zo erg dicht meer binnen ons bereik. Feijenoord voelde
er namelijk niet zo veel voor en maakte dat met de cijfers 73
al heel duidelijk. Volkomen verdiend, maar bent U ook zo ge
schrokken, toen U die als lood wegende zeven hoorde? Onze
Eddy, te goed voor een hoge score, zevenmaal naar het net.
Dat kon niet! Het kon wel, omdat Eddy kort na het begin
door een zware botsing groggy ging voor een doelman funest
twee op tamelijk gelukkige wijze geproduceerde goals in
zijn doel terecht zag komen en daarna een Feijenoord tegenover
zich vond, dat gedragen door het succes tot een spel kwam
waartegen onze defensie eenvoudig niet opkon. Als met half
time de score hoger was geweest collega De Vlieger (zie zijn
verslag in dit bladsprak zelfs van tien nul hadden we nog
niets te mopperen gehad. Zo ver kwam het echter niet, maar
de ruststand 50 was al erg genoeg en liet aan duidelijkheid
niets te wensen over. Het merkwaardige feit, dat ons elftal
beslist niet slecht speelde, feitelijk zijn gewone spel, accen
tueert wel heel sterk de kracht van de Rotterdammers. Nu
weten we zo langzamerhand allemaal wel, dat er tegen ons team
gevoetbald kan worden en brute kracht ons vreemd is, maar
de Rotterdammers huldigen dezelfde spelopvatting, zodat hun
grandiose zege wel in een bijzonder licht komt te staan. Een
Feijenoord, in de vorm van Zondag 11 November, is heel moeilijk
te kloppen, maar dat neemt niet weg, dat de nederlaag, die wij
in de stad aan de Maas te slikken kregen, om revanche
schrééuwt. We zullen tot het volgend jaar moeten wachten!
Dus even geduld, vrienden!
Dat ons team uit deze nederlaag iets heeft geleerd, valt moei
lijk te zeggen, maar de elan die een week later tegen Willem II
werd opgebracht, wijst wel in die richting. Willem II, na de
6--0-zege op de B.V.C. „Amsterdam" niet erg succesvol meer,
Voor Uw Chroom werk
le huis vanaf Rembrandtsplein
Beleefd aanbev. G. J. Hulscher
kreeg een Ajax-ploeg tegenover zich, die van begin- tot eind
signaal maar één doel voor ogen hadde smaad van Rotterdam
uitwissen. Het is lang geleden, dat we ons elftal tweemaal drie
kwartier met zo'n verbeten wil om te winnen zagen strijden.
Rinus Michels, al maanden uit de newspapers, speelde plots
klaps weer zo'n goede partij „Het Parool" kwam zelfs met
een foto dat we even onze ogen moesten uitwrijven. Het was
weer ouderwets. Ook naar de nieuweling in betaald voetbal,
amateur Visser, hebben we met stijgende verbazing gekeken.
De knaap speelde alsof hij al jaren in de ere-divisie rondwandelt,
had maling aan de dure voetballer Koopal en bleek over een
uithoudingsvermogen te beschikken, waarop zelfs een karre-
paard jaloers moet zijn. Eén zwaluw maakt geen zomer, maar
als vriend Visser zo blijft spelen, kunnen we van een aanwinst
spreken. Van Mourik moest helaas door een knieblessure, op
gelopen kort na het begin van de match, de strijd staken. Henk
Elzer, van huis uit geen achterspeler, kwam hem vervangen en
sloeg zich met behulp van Visser goed door de moeilijkheden
heen. Die moeilijkheden deden zich vooral in de eerste helft van
de strijd voor. Willem II vocht toen met man en macht voor de
gelijkmaker, maar twee fenomenale saves van Eddy hielden
de voorsprong een fraai doelpunt van Michels vast. Na de
thee zijn de Tilburgers door onze aanval van de kaart gespeeld.
Een doelpunt, gescoord door Bakker, na zeer fraai werk van
Bleyenberg, brak de weerstand van de Tilburgers. Hun achter
hoede, het zwakste deel van de ploeg, kon ons aanvalskwintet
niet meer houden en toen Ouderland, uit een fraaie voorzet van
Schmidt, nummer drie achter doelman Feyt werkte, was het
gebeurd. Zeer beheerst voetbal van Bleyenberg stelde Michels
in staat nummer vier in het net te jagen en om de kroon op
zijn werk te zetten, schoot onze middenvoor uit een onmogelijke
hoek de bal, die de eindstand bepaalde, langs de verbaasde doel
man der tegenpartij. Als we U nu nog vertellen, dat Van Dijk,
Anderiesen en Geelhuijzen een prima partij speelden laatst
genoemde begint zelfs met schijnbewegingen Klaas Bakker
en Ouderland zeer actief waren en vaart in onze aanval brach
ten, hebben wij U een klein beeld gegeven van de match, die
onze club weer aan de top van de ranglijst bracht. Of we die top
erg lang zullen bewonen is een other story, maar als ons team
met dezelfde strijdlust als tegen Willem II de tegenstanders van
morgen tegemoet treedt, zal het heel moeilijk zijn Van Dijk en
zijn makkers naar beneden te duwen. Om het eens vreselijk
origineel te zeggen: de tijd zal het leren.
Als dit blad verschijnt, is het alweer ruim een week geleden,
dat te Melbourne, uitblinkende sportbroeders van vele landen
zich om de Olympische vlag schaarden, het vuur ontstoken
werd, de eed afgelegd en het feest van de verbroedering begon.
Het feest van de verbroedering! Op een afstand van enkele hon
derden kilometers', gemeten vanaf onze grens, spelen zich tone
len af, die met geen pen te beschrijven zijn. Maarte Mel
bourne gaat het feest der verbroedering rustig door! Athleten
snellen over de baan. Straks staat de winnaar lachend en inner
lijk juichend op het ere-platje misschien huilt ergens in een
stil hoekje van dat grote stadion de verliezer de vlag van zijn
land gaat langzaam omhoog, wappert breed uit naast die van in
de finale verslagen tegenstanders, de muziek speelt volksliede
ren, het publiek applaudiseert. Hard, lang en nadrukkelijk!
Waarom? Ja, waarom eigenlijk? Omdat de sport zo verschrik
kelijk veel bijdraagt de landen die op de aardbol staan afgete
kend, dichter bij elkaar te brengen? Wie gelooft daar nog in?
De athleet, gehuld in vodden, daar, achter die boom, met geladen
stengun, beslist niet. Die gelooft niet in Melbourne! Nu niet en
nooit meer. Die hoopt alleen nog op het redden van een naakt
bestaan, die hoopt alleen nog op de vrijheid van zijn land. Mis
schien droomt hij in een modderige greppel van thuis, van een
warme hap, van een warm bedIn Melbourne snellen
athleten over een vlak gerolde baan, geselen sterke armen
hoog opspattend waterergens in Europa vallen schoten,
ontploffen granaten en bommen, danst de man met de zeis.
Onvermoeibaar! Danse macabre!
Jaren geleden geloofde de idealist, wijlen Baron de Coubertin,
in het feest der verbroedering. OnvoorwaardelijkHij zag in de
Olympische Spelen, op moderne leest geschoeid, een middel,
misschien wel dè oplossing, internationale spanningen weg te
nemen. Hij dacht door een sportfeest voor de beste athleten ter
wereld het internationaal samengaan te bevorderen. Misschien
krijgt de baron uiteindelijk gelijk, misschien heeft hij zich deer
lijk vergist. Gezien de gebeurtenissen, die zich sindsja
sinds?, we kunnen gerust zeggen, sinds het begin, of al ver
voor het begin onzer jaartelling hebben afgespeeld, zijn we ge-
