De Globe
Burgerlijke Stand
Autoverhuur en Rijschool
goed, hoe eens mijn onvergetelijke vriend (2e penningmeester),
wijlen Hendrik Reyenga, met lokethuisje en al, entreeboek,
geld, enfin het hele zaakje, zo achterover de sloot inging. Ge
lukkig bleek later niets verloren te zijn gegaan. Wel, dat hij
met een bloedend gezicht en gescheurde kleren zijn controle
ijver moest bezuren.
Nu zal het u wel duidelijk zijn, hoe ik mij gevoel bij de aanblik
van ons huidige prachtstadion. De opening hiervan is voor mij
een grootse en dankbare herinnering.
Tot de trouwe bezoekers van onze wedstrijden behoorden de
burgemeester van Watergraafsmeer, de heer De Wit, en o.m.
Piet Timmermans en Lou Boeljon, later nog grote figuren in
de K.N.V.B. Ook kwam er trouw een knaap met een rood-witte
hoge hoed en velen met een rood-witte toeter. Aan knokken op
de tribunes werd toen ook al gedaan, doch dat gebeurt nu nog.
Dan nog de grote strijd die wij moesten voeren tegen de op
kopers van onze plaatsbewijzen. Bij interessante wedstrijden
waren wij altijd uitverkocht en kwamen de opkopers bij bosjes
aan de markt. In café Oost-Indië (in de Meer) hielden wij dan
eerst voorverkoop voor onze leden en het gebeurde meermalen
dat je vóór Oost-Indië op straat reeds bij de opkopers terecht
kon. Ook bij de voorverkopers deden de opkopers hun best,
zQdat je vrijwel machteloos stond. Ja, zelfs introducties werden
verhandeld. Een mooi geval waaraan ik zelf debet bleek, en het
ook zelf ontdekte, was het volgende. Op de beurs had ik aan een
bekende bankier (later nog donateur) twee introducties ge
geven. Bij de controle hield ik toen iemand aan met 2 introduc-
tiekaarten en op mijn vraag hoe hij hieraan kwam, hoorde ik
„gekocht voor 7,p. stuk". De nummers genoteerd en bij
het nazoeken bleek mij dat die kaarten van mij zelf afkomstig
waren. Wat was gebeurd? Die bankier moest plotseling naar
het buitenland, gaf toen de kaarten aan zijn chauffeur en die
kon de verleiding van de 14 pop niet weerstaan. Natuurlijk
was ik woedend en sloeg, tegenover ons bestuur, een figuur als
modder, maar ik kon er toch heus niets aan doen. Mijn laatste
hobby, de Bordjesclub, is nog van te recente datum om daar
memoires van op te halen, hoewel dit ook al weer ruim 10 jaar
aan de gang is en ik weer ieder jaar met genoegen naar
18 Maart verlang. In gewoon competitieverband ben ik weinig
voor Ajax uitgekomen, slechts enige malen, ik meen, voor
het derde. Immer was ik een z.g. „voor mijn plezier" voetballer
en voelde mij dan ook het meest aangetrokken door veteranen-
voetbal, niet het minst door het gèzellig samenzijn na afloop.
Met de veteranen heb ik dan ook vele jaartjes met groot ge
noegen gespeeld en mijn kampioensmedaille 1924 draag ik dan
ook met trots aan mijn horlogeketting.
Ten slotte nog een grappige herinnering. We waren voor het
eerst kampioen en moesten naar Groningen tegen Be Quick.
Toen een hele onderneming! We gingen reeds des zaterdags
weg. Jack was nog niet zo lang bij ons in dienst maar hij zou
toch zorgen dat de „jongens" (spelers, van wie thans al enkele
grootvader zijn) op tijd in bed zouden liggen. Ons bestuur ging
op uitnodiging met het B.Q.-bestuur nog even Groningen be
kijken en kwam om een uur of één in het' hotel terug. Plotsklaps
hoorden we van boven roepen „bestoer, bestoer" en opkijkend
zagen we Jack, ontdaan en op kousenvoeten boven aan de trap
zitten wachten. Wat was gebeurd. Jack was op kousenvoeten
langs de deuren gegaan om te controleren of alles sliep, maar
bij één deur deugde iets niet. Op zijn buik liggend zag hij door
de kier van de deur vier paar benen onder een kaarttafeltje
en op zijn herhaald kloppen en bonzen werd natuurlijk niet
opengedaan. Na onze bemiddeling was echter alles spoedig
rustig en kon ook Jack gauw onder de wol kruipen.
Nu ik het toch over Jack heb mag ik wel even vertellen,
hoewel het niet Ajax betreft, dat het Jack hier zo goed beviel,
dat hij spoedig zijn broer, net zo'n fijne kerel als Jack (hoe
bestaat het), liet overkomen. Hij werd trainer bij A.F.C., maar
was eigenlijk onderwijzer, zodat hij al spoedig vele leerlingen
voor Engelse les (w.o. ook ik) onder zijn hoede kreeg. Hij is
hier helaas maar een paar jaar gebleven.
Om te eindigen: zoals u ziet, loop ik zo'n mensenleeftijd in de
Ajax-gelederen mee, zo zelfs dat enkele adspiranten, die wij
toen aannamen, thans ook al opa zijn. De grote vriendschap van
clubvrienden en vooral niet te vergeten vriendinnen, waarbij
natuurlijk begrepen de zeer velen die wij helaas reeds ten grave
droegen, stel ik op zeer hoge prijs en zal steeds dankbaar in
mijn herinnering blijven.
TJ. DE M.
Geboren.
De heer en mevrouw F. MoinatMulder geven met grote
blijdschap kennis van de geboorte van hun zoon
Frederik
Onze hartelijke felicitaties.
ff
MM
Verhuur en administratie: Sarphatipark 19 Amsterdam-Z. Telefoon 793491
Luxe verhuur van Volkswagen de Luxe - Opel
Alle wagens van 1955 en 1956
Verzekering: All Risk
TARIEF
Volkswagen de Luxe '55 en '56
Opel '55 en '56
Per weekdag
Zon- of feestdag
Weekeinde Zaterdag 13 uur tot
W eeKeinae Maandagmorgen 8 uur
1 week
14 dagen
r 10.— en f 0.06 p. km.
„12.50,, „0.06
19.- „0.06
70.- 0.06
135.— „0.06
f 13.— en f 0.06 p. km.
15. 0.06
22.- 0.06
85.- 0.06
„165.- „„0.06
Autorijschool met gediplomeerde instructeurs K.N.A.C.
