6
moet worden hetgeen voor een „keeper", met zijn beperkte vrij
heid, niet mogelijk is.
Maar denk vooral niet dat men de beste speler ook als aan
voerder moet kiezen want het is niet altijd gezegd dat hij ook
een goede „captain" is.
Een speler die de vriend van het gehele elftal is, zowel bin
nen als buiten de lijnen en bovendien goed op de hoogte is met de
spelregels en die de belangen van zijn medespelers bij bestuur
en E.C. weet te behartigen, een speler die op het meest kritieke
moment nog een grapje weet te lanceren maar toch door zijn
onvermoeide werken een bezielend voorbeeld is voor zijn mede
spelers, kijk, dat is de ware „captain".
Zó'n speler wordt door zijn vrienden op de handen gedragen
enwordt gehoorzaamd.
Voor mij is een vriendenelftal altijd nog voor 50% de basis
van de overwinning want alleen 11 vrienden zijn in staat om in
een zware wedstrijd als het ware een onverbrekelijke ketting te
vormen, waartegen elke tegenstander te pletter loopt. En het is
de taak van een aanvoerder zo'n elftal te formeren.
J. H. M.
Ajax 1. Afgezien van die nare nederlaag tegen Volendam, is
het ons eerste elftal de afgelopen maand weer aardig voor de
wind gegaan. De club uit de lichtstad, „Eindhoven", bleek niet
bij machte Van Dijk en zijn makkers van de overwinning weg te
houden en ook M.V.V. kon het in de Meer niet verder brengen
dan een nederlaag. In Eindhoven was de strijd binnen een kwar
tier practisch al beslist. Twee knappe aanvallen brachten de
verdediging der tegenpartij zo in het nauw, dat Loek den Edel,
tweemaal zijn armen juichend kon strekken en daarna de be
kende schouderkloppen mocht incasseren. Eindhoven is toen
met man en macht de kracht van onze defensie gaan aftasten,
maar aangezien dit gedeelte van de ploeg beslist niet het zwak
ste is, bleef de score ongewijzigd. Dat Bleyenberg, kort voor het
einde van de strijd de stand op drie nul bracht, was voor de uit
slag onbelangrijk, doch verhoogde wel de vreugde.
Zij, die onze kleuren verdedigden waren: Pieters-Graafland,
Van Mourik, Geelhuyzen, Van Dijk, Anderiesen, Bakker, Van
der Kuil, Michels, Bleyenberg, Den Edel en Swart. Laatstge
noemde, verleden jaar nog junior, speelde het eerste kwartier
fantastisch goed, maar trad daarna minder op de voorgrond.
Jaak is nog jong, de sprong naar de ere-divisie uiteraard groot,
maar het zal o.i. al heel raar moeten lopen, als deze knaap die
afstand niet haalt. Succes, boy!
De uitblinkers in deze wedstrijd waren: Pieters-Graafland,
Van Mourik, Anderiesen, Van Dijk en Bakker. De gevaarlijkste
man uit de voorhoede: middenvoor Bleyenberg.
Thuis tegen M.V.V. is er het eerste halfuur practisch, zoals
dat heet, met de rug tegen de muur gestaan. Een zeer fel en
bovendien prima spelende tegenpartij gaf onze achterhoede
handenvol werk. Onze voorhoede kwam er vrijwel niet aan te
pas, wat nu niet bepaald een teken van weelde genoemd kon
worden en in feite toch wel te denken gaf en nog geeft. Dank
zij buitengewoon doelverdedigen van Eddy, prima spel van Van
Mourik en Bakker en onvermoeibaar zwoegen van Geelhuyzen,
zijn we dat benauwde halfuurtje zonder kleerscheuren doorge
komen. We konden er dankbaar voor zijn. Dat ons team er dank
baar voor was bewees Piet van der Kuil, door uit een zeer ver
warde situatie de M.V.V.-doelman te passeren. Het doelpunt
betekende, zoals achteraf bleek, voor de Maastrichtenaren een
geweldige domper, want hun enthousiasme was ineens sterk
afgekoeld en van hun glanzend spel viel niet veel meer te be
kennen. Wim Anderiesen, die hoe langer hoe beter ging spelen,
kon het, geassisteerd door Bakker en Van Dijk, nu gemakkelijk
klaren en had er van ons aanvalsquintet meer kracht uitgegaan,
dan was het niet bij 20 (een prachtig doelpunt van Bleyen
berg) gebleven. De twee doelpunten waren echter voldoende om
de kop van de ranglijst tien punten uit vijf wedstrijden ste
vig in handen te houden. Helaas, raakten we goalgetter Den
Edel in de tweede helft van de strijd kwijt. Hij werd vervangen
door Postma, die het lang niet onaardig deed.
Drie spelers stonden er nu op de „kneusjes-lijst" en daar
Van Mourik een ongeluk overkwam (botsing tussen bromfiets
en auto), konden we met vier invallers aan de bekerwedstrijd
tegen Volendam beginnen. Het werd een smadelijke 42 neder
laag, waardoor we voor de beker zijn uitgeschakeld. Ouderland
(de beste man van onze aanval) en Bleyenberg scoorden. De
rest van ons team, met uitzondering van Geelhuyzen, speelde
al heel zwak, waaraan èn de gedachte we winnen toch wel èn
het meer dan*stevige spel der tegenpartij niet vreemd ge
weest is.
Ajax 2 herstelde zich enigszins, door in een slechte wedstrijd
tegen Volendam 2 gelijk te spelen (11) en in Hilversum van
het zwakke 't Gooi 2 met 17 te winnen. Zij, die in het tweede
elftal onze kleuren verdedigen zijn: Van Drecht of Hoogerman,
doel; Wolterink en De Wit, backs; halflinie: Haarms, Elzer, Van
Wegen en voor: Ouderland, Fransz, R. Dukker, Postma, Van
Dekken of Bfrokx.
Ajax 3 trok naar Hilversum om Donar 2 een paar punten lich
ter te maken. Het lukte door een 03 zege. Zij, die voor de
overwinning zorgdroegen, waren: Kluft, Draayer, Van Dijk,
Hilster, Dollee, Visser, F. Dukker, Waayer, Bartelsman, Van
der Linde en Post.
Ajax 4 verspeelde het eerste punt, door in Wormerveer gelijk
te spelen. W.F.C. 2, thuis altijd een lastige tegenstander, stond
onze jongens geen overwinning toe. Uitslag 22.
Ajax 5 kreeg bezoek van St. Pancratius 2. Beide partijen
scoorden er lustig op los. Negen tegen vijf in het voordeel van
onze ploeg. Het elftal van de honkballers Kraan en Walker,
weet hoe je goals moet fabriceren. In drie matches 21 doel
punten. Als de voorhoede van het eerste zo schotvaardig
wasVan Mourik en zijn medeverdedigers hadden het
heel wat rustiger.
Ajax 6 leed de eerste nederlaag. Van Neerlandia 2 werd met
32 verloren. Een misstap, die geen afdwalen van het goede
pad betekende, want tegen R.K.V.V.A. herstelden onze club
genoten zich. Met 31 werden de Amstelveeners terugge
wezen.
Ajax 4—D.W.V. 3 Deze wedstrijd werd door ons team met 4-5 verloren
