SAf 1
Dierdorp
De wedstrijd, die ik nu eens (lekker] niet zag
Erkende Bonds-Auto-Rijschool
Prijs per voi lesuur f 6.—
5
digende hoogte komt. Wij moeten niet vergeten dat er in ons
landje zeker voldoende jeugdige voetballers zijn die, mits goed
getraind en onderricht, in staat zullen zijn in de verhoging van
het spelpeil, hun aandeel bij te dragen. Waarmede wij ten slotte
maar zeggen willen dat de jeugd onze volledige aandacht opeist.
Het is al weer geruime tijd geleden dat onze vereniging haar
aandeel had in een afvaardiging van spelers voor het Neder
lands elftal of van een B-elftal. Piet van der Kuil was uitge
nodigd voor een proefwedstrijd tegen Karlsruhe en gaat als
reserve van ons nationale team mee naar Lausanne, waar de
wedstrijd tegen Zwitserland zal worden gespeeld. Ook Eddy
Graafland zagen wij weer bij oefenwedstrijden op de lijst der
gegadigden staan. Veel succes, jongens.
Door de langdurige kabinetsformering is het rapport dat de
Commissie tot onderzoek van het instellen van een nationale
voetbalpool, nog niet in de volksvertegenwoordiging ter sprake
kunnen komen. Niettemin floreren vele club-pools goed en zul
len er zo elke week wel de nodige formulieren worden ingevuld.
Wij hoorden voor kort een radiocommentator, die er nog al
werk van maakt om bij de verschillende .sporten die hij be
spreekt, ook tips te geven van zijns inziens te verwachten re
sultaten. Het komt ons voor dat de radio nu niet de gewenste
plaats is om tips te geven. Wij menen dat deze radiocommenta
tor beter doet dit achterwege te laten. Hij doet meer afbreuk
aan de totstandkoming van een officiële pool, dan hij misschien
wel denkt.
k
Het schijnt met ons nationale amateur-voetbalelftal niet zo
te gaan als wij dat wel zouden wensen. De fikse nederlaag die
dit elftal te slikken kreeg tegen Duitsland, is daarvan wel het
bewijs. Dat is erg spijtig en wij menen dat het toch in de toe
komst mogelijk moet zijn een sterkere combinatie te formeren,
die zich op bevredigende wijze in het internationale amateur
milieu kan handhaven.
Wij zijn nog steeds van mening dat de destijds op de bonds
vergadering genomen beslissing, dat verenigingen die aan be
taald voetbal doen, geen amateur-elftal in de eerste of tweede
klasse van het amateurvoetbal mogen laten uitkomen, doch in
de z.g. reserve-afdelingen moeten blijven, afbreuk doet aan de
verbetering van het amateurvoetbal in het algemeen. Begrij
pelijk, in de stormachtige vergaderingen die over de verande
ring in de voetballerij, was veel vrees en vooringenomenheid.
Maar zo langzaam aan zal men in de amateursectie wel tot de
conclusie zijn gekomen, dat deze verandering, hoe dan ook,
moest komen. En, de tijd heelt veel.
Het moet toch zo zijn dat amateurs, ook al spelen zij in een
vereniging die twee elftallen in de afdeling betaald voetbal
heeft, naar het hoogste moeten kunnen grijpen wat op sport
gebied bereikt kan worden, n.l. de eerste klasse. Wat voor ver
schil is er tussen een speler die amateur wil zijn in de ene of
in de andere vereniging? Wij hopen van harte dat deze, ons in
ziens scheve, toestand nog eens zal worden bezien en tot een
bevredigende oplossing gebracht.
Gewaardeerde en beminde clubgenoten, een enkeling uwer
zal mogelijk menen, dat ik hier bedoel de fameuze ouverture
van het ere-divisionalist concert op 2 September, AjaxN.A.C.,
omdat ik alstoen op de overdekte tribune, naar juristen en
anderen zeggen, „verstek" liet gaan. Ditmaal zou die unus met
zijn mening er overigens naast wezen, omdat ik het oog heb
op de op dezelfde dag, één uur later, gespeelde match Lugano—
Basilea (Bazel). Ik miste dat sportief geval, hoewel het zich
op enkele kilometers afstands van mijn onaanzienlijk perso
nage voltrok.
En dat zat zó. Op een, tijdelijk, zon-overgoten zondagmorgen
grijnsde mij in het divine Lugano, gezeten op een bekend terras
op de Piazza della Riforma, reeds de aankondiging van het
voetbalfestijn aan, wedstrijd om 3 uur n.m., of wel in het
Italiaans: „gara di calcio, 15 ore". Gemeld grijns-effect was
echter ongenoegzaam, vermits ik mij nadrukkelijk verdiepte
in de zondag-editie van één der grootste Italiaanse bladen, de
Milanese Corriere della Sera, ten einde daaruit de successen
en teleurstellingen der wieier-wereldkampioenschappen te
Kopenhagen te puren. Al enkele dagen lang had ik trouwens
als doorgewinterd Ajacied, maar tevens lid van de Club van
X („Circolo di dieci"), dus tussen de bedrijven door evenzeer:
wieler-fan, alle in Zwitserland beschikbare dagbladen door
gesnuffeld. In vergeefse verwachting op de zoveelste victorie
van onze, officieel slechts met goud bekroonde, Arie van Vliet,
mitsgaders op hoge ogen te gooien door Jan Derksen e.a.
Bij de verrukkelijke zwarte koffie, mijn lijf drank van bij
kans 50 jaren (dat wordt geen officieel te vieren jubileum,
dacht ik zo), de „caffe nero", ietwat peinzend over lief en leed
in het cyclistisch bestaan, tikte mij plotsklaps iemand op de
schouder. Ik had hem niet gezien: mijn reisgenoten signora
Catharina Maria en signora Giovanna Maria, kunnen het ge
tuigen. Het was een Nederlander, zelfs Mokummer, zelfs club
genoot. En het enigé wat hem, tegenover mij, het hek der
tanden ontsnapte, was: „vanmiddag niet naar Ajax".
En als ik dan, duidelijk-verhinderd, die Zondagmiddag toch
niet meer tijdig in de VolkersHumenberger-sfeer kon be
landen, waarom dan nog LuganoBasïlea-waarts te tijgen.
Het veld, met wat pretentie stadion genaamd, heb ik later op
de dag nog aanschouwd, na (mechanisch en per funicolare,
tandradspoorweg) plm. 500 meter hoog te zijn geklommen.
Vanuit het spiksplinternieuwe hotel Montefiore, van alle
hedendaagse verfijningen der hotellerie voorzien, „the last
word in comfort", naar men in Nederland pleegt te zeggen.
Op dit ogenblik ben ik weer „tijdelijk" in Amsterdam, totdat
D.V. einde Augustus of begin September 1957 een nieuwe
expeditie naar de onbeschrijfelijke schoonheden van het Lago
Maggiore, Lago di Como en Lago di Lugano zal beginnen. Met
de Piazza del Duomo en de Galleria Vittorio Emanuele te
Milaan als zuidelijke uitlopers.
De auteur dezer regelen zou lid van „Lugano" kunnen wor
den, maar het fatum vervolgt hem, dat hij steeds naar zijn
eerste liefde moet terugkeren. En dat is, 1440 minuten en 86400
secunden per etmaal, nou, kom nou, raad het eens in tienen:
AJAX.
E. W. CATZ.
Directie CAREL C. KAMLAG en TOM MANDERS
Gedipl. Instr.
2e Jac. van Campenstraat 99, Tel. 94439
Schipperstraat 8, Tel. 46645
