50
Reisbureau Maarse Kroon
G. E. Hemmen
15 Augustus 1906 15 Augustus 1956
voor Uw uitwedstrijden in Europe
8
Onze vereniging beschikt over een groot aantal werkende
leden die 25 of meerdere jaren lid zijn. Deze leden beschikken
allen over een vijfentwintig-jarenbord en diversen hebben hier
aan zelfs een bordje van veertig jaren lidmaatschap kunnen
toevoegen. Het aantal vijftigers is uit de aard der zaak niet zo
groot en zoals de jubilaris meende, zijn er slechts twee dingen
voor nodig otm het te halen, n.l. gezond te blijven en liefde
voor de club.
In de diverse interviews die ik de „oude garde" tot nu toe
mocht afnemen, heb ik bij de start van een babbeltje veelal
„terreinen" aan de buitenkanten van Mokum horen noemen,
die niet tot mijn verbeelding spraken, maar die ik ook wat
plaats betreft wist en waarvan ik de door de buurtbewoners
aan gegeven naam kende.
Toen de jubilaris op 19-jarige leeftijd zijn intrede in onze
club deed, stond ik echter nog te kort bij de burgerlijke stand
ingeschreven om nu zijn vraag „weet je waar Aapjesland in
Amsterdam lag" bevestigend te kunnen beantwoorden.
Aapjesland lag n.l. in de omgeving van de Overtoom, tegen
over de Bosboom Toussaintstraat bij het Pesthuis. In ongeor
ganiseerd verband trapte hij daar op 12-jarige leeftijd een
balletje en vele Ajacieden zijn uit deze buurt gekomen.
Voorgesteld door zijn neef Schaap, die met ongeveer 20
anderen van het failliete O.V.V. naar Ajax kwam, startte hij
zonder enige pretenties omtrent zijn capaciteiten in het derde
elftal en in zijn 6-jarige actieve loopbaan kon men hem meestal
in het tweede elftal aantreffen.
Zijn eerste diploma droeg de handtekeningen van de heren
Dade en Van der Net.
Voor zover onze jongere generatie niet van de vroegere lig
ging van ons terrein op de hoogte is, wil ik deze categorie in
lichten dat ons veld aan de Overkant van het IJ lag, kleed
kamer in het Tolhuis, een van de vroegere vermaakcentra van
Amsterdam.
„Niet dat benauwde" een uitdrukking die tegenwoordig nogal
in trek is, zou vroeger in deze kleedkamer niet in aanmerking
gekomen zijn. Men had het meestal met 4 elftallen in een
Overtoom 477 bij de Zocherstr. - Tel. 85252
kleedkamer al benauwd genoeg. Klerenverwisselingen waren
aan de orde van de dag; een boerenjongen ging als stedeling
naar huis en omgekeerdAs ge maar leut het
Wij b.ezaten destijds drie elftallen en voor zover het plaat
selijke wedstrijden betrof, golden de resultaten van het eerste
elftal zowel voor A.V.B. als N.V.B. Vanaf het Tolhuis moest
men 10 minuten lopen naar het veld. Aan een der lange zijden
was een plankier gelegd, waar men raison van 50 cent ter
bescherming van modderige schoenen op mocht staan. Onze
nieuwe prijs van 1,voor staanplaatsen (alles is in de loop
der jaren „iets" gestegen) steekt hier dus uiterst gunstig tegen
af.
Wanneer er veel publiek kwam (800 man) gingen de leden
ter versterking van de kas in de modder staan, waardoor er
voor het publiek niet veel anders overbleef dan 50 cent te
offeren, aangezien men op de kwartjesplaatsen in de modder
niet meer terecht kon.
Een voetbalknietje, opgelopen tegen H. F. C. aan de Span
jaardslaan in Haarlem maakte een einde aan het trappen tegen
de bal, de jubilaris wilde zelf n.l. niet de naam van voetbal
loopbaan hieraan geven.
Dr. Tetzner helpt je tegenwoordig van een dergelijk euvel af,
mijn gastheer kwam er na 25 jaar door een gedwongen rust
van vijf weken na een galblaasoperatie geheel van af.
In 1912 deed hij zijn intrede in het bestuur met de heren
Egeman, Schutte, Fetter, Holst, Jan Pelser, Rauss, Reeser en
Jan Schoevaart.
Ieder bestuurslid kreeg er nog wel eens een functie bij en een
van die karweitjes bestond voor hem in het zich opstellen in
de naaste omgeving van de keeper van ons eerste elftal. Wan
neer deze doelman n.l. weinig te doen kreeg, had hij last van
slaapaanvallen en onze gloednieuwe jubilaris moest hem dan
wakker maken wanneer er gevaar dreigde.
Een tweede klusje waar dikwijls een gehele Zaterdagavond
mede gemoeid ging bestond uit de controle op een der spelers
die wel eens in Duitsland werkte. Om het uur werd aan zijn
adres geïnformeerd of mijnheer al thuis was en dikwijls kon
de E. C. om 11 uur pas de verlossende woorden vernemen: hij
is er!
De promotie in 1911, hoogtepunt in zijn beginperiode, bracht
in de vorm van de bouw van een kleedkamer en in de pogingen
om een acceptabele grasmat op het veld te krijgen, veel werk
zaamheden met zich mee. Vooral het laatstgenoemde viel niet
mee, maar met de heren Egeman en Schutte aan de leiding,
mocht dit trio dank zij vele helpers die tot laat in de avond
doorwerkten, het genoegen smaken de club aan het begin van
het seizoen een behoorlijk veld aan te bieden.
Bovengenoemde promotie was geen gemakkelijk te vervullen
opgave, twee eerste klasers n.l. Hercules en 't Zesde moesten
gewipt worden. De laatste wedstrijd in Breda moest de beslis
sing brengen, een gelijk spel was genoeg. Keeper Schutte ver
liet in de laatste minuten zijn doel om een door de lucht ge
speelde bal, dwars tegen de huidige voetbalbegrippen in, ineens
op zijn slof te nemen. Een zucht van verlichting ging door de
supportersschare, de operatie was gelukt en het eindsignaal
maakte een einde aan een ondraaglijke spanning. Aan het oude
Muiderpoortstataon stond een juichende massa klaar om de
spelers te verwelkomen en het werd een ware zegetocht naar
het feestlokaal bij Schollenbrug.
Als beoefenaar van vele sporten, zonder voorliefde voor een
bepaalde tak van sport, waardoor uitblinken in een der sporten
uiterst moeilijk is, was de kans om tot de prominenten bij Ajax
te behoren niet groot. Een enkele wedstrijd voor het eerste liep
er tussen door en toevalligerwijze was hij nog in het bezit van
een nog nimmer geplaatste foto uit die oude tijd, welke wij u
