BETER VOETBAL
Buitenlandse correspondentie
in de ERE-DIVISIE!
IN MEMORIAM
THEO BROKMANN Sr.
7
Wanneer de voortekenen niet bedriegen is de mogelijkheid
groot, dat de voetbalenthousiasten in de aanstaande compe
titie der ere-divisie de kans krijgen, beter voetbal te kunnen
zien dan in het afgelopen seizoen.
Het ligt voor de hand, dat een der voornaamste factoren tot
verbetering van het spelpeil ongetwijfeld zal bestaan uit de
minder massale degradatie dan in 19551956.
De eerste acht waren n.l. zeker van hun plaats in het Wal
halla en de nummers negen moesten met de kampioenen der
eerste klasse vechten voor de twee resterende plaatsen. Dat er
toch nog wel een behoorlijk verschil bestond tussen de kam
pioenen van de eerste klasse en de bezetters van de negende
plaats in de hoofdklasse, heeft deze promotiecompetitie duide
lijk aangetoond. Zowel G.V.A.V. als N.O.A.D. hebben dit door
hun prestaties overduidelijk gedemonstreerd en onze felicita
ties met het behouden van hun plaats mogen hier dan ook niet
ontbreken.
De vier hooggeplaatsten hebben de strijd om het kampioen
schap van Nederland zeer sportief uitgevochten en de zeer
gunstige meningen die alom in de bladen over de kampioen
Rapid J.C. zijn verschenen schenken ons de overtuiging dat de
titel in de juiste handen is gekomen. Prima techniek en taktiek
waren de grondslagen voor hun succes en een prima teamgeest
completeerde het trio eigenschappen, dat een voetbalelftal
nodig heeft om de bovenste trede van de competitieladder te
mogen bestijgen.
Het publiek, dat in het afgelopen seizoen als supporter van
een bepaalde club, diverse minder goede wedstrijden nog wel
voor lief nam, indien hun favorieten er maar enige punten
rijker door waren geworden, zal in het aanstaande seizoen
rekening houdende met het gedaalde percentage kopzorgen
voor degradatie, haar eisen hoger gaan stellen. Vooral in een
omgeving waar meer ere-divisieclubs ressorteren, zal de club
die het minste voetbal vertoont, zulks aan haar recettes spoe
dig kunnen merken.
Aller streven voor beter voetbal zal dan ook op verbetering
der techniek gericht moeten worden en wanneer hierdoor bin
nen onze muren een peil bereikt is dat aan vroegere Ajax
Feijenoord ontmoetingen doet denken, zal het publiek dat de
tribunes verlaat, zeker zeggen: „In de ere-divisie zie je toch
weer beter voetbal".
Moge de eerste competitiewedstrijd ons Ajacieden ook reeds
deze overtuiging schenken.
C. E. de V.
Hedenochtend kreeg ik het ontstellende bericht,
dat ons ere-lid Theo Brokmann van Maandag- op
Dinsdagnacht in de C. I. Ziekenverpleging te Am
sterdam, was overleden.
Velen van ons wisten, dat Theo korte tijd ge
leden een ernstige lichamelijke inzinking had te
doorstaan, doch niemand van ons kon vermoeden,
dat deze het einde van zijn leven zou betekenen.
Het is een harde slag voor onze vereniging.
Immers, nadat Theo vele jaren als een van de beste
voetballers zijn vereniging „Ajax" gediend had,
werd hij een van de grote figuren in onze elftallen-
commissie. De functie van elftallencommissielid
oefende hij vele jaren uit, naast die van bestuurslid
van onze vereniging.
Zijn benoeming tot erelid was dan ook ten volle
verdiend. Onze vereniging heeft zeer veel te dan
ken aan Theo en wij dachten nog vele jaren van
zijn wijze adviezen gebruik te kunnen maken.
Helaas heeft dit niet zo mogen zijn.
Wij hopen, dat de achtergebleven familie de
kracht moge vinden dit ook voor hen zo zware
verlies te dragen.
Theo, rust in vrede.
Namens A.F.C. Ajax,
W. F. VOLKERS, voorz.
28 Augustus 1956.
Uit Cranbrook (Canada) schreef Joe Smit aan redacteur De
Vlieger:
„Het is alweer lang geleden, dat ik in het clubblad een let
tertje heb geschreven. Door drukte is daar helaas niets van
gekomen, doch nu moet ik, naar aanleiding van het promo
veren van ons geliefd Ajax naar de Ere-divisie, wel even schrij
ven. Van harte gefeliciteerd! Tjonge, wat hebben we het hier
benauwd gehad, want het ging niet erg best met ons Ajax. In
het begin van de competitie liep alles naar wens, maar later
werd het „Naatje". Gelukkig zijn we er gekomen. Met de lagere
elftallen gaat het prachtig en kunnen we niet beter wensen.
Doordat wij geregeld „Sport" en het clubblad ontvangen blijven
wij met het interne leven van Ajax op de hoogte. Jammer is het
echter, dat het clubblad al twee jaar lang naar Nelson B.C.
wordt gezonden, inplaats van naar Cranbrook (B.C.). We ont
vangen het nu een week later en jullie moogt het weten
we zitten altijd naar het „Ajax-Nieuws" te snakken. Wij maken
het hier best, zijn gezond en hebben volop werk. Ook de kinde
ren in Nelson gaat het heel goed. Wat de sport betreft: in de
zomer alles honkbal. Men gaat hier van ijshockey meteen over
naar honkbal. In Cranbrook is men begonnen met voetbal.
Gewoon een parodie, maar vermakelijk om te zien, zoals ze
hier voetbal spelen is het begrijpelijk, dat er geen Canadees
voor warm loopt. De lui die voetballen zijn haast allemaal
ijshockey-spelers, nou, en de biggen die zij uitdelen gaan op
dezelfde manier als op het ijs. Ik behoef jullie dus niets te ver
tellen. Neen, dat is geen voetbal. Geef mij maar AjaxFeyen-
oord!
We hebben hier prachtig zomerweer. De winter was streng.
Zes maanden lang rijkelijk voorzien van sneeuw. Daar krijg je
wat van. Gelukkig, dat je in Holland daar geen last van hebt,
want dan werden de velden aldoor afgekeurd. Ajax-vrienden,
nu maar weer met frisse moed het nieuwe seizoen tegemoet.
Wij hier, in dit verre land, hopen, dat het Ajax in alle opzichten
goed moge gaan en dat hopen wij ook voor alle vrienden in
Nederland, Goede gezondheid, veel voetbalvreugde, mooie
matches en de hartelijke groeten van de familie
SMIT, Cranbrook (B.C.),
Postbox 668, Canada.
Joe, onze hartelijke dank voor je schrijven, waaruit blijkt, dat
je je oude club nimmer zal vergeten. We hopen, dat het jou en
je familie voor de wind zal blijven gaan en wensen jullie „all
the best". (Red. A.N.)
