9 gave om iemand voetballen te leren, zijn inzichten om spelers op andere plaatsen nuttiger voor de ploeg te maken, was hij onze vriend, die over een zeer hoog percentage paedagogie be schikte. Naar mijn mening zal niemand Jack kunnen overtref fen. Moeilijkheden wist Jack altijd op te lossen en zijn capaci teiten om diverse karakters tot een vriendenploeg te verenigen, was een zeer sterke zijde in zijn werk. Zonder het minste ge voel van opoffering werd er tweemaal in de week hard en se rieus getraind, om 5 uur was ik al present, kocht 3 cadetjes met een half ons roomboter plus belegging van huize Vunderink en deze werden in de wintermaanden rondom de kachel gecon sumeerd. Het klinkt je misschien gek in de oren, vertelt mijn gastheer, maar mijn beste wedstrijd voor Ajax vind ik een kampioenswed strijd tegen P.S.V. die wij met flinke cijfers wonnen, maar waar in ik geen enkel doelpunt scoorde. Vanzelfsprekend had onze vroegere goalgetter een voorliefde om tegen een bepaalde vereniging te mogen spelen en het zal U (van de oude garde) niet verwonderen, dat de naam van Feijen- oord werd genoemd. Je kon er altijd tegen voetballen, er stonden een paar stevige jongens voor het doel, die je weieens met een faire charge bedienden, maar het bleef altijd fair. Een prima prestatie leverde hij in een wedstrijd tegen onze vrienden uit Rotterdam, in een kampioenswedstrijd in het Olympisch Stadion (22). Beide goals nam hij voor zijn rekening en de wijze waarop zij werden gefabriceerd, werd zo in details verteld, dat ik haast ging denken of het misschien vorig jaar was gebeurd. Het eerste doelpunt nam hij voor zijn rekening door een voorzet van Bob ten Have ineens te benutten en het andere, door een pass van Wim Anderiesen op te pikken en de bal onhoudbaar langs Van Male te plaatsen. De uitlating „ineens op mijn slof" bood mij de gelegenheid, hier even op door te borduren. Ik vroeg hem daarom: hoe ver klaar je gemakkelijker de moeilijke kansen te benutten en de eenvoudige te missen? Ja, ik weet dat men mij de man van de moeilijke kansen noemde, maar ik kan er geen verklaring vqor geven. Ik heb er echter altijd mijn voordeel in gezien om als middenvoor heel veel te schieten, er gingen wat schoten over of naast, er werden schoten gestopt, maar...... er draaiden ook veel geldige goals in het net. Persoonlijk vind ik dat de tegen woordige aanvalsleiders te weinig schieten en de doelverdedi- gers veelal een te gemakkelijke middag bezorgen. Een middenvoor, die onderstaande hoedanigheden: Productiviteit, Virtuositeit, Reactievermogen volop in zijn boddy had, heeft natuurlijk ook de wedstrijden met veel en speciale gemaakte doelpunten nog in zijn geheugen. Veel gemaakte doelpunten kunnen je echter toch nog een biertje kosten, vertelt Piet en hij brengt een recordscore tegen V.U.C. in herinnering, waar één van onze beste referees uit deze tijd in doel stond, die zich met de rust bij een 90 achterstand moest laten vervangen. Vijf van de negen heetten P. v. R. Koos v. d. Wildt, de spil van de Hagenaars, wedde bij het opzoeken der kleedkamers met hem, dat hij er in de tweede helft geen goal meer aan toe zou kunnen voegen. Koos had het goed be keken, Sijmen betaalde en het biertje werd na afloop gezamen lijk genuttigd. De andere spelers uit onze voorhoede verhoogden de score tot 170 en met 90 winst in de returnwedstrijd in Den Haag, werd een totaal van 26 doelpunten aan onze score toegevoegd. Veendam was ook een keer gegadigde voor het landskam pioenschap, het krachtsverschil was te groot en een 90 neder laag voor de Noordelijke vertegenwoordigers was het resul taat, Twelker nam de laatste twee en „Goaltjes Piet" de eerste zeven voor zijn rekening. Iets dat ik al lang uit zijn mond had verwacht, n.l. een wed strijd vlak voor tijd beëindigd met een onvergetelijk en succes vol doelpunt, kwam nu! Het was de wedstrijd tegen K.F.C. in het Olympisch Stadion, de beslissing voor de landstitel. Zij speelden het stopperspil systeem en de man die dit uitvoerde, was de blonde spil Nieuwénhuis, die het onze middenvoor ont zettend lastig maakte. Een 20 achterstand bij de rust bood ons niet veel perspectieven en ondanks het inlopen tot 21 gaf nie mand veel voor onze kans, mede doordat in de voorhode der Kogers Jaap Mol altijd nog in staat was om een goed doelpunt te maken. Mijn gastheer zocht expansie en kreeg deze door een verwisseling naar de rechtsbuitenplaats. De speeltijd streek voorbij en er bleven nog 2 minuten over, die ons redding moes ten brengen. Jan Schubert had al meerdere malen van die lange geplaatste ballen bij de achterste paal laten neerdalen en in de eerste van de overgebleven 120 seconden kwam er weer zo'n „patentbal", een uiterst snelle reactie van P. v. R. en met een daverende kopbal lag de gelijkmaker in het net enAjax was kampioen van Nederland. Op mijn vraag: welke verschillen met vroeger meen je te kunnen constateren, kreeg ik spoedig enkele punten te horen. Niet alleen dat ik het spel vroeger sterker en technischer vond, als kijkspel vind ik het minder interessant geworden met een dikwijls totaal ontbrekend verrassend element. Waarvoor toch altijd zo veel tijd nodig met het nemen van vrije schoppen en vooral die de mogelijkheid bieden om te kunnen doelpunten Ik zal je er twee in herinnering brengen, klonk het: Beslissende wedstrijd om het afdelingskampioenschap, tegen H.B.S. in Den Haag in 1936. Voor het tot de bewoners van Houtrust doordrong, had Piet van Deyck bliksemsnel een vrije schop benut en toen ik er kort daarna een copie van presenteerde, stonden wij na en kele minuten reeds met 02 voor. Er was meteen rust in de ploeg en met een 52 overwinning zochten wij de hoofdstad weer op. De sterkste troeven voor een succesvol elftal noemt hijsterke halflinie en een vriendschappelijke geest onder de spelers. Zijn laatste wedstrijd speelde hij vlak voor de oorlog, n.l. op 5 Mei 1940 in het Olympisch Stadion tegen Blauw Wit. Een beste wed strijd met een 11 resultaat. In zijn wel zeer succesvolle periode, maakte hij deel uit van vele touren naar het buitenland en in België, Zwitserland, Joe- go-Slavië, Tsjecho-Slowakije, Letland, Littauen, Engeland en Oostenrijk heeft men ook volop van zijn spel kunnen genieten. Herhalingsoefeningen waren de oorzaak, dat hij deze serie, waar hij met genoegen en dankbaarheid aan terugdenkt, met een bezoek aan Roemenië niet kon completeren. Vanzelfsprekend had zijn spel de aandacht getrokken van de Nederlands elftalcommissie en na een proefneming in het B.- elftal, in een vierlandentournooi, waardoor hij met Ajax de zo veel besproken en beschreven wedstrijd tegen Souchaux moest missen, kwam zijn eerste optreden in 1930, een wedstrijd ter gelegenheid van de 100-jarige onafhankelijkheid van België, die echter slechts het woord „officieus" verdiende. In een periode, die in ons land met „baisse" werd betiteld, kwam zijn keuze tot stand om tegen Hongarije, aan het begin van een hausse-periode, te spelen. Een steun voor hem was on- twijfeld de aanwezigheid van zijn club- en teamgenoten Jan de Boer en Dolf van Kol. Op de bijgeplaatste foto kunt U hem on geveer in het midden van dit illustere gezelschap terugvinden. Zijn tweede en tevens laatste wedstrijd voor het Oranjeteam was in 1933 tegen de Belgen. Het is alweer 23 jaar geleden en mis schien is het wel interessant om zijn medewerkers aan deze 31 overwinning even te memoreren: Van der Meulen, Van Run, Weber, Pelikaan, Van Heel, Anderiesen, Bonsema, Wels, Van den Broek en Van Nellen. Wanneer het waarheid bevat, dat men van adel is, wanneer men het woordje „van" voor zijn naam heeft, was dit in 1933 wel een adellijk elftal. Een tegen D.F.C. opgelopen enkelblessure was de oorzaak, dat hij bericht van verhindering moest sturen voor zijn verkiezing om tegen Zwit serland te spelen. Voor U, geachte lezer, die na 1940 lid is geworden, zal het niet de minste verwondering wekken, dat een bestuursvoorstel om „Goaltjes Piet" tot lid van verdienste te benoemen, met al gemene instemming en applaus werd begroet. In 1954 gaf hij uitbreiding aan het reeds grote totaal van de bordjesclubleden, zij, die 25 jaar of langer lid zijn en zijn mening over deze jaar lijkse bijeenkomst, kan ik het beste omschrijven met: Pleizierige Voetballers Reünie. Ik vond een wedstrijd voor het Nederlands elftal wel aardig, maar ik speelde liever vijf keer voor Ajax, de training voor het Oranjeteam heeft dikwijls trainingsavonden van Ajax bedorven, doordat er soms 5 ia 6 spelers in Den Haag waren. Ik kan mij met de mening van Fortuna verenigen, om als bestuur hier geen ongelimiteerde toestemming te geven, waren de woorden die hij in een nababbeltje naar voren bracht. Aan zijn Ajax-lidmaatschap en de wel zeer bijzondere succes volle periode der vele kampioenschappen bewaart hij de prettig ste herinneringen. Van voetballen is naderhand niet veel meer gekomen, een veteranenwedstrijd tegen Blauw Wit en twee wed strijden met de oud-internationals, in 1954 tegen Zeist en in 1955 tegen L.S.V., vormden het slot. De enige sport, die hij nog voor genoegen beoefent, is tennis en de oudste dochter fungeert dikwijls als tegenpartij. Het is dan eigenlijk een Elinkwijk—Ajax-wedstrijd, daar de dochter des huizes een verwoede aanhangster van de Zuilenaren is. Pieter, hartelijk dank en ik zal je advies voor de voorhoede spelers nog eens herhalen: Schiet meer! C. E. de V.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1956 | | pagina 9