Wangedrag
Clubavond-snapshots
14
buiten het speelveld
ook strafbaar
Wij hebben er al eerder op gewezen, dat de voorlichting in
onze pers soms te wensen over laat. Niet dat men in dit opzicht
in ons land van ernstige excessen mag spreken, doch nu en dan
treft men wel artikelen en berichten aan, waaruit blijkt dat de
schrijver er van alle onderdelen van de spelregels niet beheerst
en dat hij er speciaal goed aan zou doen nu en dan de Hand
leiding voor Scheidsrechters eens te raadplegen.
Zo werd onlangs in één van onze dagbladen bezwaar gemaakt
tegen een schorsing, die uitgesproken was over een speler, die
na afloop van een wedstrijd de scheidsrechter onpleizierige
dingen had toegevoegd. De bewuste journalist meende, dat dat
niet kon en dat een speler alleen maar gestraft kon worden voor
handelingen en uitlatingen tijdens de wedstrijd.
Het is wel zeer te betreuren, dat aldus de lezers verkeerd zijn
ingelicht. Op zichzelf mocht het trouwens wel heel merkwaar
dig heten aan te nemen, dat de in dit opzicht zeer geroutineerde
Strafcommissie van de K.N.V.B. een speler en het betrof een
zeer bekend en populair speler te schorsen indien deze iets
had gedaan dat niet strafbaar was. Men kan het met de straf
maat soms wel oneens zijn, het kan voorts ook wel gebeuren
dat een zaak door welke reden ook verkeerd is berecht van
daar de mogelijkheid om beroep aan te tekenen maar in ge
vallen, die op zichzelf volkomen duidelijk zijn, kan men vanzelf
sprekend geen vergissingen verwachten, die strijdig zijn met
de spelregels en de reglementen.
Bedoeld geval vindt men kort en duidelijk omschreven in toe
lichting 10 bij Regel 5 op bladzijde 108 van de Handleiding,
achtste druk, uitgegeven voorzover men het nog niet mocht
weten door de K.N.V.B. Deze toelichting is als volgt:
„Elk wangedrag tegenover de scheidsrechter buiten het
speelveld, zal op dezelfde wijze worden behandeld, alsof de over
treding op het speelveld was begaan, derhalve ook voor een
wedstrijd of na afloop daarvan."
En om deze zaak volledigheidshalve even verder uit te spin
nen, wijzen wij op één van de voorbeelden van onbehoorlijk ge
drag, die in dezelfde Handleiding (op bladzijde 107) wordt ge
geven:
„Misnoegen kenbaar maken over beslissingen van de scheids
rechter, hetzij door woorden, gebaren of bewegingen, hetzij door
daden. Gaat dit over in belediging of hoon van de scheidsrech
ter of van de tegenpartij, dan wordt zulks berecht als een ge
welddadige handeling."
De speler in kwestie had op kennelijk ironische wijze na af
loop van de wedstrijd de scheidsrechter een „pluimpje" gegeven;
men heeft dit terecht als een (lichte) hoon opgevat en de speler
derhalve een (lichte) straf opgelegd.
Zeker, wij weten het welzulke dingen worden lang niet altijd
gerapporteerd. Een scheidsrechter mag en moet zelfs wel eens
Oostindisch doof zijn. Dat kan echter inderdaad niet altijd,
vooral als de nodige omstanders de uitlating hebben gehoord en
hoe het ook zij: de scheidsrechter staat volkomen in zijn recht
als hij er bij de bond melding van maakt, zoals de bond het recht
heeft alsdan straf op te leggen.
Eigenlijk is de voorstelling van zaken in bedoeld dagblad
lichtelijk absurd. Veronderstel eens, dat een scheidsrechter na
afloop in de kleedkamer door een speler wordt afgerost. Zou de
bond dan niet het recht hebben de boosdoener een geduchte straf
op te leggen De spelers van Roda Sport, die na afloop van de
wedstrijd tegen Sparta de scheidsrechter hebben gemolesteerd,
zijn toch ook geschorst en zo zou men de voorbeelden bij tien
tallen kunnen noemen.
(Overgenomen uit „De Scheidsrechter" van 1 October 1955.)
Iedere maand een paar regels over voetbal schrijven,
vooruit, 't is tot daar aan toe, maar week in week uit op een
modderig veld proberen een stel transpirerende voetballers op
een gevoelige plaat vast te leggen, lijkt ons toch minder plesant.
De fotograaf, die ons het afgelopen seizoen steeds prima foto's
leverde, tussen twee haakjes, hij wenst onbekend te blijven, wil
de ook wel eens iets anders. Nou, eerlijk, daar konden we in
komen en om met redacteur De Vlieger te spreken: „Jongens,
die vooruit willen in de wereld moeten geholpen worden." Ge
dachtig aan die lijfslogan van onze punten- en procenten-reke
naar waar haalt die oude sobat de moed vandaan hebben
we onze clubbladfotograaf vriendelijk verzocht zich met de
leden van de clubavondcommissie in verbinding te stellen. Hij
heeft de stap gedaan en natuurlijk is onze „kiekman" met open
armen door de heren Louwaard, Wiep Volkers, De Wit en Zwang
ontvangen. Als tegenprestatie mochten Zwang en Louwaard
even poseren waarom Arie en Wiep er niet opstaan weten we
écht niet)U ziet de heren, die wij het eerst noemden, op één van
de foto's zeer geconcentreerd iets heel gewichtigs doen wat
ze precies doen weten we niet, maar we hebben zo'n vermoeden,
dat het iets tot nut en vermaak van de clubavondbezoekers is,
want dat doen deze lieden iedere Vrijdagavond en op de an
dere foto's ziet U, wat zij hun clubgenoten laten doen. De Ajax-
jeugd speelt een „kurkje". Om pepernoten! (En ge geleuft 't
Een „kurkje" is een moeilijk spel. Het wordt gespeeld met een
kurk (beslist waar!) en drie dobbelstenen. „Over rood" die
uitdrukking verstaat U natuurlijk knikker je de kurk om en
de punten, die op het biljart vallen voor minder intelligente
mensendat zijn de ogen, die de dobbelstenen aangeven ko
men achter de naam van de „omgooier". Hij, die nu het eerst
honderd punten bij elkander heeft „gekurkt", wint de pot. In
dit geval de zak met pepernoten, die de huur Schuuring (Jeugd
commissie) hij staat glunderend te midden van toekomstige
voetbalkampioenen in bewaring heeft genomen. Niet alleen
de pot wordt door hem bewaard, maar ook op de tellingen houdt
hij een oogje, zodat vergissingen (dubbel krijt) zijn uitgesloten.
Aan stoot ziet U Sjaak Swart, die U hopelijk t.z.t. in het eerste
elftal „op stoot" kunt zien.
Op de „grote tafel" geven een paar oud-voetbalkeien, de heren
Ziegeler en Levendig, een demonstratie „biljart-hoe-het-niet-
moet". Waar de heer Ziegeler eigenlijk op mikt is ons beslist niet
duidelijk. Naar het ingespannen turen van beide matadors te
oordelen, schijnt er een vlieg met zelfmoordplannen over het
groene laken te wandelen. Is het diertje de dood ontsnapt,
Gerrit
In de klaverjashoek liggen moeilijkheden. De heren Schroder
en Uriot zijn op temperatuur gekomen. Jasjes uit, helpers weg!
Arend zuigt aan een flambouw! Studie-object voor beeldhouwer
Rodin. Zou er een doormars in zitten? De heer Uriot laat zich
lelijk in de kaart kijken (is dat toegestaan?) en vriend D©
Vlieger (bril met zwaar montuur) zet zijn duurste pokerface.
De welbekende Ajacied, oom Jan Sedelaar, zou zijn rechter
buurman, de heer De Haan, wel willen vóórzeggen. U weet wel,
zo van „toe nou sufferd, neem em" of „laatum-lopen". Op de
laatste foto ziet U het beroemde koningskoppel Dolf van Kol
Wim Volkers. De heer (niet de dame van Coppi) in het wit is
onze ex-penningmeester. Te oordelen naar de houding van hun
tegenstanders, de heren Van Dekken en Slot, is het konings
koppel nergens. Dolf kijkt vrolijk een andere kant uit en
Wim heeft het vreselijk druk met het opnemen van de schade.
Op de voorgrond is het ook niet allemaal „leve de lol". De
heren Lakmaker en Keereweer zitten dik in de zorgen en Pa
Veffer, bijgestaan door zoonlief (how is that?) vallen ook niet
onderste boven van de pret. Wie de heer met het Brylcreem
haar (voor deze reclame worden we betaald) is, weten we wer
kelijk niet. Op de clubavond kunt U het zelf uitzoeken.
Zo, U weet nu ongeveer hoe het er op onze clubavond uitziet.
Mocht U plannen hebben om ook eens te komen kijken, wel, U
bent hartelijk welkom enom een oude slagzin van onze
eens zo beroemde clubbladdichter Jan Schoevaart (alias Tric
trac) te gebruiken: „Als U komt wordt het pas gezellig."
Ajacieden, waarheen op Vrijdagavond
Naar de clubsoos in „Hotel Suisse", Kalverstraat
BROWN.
P.S. Liefhebbers voor deze foto's kunnen bij de redactie te
recht. A raison van ƒ1(vooruit betalen) bent U eigenaar van
een groot exemplaar. Beslist niet te duur en de redactie moet
ook leven.
a. b.
Van de Redactie
Medewerken worden beleefd verzocht de kopij voor het vol
gende clubblad in te zenden, uiterlijk vóór
16 December a.s.,
aan de bekende redactie-adressen.
J
