LAGEJA SPORT Uit andere clubbladen Goede prestaties Televisie - Radio-apparaten 6 Houtrustica-Orgaan van de S.V. „U.N.I." Bandung. Onder het geschrift „Rollend leder" geeft een onzer vrienden uit Indonesië zijn indrukken over het voetbal in Nederland: Bij mijn bezoek aan Amsterdam hingen er onlangs plak katen in de trams met de aankondging: Zaterdagavond 7 uur: AjaxA.G.O.V.V. Een avondwedstrijd dus. De oldtimers van U.N.I. zullen bij het lezen hiervan waar schijnlijk terugdenken aan de fameuze avondwedstrijden die wij in de dertiger jaren op Nieuw-Houtrust bij kunstlicht hielden. Ook in die tijd waren de speeltijden op de terreinen fel omstreden en in Kesslers brein, dat zich constant bezig hield met het oplossen van problemen waarvoor U.N.I. zich gesteld zag, was het plan gerijpt ons veld te voorzien van een installatie die het door het overhalen van een paar handles kon laten baden in een zee van licht. De lange zijden van ons veld kregen elk drie hoge ijzeren masten, de korte zijden ieder één. Elke mast droeg vier kanjers van lampen van 1000 watt, zodat er 32000 watt aan electrisch licht over het speelterrein werd gegoten. Hierdoor was U.N.I. in staat onbeperkt avond wedstrijden te organiseren en voor zijn openingsrede gebruikte Kessler toen zeer toepasselijk als motto de titel van een film die Frans Busé in de Elita liet draaien „Die Nacht gehort uns". Maar bij Ajax lag vorige maand de zaak anders. Want daar was geen lichtinstallatie nodig, omdat de lieve zon het veld bleef beschijnen tot het eind van de wedstrijd en toen we na afloop tegen 9 uur op de tram stapten was het nog volledig dag. De midzomer laat het hier tot 's avonds een uur of tien schemeren en er zijn zelfs nachten waarin het niet helemaal donker wordt, 's Morgens half vier breekt de dag dan al aan en begint de zon boven het lage land naar boven te komen. Maar deze lange beschijning van het aardrijk heeft bij afwe zigheid van bewolking een overmatige verwarming tot gevolg, die men hier hittegolf noemt. Zulk een hitte hebben we de afgelopen maand gehad tijdens de wedstrijden om het voetbalkampioenschap van Nederland. Deze vielen heel laat in het seizoen, nota bene in Juli, omdat de competitie o.a. door een vrij lange vorstperiode was ver traagd, waardoor ze werden gespeeld bij een temperatuur die de spelers de druipende parels op het voorhoofd bracht. En daar voetbal hier als een wintersport geldt, spreekt men dan van „zweetvoetbal". Men moest eens weten dat de spelers in Java's kuststreken en soms ook in Bandung constant uit de wedstrijd komen met shirts die nagenoeg geen droge draad meer hebben. Er was dit jaar aan de kampioenswedstrijden iets zeer merk waardigs. De competitie is in Nederland verdeeld in vier afde lingen die alle eerste klas clubs van het land, dus van elf provinciën, omvatten. En nu is het merkwaardige, dit in alle zijn slechts mogelijk als U in het bezit bent van een perfecte lichamelijke conditie en uitstekend schoeisel en kleding (Leo v. d. Kar) weet wat U nodig heeft vier afdelingen een Brabantse club kampioen was, zodat de competitie tussen deze vier clubs zich binnen de grenzen van één provincie afspeelde, wat nog niet gebeurd was. Philips S.V., Willem II, Eindhoven en N.A.C. hebben om de eer ge streden in een competitie, die tot het laatst toe spannend is geweest en waarin Willem II heeft gezegevierd. Van deze wedstrijden heb ik er helaas geen gezien want ze werden in Brabant gespeeld in Eindhoven, Tilburg en Breda, zodat ik U geen indrukken kan geven van de vertoonde spel- kwaliteiten. Wel kan ik dat betreffende de gewone competitiewedstrijden die hieraan voorafgegaan zijn en ik zou mijn mening hierover in grote trekken als volgt willen formuleren. Ik heb clubs van diverse sterkte en zwakte aan het werk gezien, die plaatsen innemen zowel in de top als in de midden moot en de staart van de competitielijst: Eindhoven, Blauw wit, Haarlem, Xerxes, N.O.A.D., Sparta, Fortuna en anderen. Het spelpeil dat in de wedstrijden werd bereikt is me, na de soms scherpe critiek in de bladen, wezenlijk meegevallen. Hoe wel ik enkele malen teleurstellend spel zag, kwam bij verschil lende wedstrijden die ik bijwoonde een gevoel van bewonde ring over me voor het prima voetbal dat te zien gegeven werd. Teleurstellend spel leverde inderdaad een club als Xerxes, waarin b.v. de uitstekende linksbinnen Moulijn moet trachten het gepruts van de vier andere voorhoedespelers te elimineren, wat natuurlijk niet gelukt, maar ook Blauw-Wit en Feyenoord kwamen niet tot dragelijke hoogte. Maar als men naar wed strijden van Eindhoven, Fortuna (Geleen, Limburg) en Sparta (Rotterdam) gaat, kan men er nagenoeg op rekenen, zeer goed voetbal te krijgen. In het spel, bekeken met de ogen van iemand, die gedurende tientallen jaren het voetbal te Bandung heeft gezien, hebben mij vooral drie factoren getroffen, n.l. de snelheid waarmee hier wordt gespeeld waarmee ik niet alleen de snelheid die de spelers individueel bij de spurt ontwikkelen bedoel, maar ook de vaart die er veelal in het spel zelve zit voorts de techniek en behandeling van de bal die bij de meeste spelers mooi ontwikkeld is, en tenslotte het vrij lopen der spelers, zodra een clubgenoot de bal heeft, waardoor het plaatsen hem wordt vergemakkelijkt. Ook vond ik in het algemeen de wijze van opstellen der half- spelers, de stopperspil incluis, in het oog vallend, namelijk zo dat zij de meeste kansen hebben op het juiste moment bij de bal te zijn, hetgeen verraadt dat door de trainers der diverse clubs veel aandacht wordt besteed aan het positiespel, waarvan dan in het bijzonder de beheersing van het middenveld een belangrijk on derdeel uitmaakt. Bij wedstrijden van Eindhoven heeft het me b.v. getroffen hoe uitmuntend de opstelling was van spil Van Tuyl, zeker niet jong meer, maar die bij vijandelijke aanvallen hoewel hij de middenvoor goed in het oog hield op het juiste ogenblik enkele stappen vooruit deed en zich daarmede in het bezit van de bal stelde. De voorhoeden zijn veelal zeer bewegelijk; er is een goede variatie in short en long passing, de spelers zijn getraind in de snelle start en in het met handige trucjes voorbijkomen van de tegenstander, hoewel ook door pingelen soms kansen verloren gaan. Aan switchen wordt, vooral door de bedreven Stormers, nogal wat gedaan. De echte diepte-pass heb ik niet vaak gezien, maar hij werd enkele keren perfect uitgevoerd en benut door renners, die hierop speciaal zijn ingesteld. De binnenspelers helpen ook hier, zo nodig, mee bij het verdedigend werk, maar ik heb ook zelfs buitenspelers daarbij zien assisteren. Een rechtsbuiten, die "af en toe bij zijn eigen doellijn opereert is niets ongewoons. Aan het kop werk wordt veel zorg besteed en het wordt als belangrijk hulpmiddel zowel aanvallend als verdedi gend gebruikt. Over het schieten ben ik minder enthousiast; schutters van werkelijk formaat heb ik weinig ontdekt en een middenvoor met het dodelijke schot zoals wij bij U.N.I. vroeger in Fred Wolffer hadden, is ook hier zeldzaam. Ik herinner tussen twee haakjes Wist U dat wij een speciale afdeling hebben voor le klas sportieve kleding Voor Uw wintersportreis slaagt U bij ons stellig Weteringschans 79 Telefoon 43617 Speciaal adres voor Manfield Hotspur schoenen Engels Import Ceintuurbaan 149-153 Telefoon 28987 tegenover Rialto theater

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1955 | | pagina 6