Voetbal in Oostenrijk LAGEJA F. DAZERT bonthuis „DE BLAUWVOS" Paleisstraat 3 ENGELS SCHOEISEL BONTMANTELS - STOLA's - COLLIERS Televisie - Radio-apparaten 12 Van de heer John. Roeg, die zijn vacantie in Oostenrijk door bracht, ontvingen wij een brief, waarin hij interessante bijzon derheden over het Oostenrijkse voetbal vertelt. Wij vonden de inhoud van het schrijven zo lezenswaardig, dat we met goed vinden van de heer Roeg, zijn brief in extenso in ons clubblad opnamen, vertrouwende hiermede naar het genoegen van onze lezers te hebben gehandeld. Aan de heer Roeg onze hartelijke dank voor de medewerking. (Red.) Beste Frits, Tijdens onze vacantie hebben we eens rondgeneusd in Oosten rijk. Niets bijzonders, zal je natuurlijk zeggen. Er gaan tegen woordig zoveel Nederlanders naar dat land. Volkomen juist, maar ik wilde je iets vertellen van ons bezoek aan het kasteel „Schieleithen". We hebben daar iets meegemaakt, waar je als voetballiefhebber, van droomt. Daarom denk ik, dat het je wel zal interesseren. Vanaf Weenen is het een autorit van 130 km door een heerlijk bergachtig landschap. Sterk klimmen en dalen met af en toe van die lekkere „haarspeldbochtjes". Karl Hümenberger, naast me in de auto, zat 'm voortdurend te knijpen, terwijl wij, vlak- landers, genoten van de zeldzame sensatie. Het kasteel ligt in een bosrijke streek. Die lui wisten vroe ger heel goed, waar ze hun buitenverblijven lieten neerzetten. Het Oostenrijkse Sportministerie heeft op het grote landgoed drie voetbal-, een hockey-, een basketball-, een volleyballveld, een athletiek sintelbaan en een zwemgelegenheid laten aan leggen. Daar, waar eens de Habsburgers met hun schone vrien dinnen minnekoosden, hollen nu sportjongens rond. Ongeveer honderd mannen, jongere en oudere, die alle gekleed waren in voetbalplunje, hadden het kasteel en landgoed in bezit geno men. Allen logeerden daar 14 dagen, geheel voor rekening van de Oostenrijkse staat en stelden zich, gedurende deze dagen, in dienst van Koning Voetbal. Het was voor hen, die uitverkoren waren om hun vacantie daar te mogen doorbrengen, een on vergetelijk voetbalfestijn. Grote slaap-, eet- en conferentiezalen, Weteringschans 79 Telefoon 43617 Speciaal adres voor een prachtige gymnastiekzaal en een filmzaal, maken het ver blijf op het kasteel tot een genot. De hoofdleider, Luigi Hussak, een krasse oude heer, die mij sterk aan onze Jack Reynolds deed denken, heette ons hartelijk welkom, toonde zich zeer gastvrij en nodigde ons uit nader ken nis te maken met deze voetbalgemeenschap. Karl ontmoette er vele oude bekenden en vrienden en ik was trots, dat de naam Ajax door iedereen gekend werd en een goede klank bleek te hebben. We werden naar een lokaal ge leid, waar Dr. Weisbach bezig was, een groepje juniores te on derrichten in hygiëne en E.H.B.O. Het waren 33 jongens uit verschillende Weense clubs. Amateurs nog, en om hun goede spel en gedrag uitgekozen. In de gymnastiekzaal oefende, onder leiding van de bondstrainer Pepi Molzer, een groep heren van 20 tot 30 jaar oud. Zij volgden een cursus voor voetbaltrainers. Tot slot van de cursus, waren zij 14 dagen bijeen in het kasteel. Tot deze groep behoorden een Zweed en een Zwitser, die in Oostenrijk hun voetbalkennis kwamen verrijken. Men vertelde ons, dat verleden jaar een Hollander de cursus had meege maakt. Oefeningen met de bal werden in de zaal uitgevoerd. Vol bewondering zag ik heel moeilijke staaltjes van baltech niek uitvoeren, die de meeste Nederlandse topspelers boven de pet gaan. We kregen een arsenaal van oefenstof te zien, waar van veel voor mij volkomen nieuw was. Volgens een zorgvuldig samengesteld rooster, dat in de eet zaal aan de muur hing, werden iedere dag de oefeningen op het veld en in de zaal, afgewisseld met lezingen en het vertonen van sportfilms. De docenten, mannen met grote voetbalervaring, zijn alle bezield met de wil Oostenrijk weer naar de top te brengen. Later zagen we de juniores bezig aan een grote „Schusz- wand". Stel je voor, een houten muur van 20 m lang en 8 m hoog, waarop een paar doelen zijn getekend. Op deze schiet- muur waren de jongens zeker een uur lang aan het schieten, op diverse hoogten en uit alle mogelijke standen. Links en rechts. Het opvangen van de terugspringende bal geschiedde op velerlei manieren. Zo'n schietmuur zou ik me bij ons wensen. De kennismaking met de derde groep was voor mij de interes santste. Deze bestond n.l. uit oud-voetballers uit Oostenrijks gouden tijd. Enigen hadden indertijd in het „Wunderteam" ge speeld. Allen werken als trainer of manager in Oostenrijk of daar buiten, zoals Zwitserland, Duitsland, Frankrijk, Italië en Skandinavië. Ook alweer voor rekening van de staat, brachten zij 14 dagen van hun vacantie door op „Schieleithen". Zij kwa men bijeen om met elkaar van gedachten te wisselen over alle mogelijke voetbalproblemen en om elkaar verschillende trai ningsmethoden te tonen. We maakten belangwekkende discus sies mede, waarvan iedere Hollander zeer veel zou kunnen leren. Voetbal, in Oostenrijk hoofdzakelijk beroeps, ziet men als een industrie, waarin vele werk vinden. Het onderwerp „mana gen van een profclub" werd behandeld en het bleek me, dat in Oostenrijk ook niet alles koek en ei is. Dat het sportieve ele ment, bij deze profs, niet verloren is gegaan, bemerkten we aan de kameraadschap en de gezellige manier waarop onder elkaar grappen en grollen werden uitgehaald. Men wilde van ons weten, hoe in Holland, het semi-prof- systeem werkte en of er reeds van spelverbetering sprake was. In Holland, zo vertelden wij, zitten we nog met de geboortepijn tjes van het semi-prof-kind, maar we zullen de moeilijkheden te boven komen en mogen verwachten, dat we binnen 5 jaar op de Europese voetbalmarkt ons woordje meespreken. Wij heb ben vele goede voetbalvelden en bij onze jeugd schuilt prima voetbalmateriaal. Bij het hartelijk afscheid kregen we een hoed vol goede tips mee voor het Nederlandse voetbal. We hebben weer eens erva ren, dat voetbal een bijzonder iets is. In deze Oostenrijkse voet balkring heeft men ons dadelijk als vriend opgenomen en door de prettige sfeer voelden we ons er direct thuis. J. R. A. F. STRIKKERS Moderniseren - Bontbewaring - Reparatie KONINGINNEWEG 255, Tel. 95701, Amsterdam-Z b.d. Amstelveenseweg, tramlijn 1-2-16

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1955 | | pagina 12