Oude
glorie
vraagt Uw
aandacht
„PALERMO"
Hm Vim Meyer, lid der Bordjesclub-commissie
Het loopt zo langzamerhand naar de verjaardag van onze
vereniging en de meeloper is natuurlijk het traditionele diner
van de Bordjesclub.
Voor hen, die nog niet weten wanneer men lid van de Bordjes-
club kan worden, volgt hier een kleine toelichting:
Ieder werkend lid, dat 25 jaar of langer onze vereniging trouw
is gebleven, komt voor toetreding in aanmerking. Elk jaar
komen deze „ouwe jongens" omstreeks de Ajax-ver jaardag bij
elkaar, drinken een Cola, nuttigen een diner, waarbij oude koei
en nog eens uit de sloot worden gehaald en bij afscheid weer
tot het volgend jaar worden begraven.
Wie kon ik, met het oog op deze aanstaande festijnen, beter
onder de loupe nemen dan Wim Meyer, een zeer bescheiden
figuur, die vorig jaar zitting nam in de Bordjesclub Commissie.
U begrijpt natuurlijk wel, dat hij in de bijna 36 jaren lidmaat
schap, meer gedaan heeft dan de bordjes, welke de oud-gedien-
den in hun bezit hebben namelijk respectievelijk 25, 40 of 50
jaren lidmaatschap jaarlijks enige malen voor zijn vrienden
te komen poetsen. De salarieering van de Commissie-leden der
Bordjesclub is niet slecht, maar de leden dienen zelf hun, door
onze vereniging geschonken attributen, netjes te onderhouden.
Wim Meyer heeft dus ook gevoetbald en lang niet gek ook,
ondanks de handicap van een wat laat begin, n.l. in 1913 op
ongeveer 23-jarige leeftijd. Evenals ieder ander had hij natuur
lijk zijn balletje wel getrapt en had vaders portemonnaie wel
eens de nodige aderlatingen ondergaan voor stuk geschoten
ruiten, maar zijn start in georganiseerd voetbal had plaats in
1913.
Hotel - Café - Bar - Dancing
REMBRANDTPLEIN 40-42
TELEFOON 37329
Orkest:
Artistry-Quintet
Engelse vocaliste
Kïn.v ^Peters
Zondag mat. 4-6.30 uur
Neerlandia was zijn keus geworden, de vereniging die veel
bekendheid geniet en waarvan de huidige voorzitter van de
K.N.V.B., afdeling Amsterdam, nog ere-voorzitter is. Deze club
speelde in de 3e klasse N.V.B. en reeds in het eerste seizoen
werd Wim in het hoogste elftal geplaatst als back, een plaats
die hij later ook in onze elftallen voor zich zou opeisen. Frans
Rutte en Frans de Haan, die later glorierijke daden op de
groene mat brachten, waren o.a. zijn medespelers. Het werd een
6-jarige periode, steeds in het eerste elftal, tevens drie jaar
aanvoerder en bestuurslid en het was voor hem een grote vol
doening, bij zijn afscheid nog te hebben meegeholpen aan de
promotie naar de 2e klasse.
De N.V.B. bezat daarbij destijds wel enige souplesse, waar
van onderstaande overgenomen letteren U enig beeld kunnen
geven
's-Gravenhage, 29 Juli 1919.
„Weledele Heer,
In beleefd antwoord op Uw schrijven d.d. 28 dezer, hebben
wij de eer U te berichten, dat U bij uitzondering in de kam
pioenswedstrijden van Neerlandia kunt uitkomen, in de maand
Augustus 1919 (wij praten nu in Juni al over zomervoetbal.
Red.) zonder gebonden te zijn in de gewone competitie 1919
1920 voor Neerlandia te blijven spelen.
w.g. Hylkema,
secr.-penningm."
Zijn hoofdmotief om voor Ajax te willen spelen, was de wens
zich bij vele zijner vrienden van die club, o.a. Frans de Haan,
aan te sluiten.
Na een proef wedstrijd in een derde elftal kreeg hij een plaats
in ons eerste reserve-team, waarvoor hij in 1919 tot 1924 uit
kwam. In het laatste seizoen vielen hem enige gastvoorstellin-
gen ten deel voor het derde elftal, waar de kampioenskansen
van dit elftal de voornaamste aanleiding hiervoor vormden.
„Het is voor mij in die jaren een zeer prettige periode ge
weest," waren zijn woorden. „Goed en gezellig getraind onder
leiding van Jack Reynolds en enkele kampioenschappen van de
reserve eerste klasse meegemaakt."
Veel veranderingen waren er in die jaren niet in het elftal
voorgekomen, de opstellingen kwamen ongeveer op het volgen
de neer: Andriessen; Prins, Deen, Bieshaar, Meyer; Martens,
De Kruyf, Goossens, Wesiing, J. de Vos, J. Smit, J. Knol, Ch.
Geudeker, Maarsen, De Bois, Van Weerden.
Uitstapjes met de Pasen en Kerstmis stonden toen in het
middelpunt der belangstelling, onder het devies: Agge maar
leut hèt.
