Televisie
Some nonsenses
Some senses
and
SPUI 6
Amsterdam
Telefoon 35614
Alles op gebied van Radio en Gramophones
2SCC*
5
Toen ik een paar maanden geleden begon, mijn opgekropt ge
moed middels ons clubblad over Uw hoofden uit te storten, had
ik zeker niet gedacht, dat mijn schrijverij weer in een regel
matige bijdrage zou ontaarden.
Mijn geachte oud-collega Brown was echter rustig op het
vinketouwtje gaan zitten, met als resultaat het overbekende
verzoek van „zeg, waar blijft je bijdrage", hetgeen wil zeggen,
dat ik nog even „de havana" ben.
Natuurlijk zijn er altijd mensen, die in enige activiteit immer
een streven naar hogerop zien, zo ook nu weer. Een overigens
goed vriend van mij, hoorde ik. verleden week zonder blikken
of blozen verklaren, dat bijvoorbeeld mijn geschrijf over be
roepsvoetbal wel als reden zou hebben, dat ik graag een baan
tje in de huidige voetbalbeweging zou willen bekleden. Laat ik
hem gerust stellen, een behoorlijk baantje is mij destijds al
aangeboden, maar evenals deze aanbieding komen eventuele
verdere aanbiedingen (en zeker wat betreft de betaalde) voor
mij niet in aanmerking. Dit even ter voorkoming van misver
standen.
Nu allereerst iets over ons eerste elftal; ik vind het erg goed
gaan en vertrouw op een hoge plaats. Persoonlijk ben ik er van
overtuigd, dat het voetbal hier te lande zich in stijgende lijn
zal blijven bewegen, en wat Ajax betreft, zie ik een prachtige
toekomst. Toen Michels, tegen Enschede moest uitvallen, had
den wij een voorhoede van nog geen honderd jaar en het moet
al heel vreemd lopen, als wij over twee jaar niet met een prima
ingespeeld elftal in de hoofdklasse ons deuntje mee kunnen
blazen. Tegen H.V.C. ook weer gewonnen én ons daarmede
voorlopig van een lastige tegenstander ontdaan. Als wij het
geluk hebben, dat er geen spelers van onze ploeg in vertegen
woordigende elftallen worden opgenomen, kunnen we de toe
komst met vertrouwen tegemoet zien.
Dit laatste schrijf ik, omdat ik zo bang ben, dat de Keuze
Commissie van de K.N.V.B. stevig op weg is om het heus niet
geringe enthousiasme van semi-profs volkomen kapot te ma
ken. Hoe is het anders mogelijk, het huidige zo zwaar over
belaste programma volkomen topzwaar te maken met zo iets
van acht wedstrijden voor vertegenwoordigende elftallen. De
houding van dat K.N.V.B.-bestuur is mij volkomen een raadsel,
na alle strubbelingen is thans alles ineens mogelijk. Vreemde
voetbalploegen strijken als sprinkhanen op ons land neer, tele
visie-uitzending is plotseling mogelijk, entree-prijzen voor in
terlandwedstrijden gaan met 50 procent omhoog, voor een ver
mogen koopt men een speler vrij, enz. enz. Ik weet, dat ik geen
insider ben en dat ik misschien alleen sta in mijn mening; maar
triest vind ik het. Overigens dacht ik dat het K.N.V.B.-bestuur
demissionair was en nog is, en hoewel ik er begrip voor heb,
dat een bestuur onder dergelijke omstandigheden de lopende
zaken behartigt, vind ik (en dat is weer mijn persoonlijke
mening) dat het te ver gaat in het steeds maar verder treffen
van dergelijke ingrijpende maatregelen. In een handelszaak zou
zoiets beslist niet toegestaan zijn.
Voor de verandering krijgen we weer eens dames-voetbal.
Ik schrijf „weer", omdat ik het vroeger ook al eens heb mee
gemaakt. Er was toen een damesploeg, die getraind werd door
Henk Mulders. Piet van Reenen en ondergetekende hebben
toendertijd hun uiterste best gedaan, om assistent van Henk te
worden, maar om zekere duistere redenen is daar nooit iets
van gekomen; Henk kon het alleen wel af, hetgeen ik hem nog
steeds kwalijk neem.
Maar nu is het er weer en kunnen we tenminste nog een
beetje meer voetbal gaan bekijken. Voor Tom Schreurs mis
schien aanleiding om nu eens een vraaggesprek met mijnheer
Mendes te gaan houden, opdat wij straks weten hoe de mannen
zich voelen als hun vrouw iedere Zondagmiddag op het voet
balveld rondhangt. Voor Aad van Leeuwen zal het wel niets
zijn, die voelt meer voor de paardensport, en valt het mij
steeds weer op, hoe snel een sportjournalist zich op ieder ter
rein weet in te werken.
Zondagmiddag naar het sportjournaal zitten luisteren en bij
de intelligentietest iemand horen praten maar niet verstaan.
Blijkbaar ging het over ex-prof-scheidsrechters, maar bedoel
de spreker wist in een paar minuten zoveel lettergrepen door
de aether te slingeren, dat dit ongetwijfeld een nieuw wereld
record zal betekenen. Begrepen heb ik, er echter maar weinig
van, overigens is het onderwerp voor ons niet actueel meer,
aangezien wij hierop in ons vorig clubblad reeds hadden ge
wezen.
Verder deze keer geen ernst en luim meer aanwezig zijnde,
verblijf ik tot wederlezen,
JAMES.
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Weteringschans 185-223 - Telefoon 31842-39596-36231-36890 - Amsterdam Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
