LAGEJA
Televisie - Radio-apparaten
telijke en Zuidelijke elftallen wordt geformeerd en district 5
telt niet meer mee. Ze hebben het zelf gewild.
Be Quick, eens de trots van Groningen, wordt wel zeer zwaar
getroffen. Met de aankopen liep het niet vlot en het is nu een
maal ondenkbaar, dat de club met vele studerende jongelui als
lid, gelegenheid krijgt zich te herstellen. Bovendien ligt het Be
Quick-stadion te ver van Gronings centrum verwijderd om nog
toeschouwers te trekken na de onvermijdelijke degradatie.
En bekijkt U maar eens de competitiestanden. Nijmegen,
Almelo, Wageningen, Deventer, Arnhem, Zwolle en Apeldoorn
worden na 5 wedstrijden al ernstig bedreigd. In één klap kunnen
deze steden van le klasse-voetbal worden beroofd. Dat heeft
men niet voorzien, niet durven voorzien, uit angst voor de
N.B.V.B. Waarom, toen er nog wat te redden viel, niet een Zuid-
Westelijke en een Noord-Oostelijke hoofdklasse ingesteld? Het
spelpeil in Zuid en West was hetzelfde gebleven en Noord en
Oost zouden hebben mogen meetellen, zij het dan ook in de
schaduw van de andere districten. Het komt nog eens zo ver,
dat men vanuit Winschoten 200 km moet reizen om le klasse
voetbal te zien. Te voorzien is deze gang van zaken geweest.
Het bestaat eenvoudig niet, dat het Noorden met 3 behoorlijke
clubs de strijd tegen meer dan 20 andere behoorlijke elftallen
kan volhouden. Degradeert een Westelijke ploeg; dan komt een
andere Westelijke vereniging terug. Een Noordelijke club ge
steld, dat ze de hoofdklasse haalt daarentegen mag nooit
degraderen, bij gebrek aan plaatsvervangers.
We zijn er nog niet.
Het reorganisatieplan van de K.N.V.B. voor het komende
competitiejaar heb ik bestudeerd. Het is te hopen, dat het ge
zonde verstand mag zegevieren, maar het lijkt er nog niet op."
Tot zover de heer Wubs.
Geen vrolijk geluid, dat deze insider uit het Noorden laat
horen, maar, al spijt het ons, we kunnen hem geen hart onder
de riem steken. Helaas, moeten we erkennen, dat het er voor
het Oosten en Noorden niet zo best uitziet. De hoofdklasse zal
wel uitdraaien op een West-Zuid-combinatie. Wie uiteindelijk
de gelukkigen zijn is nog een gesloten boek, maar dat in 1956
èn in West èn in Zuid scheve gezichten getrokken zullen worden,
staat als een paal boven water. Immers, er zullen in boven
genoemd jaar maar ,,18 smiling faces" zijn en om bij dat selecte
ploegje te behoren, daar komt iets voor kijken. Dit seizoen
de eerste ronde doen we, gezien de plaats die ons elftal op
de ranglijst inneemt (op het moment dat we deze regels schrij
ven de bovenste) een tikkeltje mee en dat is al veel gewonnen,
Mochten we het genoegen smaken aan het einde van het seizoen
bij „alle negen" te behoren, dan zullen wij uit dit succes de
kracht moeten putten om de laatste hindernissen te overwinnen.
Bestuur en commissies, dat wordt een zware taak.
Wij hebben het met U al enige malen over het beschavingspeil
binnen en buiten de lijnen van het voetbalveld gehad. We hebben
in dit blad al enige malen verteld, dat de voetbalsport bij direc
teuren van H.B.S., M.U.L.O. of Lyceum niet zo buitengewoon
populair meer is. Soms zelfs impopulair. Lang geleden hebben
we U voorspeld, dat onze sport op het hellende vlak ging. Mis
schien was U het helemaal niet Imet ons eens, soit, dat was Uw
goed recht, maar in het Kerstnummer van het blad „de Scheids
rechter" troffen wij een aardig verhaal aan, waarvan we U een
klein stukje laten lezen. De heer Edgar Swillen, voorzitter van
de Belgische scheidsrechters, heeft het artikel geschreven.
Het begin luidt zo:
„Zouden wij nog durven beweren, dat voetbal nog enkel een
spel is? „Only a game!" Wat is er van „spel" nog veel overge
bleven, sedert het geld de poëzie van deze bij uitstek heerlijke
afleiding in onze dagelijkse moeilijkheden is komen bederven
„Homo Ludens", een prachtwerk van Huizinga, dat de sport
mensen moeten lezen. Maar ik vraag mij werkelijk af: „Wat is
er van „de spelende mens" overgebleven in dit tijdperk van
systemen?" Heel ons voetbal is gecommercialiseerd: alles is
geld en beroep."
Geen slecht begin, voorwaar! Maar we gaan verder:
„Clubleiders, trainers en scheidsrechters, Uw verantwoorde
lijkheid is zwaar. Het gebeurt vaak, dat buitenstaanders zeg
gen: „Voetbal wordt gespeeld door kinderen uit de mindere
klasse!"
Wij zijn niet helemaal die mening toegedaan. Het is zeker, dat
wij hier terrein verloren hebben; er is ons wel een deel van de
goede burgerjongens ontvallen. (Dus net als bij ons, Red. A.N.)
De oorzaak van die spijtige toestand opzoeken en er trachten
aan te verhelpen, is ons aller taak.
Want, kijk eens: laten wij maar één enkel voorbeeld noemen:
Het vloeken bij onze jeugd. Hebt U 's morgens bij de ont
moetingen van de jeugdelftallen al eens speciaal geluisterd
naar de woordenschat van die knapen 't Is soms effenaf schan
dalig: vloeken gelijk ketters, tieren als wilden, uitdrukkingen
schreeuwen om van te walgen. En dat zijn de mannen die de
zaak zullen redden
Maar doen de clubleiders iets om die situatie te bestrijden?
Grijpen de scheidsrechters in als die jonge spelertjes zo'n „li
tanie" aflezen? Mogen wij dan verbaasd opkijken, als die man
nekens 's middags met een heel nieuwe „vocabulaire" naar
huis keren, die absoluut niet strookt met de opvoeding van de
huiselijke aard
Wij begrijpen de ouders, die aarzelen hun kinderen verder in
zo'n milieu te laten voetballen!
Hetzelfde geldt voor de talrijke gekwetste spelers, die thans
thuis en in de kliniek verpleegd worden:
Is dat het resultaat van de eerlijkheid voor de tegenstrever,
de ridderlijkheid in de strijd, de waarde van de sport-idee die
wij dienen? Dan is het hoog tijd, dat wij de koppen opnieuw,
beter en dichter bij mekaar steken om de voetbalsport te red
den en te bekomen wat er vooral hoeft uitgehaald: van onze
jongens mensen maken, met een stevige zedelijke basis, die hun
in het leven meer nuttig zal zijn, dan al de materiële voordelen,
die „voetbalspelen" hun kan geven.
Misschien kunnen al de sportmannen die naam waardig
de tijd vinden, om in deze zalige Kerstperiode even stil te staan
bij de gedachte: Voetbal maakt mijn lichaam beter, ik heb ook
een geweten; hoe is het daarmee gesteld?
Dit is dan het gedeelte uit de ontboezeming van de heer
Edgar Swillen, dat we U gaarne wilden laten lezen. Helaas,
zijn we het volkomen met de schrijver eens, maar of er nog veel
te redden zal zijnwe kunnen dat geloof écht niet meer op
brengen. Al de eieren liggen in één mandje en er zijn te veel
„kneusjes" bij, als U voelt, wat wij bedoelen.
A.F.C. 60 jaar. Redacteur Koomen heeft elders in dit blad zijn
licht over onze jubilerende zustervereniging laten schijnen. Wij
verwijzen er gaarne naar. Waar hij niet over kon schrijven, is
over het blad vriend Koomen heeft er nog geen inzage van
gehad dat de A.F.C.-ers ter gelegenheid van dit jubileum de
wereld in zonden. De samenstellers, de heren Wijnand, hebben
uit het archief van Jaap van Nek, oud-jongensclubgenoot van
ondergetekende, vele liedjes, gedichten en artikelen opgedoken,
die A.F.C.-ers in de loop der jaren voor en over hun club op
papier (met of zonder muziek) zetten. Redacteur Wijnand en
zijn staf hebben al die bezongen en beschreven A.F.C.-voor-
vallen gecommentarieerd, van verbindende tekst voorzien, ge
bundeld, etc, en zo „A.F.C., daar zit muziek in!" „opgetrokken".
Men zal begrijpen, dat het samenstellen, het harmonieus samen
stellen van zo'n „muzikaal" blad, dat voor outsiders een prach
tige kijk geeft op A.F.C. in al haar doen en laten, een heel stuk
werk is geweest. Een werk, dat uitstekend is geslaagd, èn de
samenstellers èn de in dit blad op de voorgrond geplaatsten
dat zijn er niet zo weinig zoals voorzitter Holtzappel, Dick
Bessem schrijver van het A.F.C.-clublied) om maar een
paar heel bekende namen te noemen, veel genoegen zal doen en
geven. We weten het allemaal, A.F.C. heeft iets aparts, iets, dat
geen Amsterdamse voetbalclub heeft. Deze A.F.C.-uitgave is
niet iets aparts, deze uitgave is iets heel aparts, zij is „origineel".
Samenstellers, typograaf, omslagtekenaar, we zetten ons Ajax-
petje er voor af. Heel diep!
BROWN.
Weteringschans 79 Telefoon 43617
Speciaal adres voor
