-l&ZSZ'
2
Nou vrienden, de voetbalvrede is er dan weer. We hebben het
allemaal kunnen lezen. De Urgentie-Commissie is er dag en
nacht voor in touw geweest. En, het valt écht niet te ontken
nen, met succes. Aan deze heren dus de bloemen. Of het voor
de hele voetbalbeweging vrede is, zullen we moeten afwachten.
Wij geloven er niet zo sterk in. Er is van begin 1954 tot 25
November 1.1., zoveel gebeurd, dat, behalve de spaanders die
reeds zijn gevallen, hier en daar nog wel een paar zullen weg-
spatten. Van een heel klein splintertje uit de voetballerij vin
den we dat wegspatten bepaald triest. De heer S. van der
Kloet, het oudste lid en archivaris van het Dordtse D.F.C.,
heeft gemeend, toen zijn clubgenoten betaling verlangden, de
gouden speld en het Ere-diploma te moeten inleveren. Aan
het einde van de Algemene Vergadering stapte hij naar de be
stuurstafel en legde zijn ere-tekenen neer. Hij bedankte als lid.
Dat moet een zeer dramatisch ogenblik zijn geweest, vooral als
men bedenkt, wie de heer Van der Kloet eigenlijk was en is.
Persoonlijk kennen wij deze heer niet, maar wel weten wij
uit het clubblad van D.F.C., dat hij méér dan een volbloed
D.F.C.-er was. Iedere maand stond er in zijn lijfblad een oproep
öf een rijm ten bate van zijn archief. Juniores, die zich het beste
hadden geweerd, om zijn archief te verrijken, mochten enige
tijd te zijnen huize logeren en hij, die weten wilde, wie b.v. op
1 December 1900 voor D.F.C. een doelpunt scoorde, kon te
Soest, woonplaats van de heer Van der Kloet, terecht. Dat
archief moet een unicum zijn. De heer Van der Kloet is dus,
helaas, uitgestapt. Óver enige jaren zal hij misschien één der
velen zijn, want voor menigeen is de lol er nu volkomen af. Zo,
dat is dan dat.
Om op die voetbalvrede terug te komen; we zullen voor de
statistiek enige data vastleggen.
Begin 1954: de N.B.V.B. staat op. Er zijn maar weinig lie
den, die er iets in zien. Wij ook niet.
3 Juli 1954het Bestuur van de K.N.V.B. voelt iets voor een
salto mortale". Het wordt een reuzenzwaai. De mortale salto
gaat niet door.
30 October 1954: oorlog tussen K.N.V.B. en N.B.V.B. Ieder
een en allemaal trekken hun shirts uit, kopen een wapenuit
rusting en gorden zich ten strijde. De Urgentie-Commissie ook!
Zij komt tot overeenstemming met de N.B.V.B. Van verbazing
vallen we allemaal om.
13 November 1954: de Bondsvergadering spreekt zich uit.
Zeven en tachtig voor en vier tegen de overeenstemming. Nie
mand heeft de strijd gewonnen en niemand heeft hem verlo
ren. Bravo
25 November 1954: het vredesverdrag wordt getekend. De
N.B.V.B. is niet meer en de ,,goeie-ouwe-K.N.V.B." ook niet
meer. „Requiscat in pace".
Zes en vijftig eerste-klassers worden ingedeeld in vier afde
lingen van veertien stuks. Het volgend seizoen zijn er nog zes
en dertig over en in 1957 kijken we tegen (vermoedelijk) acht
tien eerste-klassers aan. Die achttien zijn dan de hoofdklassers
geworden, winnen dus de pot, want mét of zonder klompen aan
is het uit te rekenen, dat de margarine eerste klasse alléén nog
de belangstelling heeft van de beroemde zeven man en een
paardekop. Over de tweede klassers praten we maar niet eens.
Of wel, hoe zit het eigenlijk met hun promotiekansen? Volgend
jaar gaan er een stel over naar de herhalingsklas. Misschien
wilt U de winst even uittellen?
De jeugd mogen we niet verwaarlozen, die moet het volle
pond houden. Straks vragen we misschien: waarvan? Of
misschien heeft de jeugd zelf het volle pond genomen, maar
dan vast niet op het voetbalveld. In Amsterdam heeft het ge
durende de herfstvaeantie gedaverd. Niet in de Meer, niet aan
de Wandelweg, niet over 't IJ en ook niet aan de Velserweg,
maarin het R.A.I.-gebouw en in de Apollohal. Daar werd
beslist niet gevoetbald, maar galmde het van de aanmoedi-
gingskreten voor de spelers en speelsters van Basketball, Hand
bal en Micro-korfbal. Drie dagen en avonden lang. In een be
angstigend tempo. De gebouwen trilden op hun grondvesten.
Jaren geleden kraakten de banken en tribunes tijdens de school-
voetbalwedstrijden van het enthousiasme der jeugd. Vergeleken
bij vroeger is het nu ,,de hond in de pot". Hoe zou dat komen?
Het lijkt ons een interessante vraag, uitstekend geschikt voor
een telefonische-intelligentie-test. Maar de vraag niet aan een
dame stellen. Een directeur van een H.B.S. of Lyceum lijkt ons
the right man.
Er is weer een nieuw comité opgericht. Een comité ter be
vordering en ter behartiging van de belangen van het ama
teurvoetbal. Initiatiefnemers zijn de heren Ir J. W. Kips,
Ir E. M. Neuerburg en K. J. J. Lotsy. Wat de bedoeling is, be
grijpen we niet zo best. Er is practisch geen voetballer meer,
die niet wil vangen. Vraag het een eerste, tweede of derde klas-
ser en tien tegen één, dat hij zegt: „geef mij maar geld". Geen
rijst! Wat willen de heren en wiens belangen moeten behartigd
worden? Heus, we zien er geen brood in, maar jaidealen
moeten er zijn, dus, laat ons idealen stellen. Typisch, dat heb
ben we meer gehoord. Vrienden, we hebben deze maand weinig
tijd, dus we stoppen, maar niet zonder „Prettige Kerstdagen en
een voorspoedig 1955". Tot het volgend jaar.
BROWN.
i
Weteringschans 185-223 - Telefoon 31842-39596-36231-36890 - Amsterdam
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
