Some nonsenses
Some senses
and
10
Wat kan een mens toch vreemd achter zijn schrijfmachine
terecht komen. Deze keer bijvoorbeeld: ik zit heerlijk in een
gemakkelijke stoel te mediteren, tot ik tot de conclusie kom,
dat ik beter eëhs een goed boek kan gaan lezen. Ik scharrelde
even in mijn boekenkast, tot ik het bekende boek „Komedian
ten trokken voorbij" in handen kreeg, en direct veranderde ik
van mening; de voetballerij van de laatste maanden passeerde
in gedachten even de revue, en vijf minuten later zat ik aan
mijn trouwe schrijfmachine. Honi soit qui mal y pense, als mijn
oog toevallig op ,,de blinde weerelt" van Jan Mens was geval
len, was ik ook gaan schrijven, hoewel ik eerlijkheidshalve moet
toegeven, dat ik bij het vinden van „Grote Tijdgenoten" van
Winston S. Churchill, misschien gewoon was gaan lezen.
Gelezen ergens, dat we weer een Commissie erbij hebben,
speciaal voor vrienden van het amateurisme, als ik het goed
heb, heeft ons aller vriend Karei Lotsy er ook zitting in. Gewel
dig is dat, zit hij als F.I.F.A.-bestuurder ook niet altijd bij die
samenstellers van selectieploegen van profs, ik meen, dat ik
hem daar wel eens bij heb gezien. Er was vroeger eens een
N.S.B.-er, die gaf geld aan een groep illegalen, dat heeft hier
natuurlijk wel niets mee van doen, maar ik weet nog wel, dat ik
dat toen zo gek vond.
Bij AjaxV.V.V. weer eens glundere gezichten en een gezel
lig kijkspel gezien. Heel misschien hadden we nog kunnen
winnen ook, maar dan hadden onze spelers meer op Gé van Dijk
moeten letten; de bal langs de grond, speciaal op een glad ter
rein en tegenover langere tegenstanders. Enfin volgende keer
beter, want we moeten in de bovenste helft komen, anders is
de pret er aardig af.
Hoorde stemmen uit publiek om standbeeld voor heer Joosten
op te richten. Vind dit onjuist, zou K.N.V.B. moeten doen,
waren n.l. weer zo verschrikkelijk veel wedstrijdbezoekers op
eerste voetbalcocktaildag, bovendien, misschien zit er nog wat
in de beroemde hoed van de even beroemde strijdvergadering.
Veel foto's gezien van vriendelijke vrienden, Joosten en Hop-
ster, volgens insiders moeten ze samen het schone lied „en
datte we toffe jongens zijn" gezongen hebben.
Of de N.B.V.B.-scheidsrechters, -voorverkopers en die groep
van door fusie werkloos geworden voetballers er precies zo
over denken, betwijfel ik. Jammer voor deze pioniers.
Later vernomen, dat voorverkoop-adressen alsnog ingescha
keld, hoop zulks van harte.
Daar ik Ajax tegenwoordig slechts bij uitzondering thuis
zie spelen, zijn mij veel dingen opgevallen.
Muren thans vol reclame, waarvoor vanzelfsprekend niemand
stil mag blijven staan. Zeer juist, dure reclame-centjes niet
uitgegeven om naar oninteressante mannetjes te kijken. Hoop
echter, dat Bestuur groot stuk muur maagdelijk zal houden
voor onze trouwe en symphatieke supporters in invalide wagen
tjes. Verder veel reclame door loudspeakers en enorm veel pu
bliek. Resultaat veel centen in de centenbak, en die alles bij
elkaar te houden door mensen die daarvoor hun vrije tijd en
die van hun gezin gratis ter beschikking stellen. Klopt ergens
iets niet.
Heel veel meningen gehoord omtrent Tom Schreurs en Mevr.
Mendes, meningen, die lang niet altijd overeenstemmen, maar
die het er grotendeels wel over eens zijn, dat het een stunt was.
Later mochten wij ook nog vernemen, dat het een zgn. „prac
tical joke" was, en heeft men zelfs de moeite genomen ons het
begrip „practical joke" bij te brengen. Om U dit begrip nog te
verduidelijken, zal ik U even twee voorbeelden geven, misschien
zijn deze voorbeelden U reeds bekend, maar ik doe dit alleen
om het onderscheid goed te doen uitkomen.
Ie voorbeeld. Een opvallend klein mannetje loopt in gedach
ten op een perron. Hij botst tegen een knaap van een kerel
aan, die zonder zich een moment te bedenken het mannetje
een stomp op zijn oog geeft. Het mannetje overziet de situatie,
voelt het hopeloze van een revanche, en vraagt: „was dit een
grap of was het U ernst". „Pure ernst" is het antwoord, „en,
als het je niet bevalt kun je er nog een krijgen." Kijk, geachte
lezer, dit is nu een duidelijk voorval van geen „practical joke",
immers de sterke man zegt: „het is mij pure ernst".
2e voorbeeld. Twee mannen komen in een „moordstemming"
in hun stamkroeg. Op de vraag, waarom zij zo'n pret hebben,
antwoordt een van hen, „wij kwamen vanavond langs het huis
van Willem de bakker, zijn huis stond in brand en het was van
boven tot beneden één vuurzee. Willem was naar het dak ge
vlucht en schreeuwde vanuit de goot om hulp. Wij schreeuwden
naar boven, „Willem wij staan beneden, spring maar, we heb
ben een net." En toen sprong Willem en we hadden geen net, en
een lol dat we hadden." Dat is nu wel een „practical joke".
Nu weet ik uit het bovenstaande werkelijk niet, onder welke
categorie ik de mop van Tom Schreurs moet plaatsen, maar
persoonlijk heb ik „de gijn" ervan nog niet kunnen ontdekken
en bovendien had ik zoiets wel verwacht van een dameskransje
met nog een gezellig vrouwenforum er achteraan. Als vinding
van een sportomroeper vind ik het echter bepaald onverstandig.
Immers, een dergelijk iemand heeft tot taak de sport te steu
nen en dit in de ruimste zin des woords, door deze zgn. „joke"
