MAX SMEER
Voor Dames- en Herenstoffen
1
Oude glorie vraagt Uw aandacht
GCfe prijzen g-nj Antoni0gj3j.00stj.QQt 98 - Telef. 43363
8
A. LEVENDIG,
MEER DAN 40 DIENSTJAREN!
Wat kun je als interviewer voor deze rubriek in een vacan-
tiemaand, met het vistournooi nog voor de boeg, beter doen
dan een ,ouwe jongen", die deze sport een warm hart toe
draagt, als slachtoffer uit te kiezen.
Je steekt dan als beginneling in deze sport nog eens het een
en ander op, al is het maar een sigaar en je komt, voor zover
je hier nog aan twijfelde, tegenover een echtpaar te zitten, dat
haar sympathie voor onze club niet onder stoelen of banken
steekt.
Ruim 40 jaren lidmaatschap zijn reeds een voldoende bewijs
voor de kruidenier uit de Diamantstraat, dat er in de loop
dezer periode een sterke band tussen beide partijen is ont
staan.
Op 15-jarige leeftijd werd hij lid van „Prinses Wilhelmina",
een vereniging spelende in de A.V.V.B., waar tevens F. Rutte
en A. Boesnach in speelden. Na drie leerzame seizoenen werd
van club en kleuren veranderd en vermeerderde de ledenlijst
van Amstel, spelende in de derde klasse N.V.B. met een lid.
Ook in deze club, die zeer veel moeilijke jaren heeft gekend,
maar nog steeds bestaat, al is het dan in de A.V.B., kwam hij
in aanraking met 2 clubgenoten, die later ons rood-witte shirt
droegen, n.l. Fillet en Van Leeuwarden. Deze Van Leeuwarden
was naar de mening van mijn gastheer een prima speler, die
zijn hersens tijdens het spel volledig inschakelde. Op pagina 36
van ons gouden boek kunt U een foto vinden, waar bij deze
speler met staat vermeld. U neemt dus Uw ball-point en
rectificeert deze onwetendheid der samenstellers van deze wel
zeer bijzonder geslaagde uitgave. Het is de vierde speler van
rechts.
Drie seizoenen voor Amstel 2 vormden de springplank voor
toetreding tot onze vereniging, om precies te zijn in September
1913. Zijn debuut was in het zevende elftal als midvoor in de
wedstrijd Ajax 7V.V.A. 5 met een 70 resultaat en met vijf
gemaakte goals lang niet gek te noemen. De midvoorplaats
zou echter volgens trainer Kirwan niet de juiste plaats voor
hem zijn en zijn opleiding ging dan ook in de richting van een
der backplaatsen. U kunt dat als lezer, voor tegenwoordige
begrippen misschien een beetje vreemd vinden en een om
schrijving van links- of rechtsback hebben verwacht. U gelieve
echter te bedenken dat het trappen met beide benen geen moei
lijkheden voor hem opleverde, daar hij zich reeds jong tezamen
met Hein Delsen hierin had bekwaamd. Het was wel geen
ideaal voetbalterrein waar deze oefeningen plaats vonden, n.l.
tegen de muren op het zwarte zand in de Tolstraat, in die tijd
tevens het einde van de Van Woustraat, maar het doel werd
bereikt.
Op mijn vraag: hoe zou het toch komen dat men tegenwoor
dig zoveel eenbenige voetballers ziet, kwam een vlot antwoord,
n.l.: naar mijn mening bestaat er te weinig lust om het twee
benig voetballen machtig te willen worden
De backplaats was dus voor hem gereserveerd. Een sprong
van Ajax 7 naar Ajax 4 was destijds een eervolle vermelding
waard, daar men veel concurrentie had. Dit reserve-team
speelde in de eerste klas A.V.B. en de openingswedstrgd van
het seizoen leverde een 51 overwinning tegen A.F.C. 3 op.
Dit elftal zou echter niet lang plezier hebben van haar stevige,
tweebenige back, daar het derde elftal spoedig profijt van zijn
capaciteiten ging trekken.
Twee seizoenen als aanvoerder van Ajax 3 vormden een
prettige en succesvolle periode voor onze captain, die het ge
noegen smaakte in deze functie, de eerste te mogen zijn om een
professor die de fluit ging hanteren, bij de toss de hand te
mogen drukken. Er bestond voor deze wedstrijd grote belang
stelling, de heren Groothof en Bisselick waren o.a. ook aan
wezig, die het eerste optreden van professor Snapper wilden
meemaken.
Het was geenszins verwonderlijk dat de E.C. hem in het
tweede elftal plaatste, hoewel het in die tijden, toen de gouden
ploeg in opkomst was en kampioenschappen van de reserve
elftallen aan de lopende band verschenen, geen eenvoudige op
gave was om tot de top door te dringen. Wintershoven, Deen,
Goosen, Ten Herkei, De Kruyff, Maarsen, Vos en Kooge maak
ten o.a. deel uit van onze eerste reserves. De eerste wedstrijd
die mijn hoffelijke gastheer voor het eerste elftal moest spelen,
was ter gelegenheid van seriewedstrijden, uitgeschreven door
Wilhelmina in Den Bosch. De wijze van mededeling van dit
heuglijke feit eist wel enige toelichting. Elftalcommissielid
Tump met zijn onafscheidelijke motor was n.l. goed op de
hoogte van het doen en laten van zijn spelers en wist dus ook
waar de tegenwoordige echtgenote van Levendig woonde. Het
was niet zo vroeg meer op die Zaterdagavond, de motor stop
te, een bons op de trapdeur en een afscheid nemende Levendig
kreeg te horen: je zorgt zeker wel dat je morgenochtend om
7 uur aan de Weesperpoort staat, want je moet met de grote
jongens meedoen.
Drie wedstrijden op een dag, met een eindstand in de finale
tegen N.A.C. 00. Frans de Haan had het einde echter niet
kunnen afwachten, had n.l. een afspraakje (wenn du jung bist,
gehort dir die Welt) en was een kwartier voor het einde op
gehouden. Met 10 man werd ook de verlenging gespeeld en een
10 overwinning viel de tien moedigen ten deel. Alvorens za
kelijke omstandigheden hem noopten, zich te moeten terug
trekken, had hij nog een officiële aanschrijving ontvangen om
de plaats van de geblesseerde Fons Pelser in te nemen, in de
competitiewedstrijd Ajax-^A.F.C., met good old Henk Hordijk
voor zich. Deze oude rot stelde de debutant direct op zijn ge
mak en mede door zijn aanwijzingen werd het voor Levendig
een goede wedstrijd en een 41 zege.
De enkele malen dat de voetbalschoenen nog dienst deden,
waren uitsluitend bjj gastvoorstellingen in de veteranen. De
eerste oproep voor een dergelijke séance geleek veel op de
daad van een deurwaarder. Het echtpaar Levendig zat nog
geen jaar in de zaak, toen op een Zaterdagmiddag „motor-
simon" hem even aan zijn verstand bracht, dat de veteranen
niet met 10 doch met 11 spelers de kampioenstitel konden be
halen. Ondanks de protesten van het parlement ging mijn
cliënt, en wat denkt U? Gewoon kampioen!
Een tweede gastrol zou, zowel wat de wijze van uitnodigen
als wel de sfeer en gezelligheid van de wedstrijd, beduidend
met de voorgaande verschillen. Het was n.l. een voorwedstrijd
van H.B.S.Ajax en U kent natuurlijk het lied: de oude garde
drinkt geen koffie. Dat deden ze dan in de rust ook niet, wel
van die kleine glaasjes! Foei!
Nog speciale herinneringen uit je actieve periode,. Adriaan
Hij lachte en U weet wel, zo aanstekelijk, beginnend met een
onderaards gerommel in de buik en enkele minuten later kwa
men de eerste woorden.
Als het eerste elftal vroeger uit speelde, waren de tweede
en derde elftalspelers op Zondagavond altijd aanwezig in de
Beursbengel op het Damrak, waar hun collega's van het eer
ste, direct vanaf het Centraal Station naar toe kwamen. De
gebeurtenissen van die wedstrijd werden dan besproken en
Fons Pelser gaf eens een séance met medewerking van Frans
Couton, hoe een strafschop was ontstaan. Beide acteurs had
den een bierglas in de hand en de bedoeling was om zeer aan
schouwelijk voor te stellen hoe de speler der tegenpartij in de
klem was gekomen. De heren kwamen steeds dichter bij elkaar
en U begrijpt het zeker al, twee kapotte bierglazen als resul
taat, maarhet was altijd gezellig.
Weet je wat ook altijd reusachtig aardig was, klonk het in
eens uit moeders mond? De kersttoeren o.a. naar Apeldoorn,
Meppel en Enkhuizen, waarvan de eerstgenoemde voor de
