Iets over sprekende vissers en vissen Zondag 22 Augustus was de dag van de „ouwe jongens" om gezamenlijk te trachten enige visjes te verschalken. In afwij king met voorgaande malen hadden de organisators de datum vervroegd ofn officials en commissieleden de kans te bieden, dit jaarlijks terugkerende unieke festijn luister bij te zetten. Resultaten leverde deze wijziging echter niet op en zo vertrok de ploeg vrijwel geheel in oude bezetting. Diverse echtgenoten zullen misschien op deze Zondagmorgen wel hebben gemop perd, toen hen werd verzocht het ontbijt klaar te willen maken, daar de wijzer van de klok tussen de cijfers 5 en 6 bewoog. De consignes van de commissie, bestaande uit de heren W. F. Volkers, A. Schroder en A. Levendig luidden voor onderge tekende, J. Sedelaar en nieuweling Robert, 6.15 hoek Ring dijk. Hadden wij bij deze aanlegsteiger vorige malen moeten constateren dat de bus wat te laat kwam, zo konden wij nu met genoegen vaststellen, dat het in geen geval aan de reeds aanwezige 8 heren kon worden verweten, indien wij soms later, evenals de deelnemers van de Tour de France in de tweede helft van deze monsterrit, op het tijdschema zouden achter komen. Dit leidende peloton bestond uit 6 deelnemers, nl. Keere- weer, v. d. Steeg, Levendig, Euwe, Schroder en Addicks en onze surveillanten Zwang en v. d. Steeg Jr. De kennismaking met laatstgenoemde was voor het gezelschap van zeer aange name aard, het duo vulde elkaar prachtig aan en alleen waren allen ervan overtuigd, dat onze Benjamin het met zijn vader beter had kunnen treffen. De gebruikelijke „service sightsee ing" begon vanaf de Ringdijk naar de Kruislaan waar Strik- kers Sr. werd gehaald, vervolgens naar de Rijnstraat waar de gebroeders Wim en Henk Volkers, zwaar gecamoufleerd als Buster Keaton en Co., hun entrée onder een daverend lach salvo maakten om vervolgens Couton als nieuweling bij de wolkenkrabber de kans te bieden, het aantal op 15 te brengen. Op de Ceintuurbaan stonden allen stram in de houding, want daar stapte een bestuurslid, nl. Jan Potharst, in de prima wagen van Maarse en Kroon. De halte Albert Cuypstraat bracht een gezinsvermeerdering van de „pijp-vijf ling" De Ruy- ter, Th. Bos, Mittelmeyer, Samson en H. Uriot. Bij de bloe menmarkt stond een half slapende Kolman (nog gefeliciteerd Mevr. Kolman), d,ie evenals alle andere deelnemers, die na de Rijnstraat waren ingestapt, door het duo Volkers wakker en blauw gestompt, naar achter werden gebonjourd. Op naar het C.S., waar A. de Wit stond te wachten om daarna bij „die ouwe Wester" het kind van de buurvrouw „Ome Toon" in te schakelen, die zijn speciale vriend Kolman begroette met „mor gen Blauwe". Wat zou hij daarmee bedoelen? De service van ons comité is „with a smile". Wat denkt U van de Rozengracht naar de Zeilstraat, allemaal voor je 4.99 Wie soms 5. heeft betaald, kan nog een kwitantie van een cent presenteren bij Levendig in de Diamantstraat. Het waren wel zware jongens, die zich daar bij de Zeilstraat kwamen melden, Strikkers Jr. kampioen 1952, Puttelaar kam pioen half zwaar vanaf 1925 en Zwaan, die zich na afloop van ons festijn kampioen mocht noemen. Steeds maar verder naar de buitenkant van MokUm, waar Dirk Bos op het Hoofd dorpplein en Louwaard nog verder in West de ploeg comple- U kunt het op de foto niet zien, maar de vissen verschoten van kleur, toen het stoere „Ajax-vis-team" te Broek op Langendijk aan de waterkant verscheen. Foto: R. v. d. Steeg Sr. teerden. Alle motoren van onze touringcar werden door onze prima chauffeur ingeschakeld om ons zo spoedig mogelijk naar het land van belofte te brengen en U begrijpt dat onze speciale grappenmakers er reeds onderweg een prima stemming in brachten. Aangekomen in Broek op Langedijk lag daar een kaart voor het gezelschap klaar, die G. Meinders had gestuurd. Hij wenste ons een goede vangst, behouden thuis en uitte wegens verhin dering zijn jammerklacht, dat nu niet hij maar een ander zich kampioen van Ajax 1954 mocht noemen. Na de koffie werden de spullen klaargemaakt en moesten wormen, benevens keurig getikte deelnemerskaarten met plaats en aanduiding voor elke ronde (6 stuks) in ontvangst worden genomen, en met de beste plannen vertrokken de deelnemers (Kolman gewapend met een emmer) naar het viswater, uitgezocht door Ome Toon, zoals hij zelf beweerde „je" van „het". Hengels boven water. Helpers weg, eerste rondeEr was een speciale attractie voor elke ronde ingelast. De eerste vis werd nl. gehonoreerd met een kwart liter „cola", waarvoor de milde gever van dit halve dozijntje, die op het laatste moment „ambtshalve" van deelname werd uitgeschakeld, onze vriende lijke dank wel wil incasseren. Zwaan had zeker nadorst en meldde zich reeds in de eerste seconden en wist tevens zijn aantal in deze openingsséance op 7 te brengen, gevolgd door Samson en Th. Bos met 3 en J. L. Strikker en Mittelmeyer met 2. Vijf deelnemers hadden eenmaal contact gehad en 18 schle mielen bleven maagdelijk. Ons commissielid Schroder maakte na enkele minuten kennis met de eerste sprekende vis. De be- ginopzet was nl. geweest om op 15 Augustus aan het water te verschijnen. Prompt kreeg Schroder dan ook te horen: Hé, jul lie zijn een week over tijd, wat een lid van onze ploeg deed op* merken: Dat komt in de beste families voor. Wisselen, tweede ronde. Zwaan was zijn dorst nog niet te boven en meldde zich weer haastig voor bijvoeding, Keereweer was keer op keer in de weer om zijn hart te luchten, dat het geen weer voor een goede vangst was. Ondanks het uitzetten van vele strikken bleven de Strikkers beneden de maat en De Ruyter kon moeilijk aanneembaar maken, waarom destijds een standbeeld voor hem werd opgericht. Uriot zocht tevergeefs naar de Perzische tapijtenafdeling van vorig jaar, Puttelaar putte zonder resultaat uit zijn visrepertoire, voor D. Bos bleef het „rustig" zitten, Kolman had nog steeds zijn emmer niet nodig, voor Louwaard bleven de visjes lauw van aard. Couton smaakte het genoegen twee maal dezelfde vis te vangen, iets wat hem de uitroep ontlokte: ben jij er alweer! Zwaan trok zich van dit alles niets aan en was met Sedelaar topscorer van deze ronde, ieder 4 stuks. De kopgroep bestond dus nu uit Zwaan 11, Sedelaar, Addicks en Samson 4, Keere weer, Mittelmeyer, Couton en Th. Bos 3. Het leek er dus wel op dat het voor Zwaan een walkover zou worden. Op advies van vele kenners werd de leider echter verboden otn verder met „verdovende" middelen te werken endeze lieden had den het goed bekeken. De strijd ging nu pas eerlijk zei men en Addicks benutte deze gelijke kansen om 6 stuks aan zijn totaal toe te voegen en daarmede tevens een standje van moeder Truus te ontlopen. De eerste helft van de zesdaagse zat er dus op, de boeken werden opgemaakt en halverwege de geanimeer de strijd luidde de stand: Zwaan 13, Addicks 10, Sedelaar, Mittelmeyer en Couton 6, Th. Bos 5, Samson 4, Keereweer en Schroder 3, Levendig, de Strikkers, Euwe (die zijn pionvoordeel niet had uitgebuit), Robert en A. de Wit 2, enkelen met 1 en 8 met een schone lei. Terug met de bus naar ons tehuis, waar wij door de familie Dijzelaar weer keurig werden bediend. Tijdens de lunch kon den wij profiteren van de televisie-uitzending der wereldkam pioenschappen wielrennen en constateren dat Barend Barendse niet Barendje van andere uitzendingen was. Er werd een kaartje gelegd, een driebandje gespeeld, en de commissie be sloot een ander viswater te kiezen. Dit zou achteraf een goede greep blijken te zijn, daar de tweede helft een aantal bracht van 134 tegenover 75 in het eerste deel. Schroder had er wel zeer bijzonder het oog in, bracht de beste ronde op zijn naam met 13 stuks en had pech, toen de veertiende liefhebber, die net wilde bijten, van zijn collega voor ons allen hoorbaar de tip kreeg: Hendrik, denk om je vrouw en je zesduizend kin deren! Uit deze kinderserie hadden diverse deelnemers,in deze vierde ronde, een behoorlijk aantal naar boven gebracht. Het werd de beste ronde van de strijd. 87 knapen van alle mogelijke omvang werden aan de haak geslagen. Potharst had er o.a. een bij met een snor. Zeker een die verdwaald was geraakt na de Alkmaarse feesten. Op Schroder met 13 volgden Levendig, die met levendige bewegingen dus veel leven had gezien, Mit telmeyer en Couton met 7, Sedelaar, die de goede spullen had gehouden en mij de rommel had gegeven, met 5, Th. Bos, Pot harst, Samson, Vrenegoor, die als reden voor zijn falen opgaf,

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1954 | | pagina 6