3
mogelijk zou zijn. De voorzitter stond echter op z'n stuk en
deelde mede, dat eerst de principiële vraag al dan niet betalen
aan de orde was en ging tot stemming over. Het resultaat, na
alle geharrewar op de eerste vergadering was, dat dit voorstel
er in ging als koek, want de stemmenverhouding bedroeg 75
voor, 17 tegen, 3 blanco.
Als tweede onderdeel kwam toen aan de orde, aan welke spe
lers mocht worden betaald. De 2e, 3e en 4e klassers hielden een
vurig pleidooi om de betaling alleen mogelijk te doen zijn voor
de le klasse-spelers. Vele sprekers waren tegen betaling aan
het lagere voetbal, alleen de heer Nijs hield een geestig pleidooi
om iedere vereniging hierin vrij te laten. Gelijke monniken, ge
lijke kappen, zo was het slot van zijn betoog. Wie betalen wilde
zou mogen betalen, wie niet, even goede vrienden. Er werd ook
door de sprekers van het lager voetbal een beroep gedaan op de
le klassers om een blanco stem uit te brengen over dit voorstel.
Hierna werd er in de onderscheidene groepen heftig gediscus
sieerd, waarna de voorzitter de vergadering een kwartier ge
legenheid gaf zich hierover te beraden.
De le klassers meenden, dat wat zij voor zichzelf noodge
dwongen door de omstandigheden hebben moeten eisen, zij het
zelfde aan andere leden van de K.N.V.B. niet mochten onthou
den en stemden daarom vrijwel allen tegen het voorstel van
het bestuur om de betaling alléén te doen plaats hebben aan de
le klassers. Daar het lager voetbal plus het bondsbestuur in
stemmenaantal de le klassers plus enkele anderen overtreffen,
was dit zaakje spoedig bekeken en werd het voorstel van het
bondsbestuur met 52 stemmen voor, 34 tegen en 11 blanco, aan
genomen.
Verder kwamen nog enige suggesties ter tafel over steun aan
het lager voetbal. Koolhaas vroeg de vergoedingen aan spelers
vrij te laten, welk voorstel zonder slag of stoot werd aanvaard
en de heer Hoek vroeg de voorzitter of de competitie-indeling
van 4 x 13 absoluut gehandhaafd zou blijven, waarna de woord
voerder van de le klassers, Martens, aankondigde, dat de
V.E.K. er op stond, dat haar voorstel van 2 x 17 en 1 x 18 clubs
door het bondsbestuur op korte termijn zou worden ingevoerd,
en hij verzocht het bondsbestuur na sluiting van de bondsver
gadering om een onderhoud met het V.E.K.-bestuur, dat direct
werd toegestaan.
Tot zover de bondsvergadering.
Voor dat de bondsvergadering om 2 uur in Krasnapolsky be
gon was de V.E.K. om half elf op het Ajax-terrein bijeen om een
en ander te bespreken. Op deze vergadering werd de dringende
wens uitgesproken om tot de competitie-indeling van 2 x 17 en
1 x 18 te komen, om de grote kosten die de le klas-verenigin
gen door de gewijzigde omstandigheden worden opgelegd, te
bestrijden door het spelen van meerdere competitiewedstrijden,
waardoor men meerdere baten kan verwachten. Het pro en
contra werd duidelijk in het licht gesteld, maar bij de stem
ming bleek het overgrote deel der verenigingen voor de ver
grote le klasse-competitie.
Na de bespreking van het bondsbestuur met de V.E.K. bleek,
dat het bondsbestuur in genen dele met de V.E.K. kon mede
gaan en dat dit voorstel dus onherroepelijk werd afgewezen.
Het is en blijft typerend, dat aan de verenigingen die de spits
moeten afbijten om de N.B.V.B. te bestrijden, wel de mogelijk
heid werd gegeven tot betalen van vergoedingen aan spelers
over te gaan, doch dat het bondsbestuur, dat op zeer onorgani
satorische weg de knuppel in het hoenderhok heeft geworpen,
geen medewerking wil verlenen en geen offer wil brengen om
het deze verenigingen mogelijk te maken dit te doen.
Het was eveneens typerend, dat uit de bespreking van bonds
bestuur en V.E.K. naar voren kwam, dat enige heren van het
bondsbestuur een bespreking zouden hebben met het bestuur
van de Beroepsvoetbalbond.
Het had ons inziens voor de hand gelegen dat in de voltallige
bondsvergadering een mededeling in die geest was gedaan, dan
had een ieder, die het aanging, hiervan kennis kunnen nemen.
Wat deze bespreking zal opleveren ligt nog verborgen. Maar
ja, er zijn in deze bewogen tijden meer rare dingen gebeurd.
Laat ons er het beste van hopen.
J. KOOMEN.
Prian, 10 Juli 1954.
VAN SUIKERRIET EN VOETBALPREMIES.
Tweewielige, houten wagens, volgeladen met suikerriet en
voortgetrokken door witte buffels bewegen zich in trage gang
over het schier eindeloze smalspoor, dat in deze Noordelijke
laagvlaktes van Oost-Java overal door velden en langs wegen
is aangelegd. De oogsttijd van Java's suikerriet is aangebro
ken; de lange fabrieks-schoorstenen, zich als witte vingers af
tekenend tegen de alom groene omgeving, roken dag en nacht
en de wee-zoete geur van het suikerriet, dat door de buffel
wagens ter bewerking in de fabriek wordt aangeleverd, boort
zich in onze neusgaten.
In deze plots zo levendige, streek krijgen wij zojuist een Ne
derlands dagblad uit Soerabaja onder de neus geduwd. „Daar,
moet je kijken," zegt men ons, „een nieuwe schizophreen van
de K.N.V.B. Premiestelsel! In de fabriek verstrekken wij ook
premies aan bepaalde werkploegen, indien er bijzondere pres
taties zijn geleverd. Het arbeidspeil gaat daardoor omhoog".
En zo zijn wij in een verhit debat geraakt met deze suiker
administrateur. Niet over suiker, doch over voetbal. Wij, die
af en toe ook een eigen mening hebben, geloven namelijk niet,
dat het voetbalpeil in Nederland zal verbeteren na de invoe
ring van dat premiestelsel. Is het U nooit opgevallen, dat het
spelpeil van voetbal altijd hoogtepunten kent in periodes van
economisch slechte tijden in Nederland? Momenteel maakt
Nederland een, in economisch opzicht, bloeiperiode door, waar
op menig ander land jaloers is. Hoewel U zich dat zelf wellicht
niet bewust is, vormt Uw land in de ogen van het buitenland'
een getrouwe copie van Luilekkerland.
Wat dit alles met voetbal heeft te maken? Wel, wij geloven,
dat U, in het algemeen gesproken, temidden van deze econo
mische heerlijkheid verpietert, oftewel zachtgekookte eitjes
wordt. Er zal wel geen vereniging in Nederland zijn, die niet
klaagt over ide gebrekkige opkomst op trainingsavonden. Pe
riodes van grote werkloosheid en economische teruggang zal
niemand in Nederland gaarne zien terugkeren. Maar is het
niet opmerkelijk, dat Nederland's beste voetbalprestaties altijd
zijn geleverd in crisistijden en na-oorlogse jaren? Is het niet
een feit, dat in die periodes Uw eigen vereniging zelfs geen
voldoende train-gelegenheid kon bieden aan alle enthousiaste
leden? Zijn er nu nog spelers, die willen/kunnen komen op de,
vroeger, zo bekende, Vrijdagmiddag-training?
Voetbal is in Nederland een uitgesproken volksspel. Periodes
van economische hoog-conjunctuur bewegen een volk echter
tot decadentie, ook t.a.v. voetbal en premies kunnen dat o.i.
niet redden.
Wij zijn ons bewust, dat U van Uw enige Indonesische
correspondent een lander artikel zoudt hebben verwacht. Er is
in de laatste jaren immers bereids zoveel geschreven over de
achteruitgang van Nederland's voetbalpeil. Aangezien wij ech
ter een voor zover ons bekend nieuw gezichtspunt op
werpen, hebben wij de moed gehad dit aan het papier toe te
vertrouwen. U zult het ons wel willen vergeven. Als wij die
suiker-administrateur niet hadden ontmoet, zouden wij
Het is trouwens onze laatste pennevrucht uit dit land. Wel
licht dwarrelt uit leen andere windstreek nog wel eens een
epistel op Uw redactietafel, geschreven door
CEES DE VLIEGER.
Weteringschans 185- 223 - Telefoon 31842-39596-36231-36890 - Amsterdam
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
