In memoriam
U komt het volgend jaar toch ook
7
Door het overlijden van een onzer trouwste aanhang
sters, mevrouw C. Schoevaart, echtgenote van de heer
Jan Schoevaart, was er wederom grote droefheid in de
Ajax-familie. Wijlen mevrouw Schoevaart was een zorg
zaam echtgenote, die met Jan veel lief en leed heeft ge
deeld. Samen hebben zij in onze club een heel prettige
tijd gehad, vooral omdat het voor deze Ajacieden in hart
en nieren een grote vreugde was te vertoeven in de
kring der rood-witte familie.
Helaas, ook grote droefheid is hun deel geworden. De
dood van hun enige zoon, Hans, was voor Cor en Jan
een ontzettend zware slag, die zij heel moeilijk te boven
zijn gekomen. Hans was hun kostbaarste bezit.
Samen zijn zij verder door het leven gegaan, totdat de
dood op 3 Mei 1954 Cor van Jan wegrukte.
Een grote schare Ajacieden was op de Ooster Begraaf
plaats aanwezig om wijlen mevrouw Schoevaart de laat
ste eer te bewijzen. Als voorzitter van onze vereniging
heb ik enkele woorden van dank en afscheid gesproken.
Een krans met de rood-witte kleuren van onze club dekte
haar laatste rustplaats.
Bij dit verscheiden gaan onze gedachten uit naar Jan,
die zo enorm veel voor onze vereniging heeft kunnen
doen, omdat Cor het prettig vond hem in zijn werk voor
Ajax te steunen. Thans zal Jan alleen verder door het
leven moeten gaan en wij, Ajacieden, beseffen heel goed,
wat dat voor hem betekent. Wij hopen dan ook, dat Jan
de kracht zal vinden, deze verpletterende slag te boven
te komen, en dat wij, zijn clubvrienden, in de gelegen
heid mogen zijn, het grote leed, dat over hem kwam,
enigszins te verzachten.
Jan, beste kerel, je kunt altijd op ons rekenen en de
naam van je vrouw zal steeds met ere in onze vereniging
worden genoemd.
Zij ruste in vrede.
M. J. KOOLHAAS,
voorzitter.
deelnemen aan de onderlinge Paas-klaverjaswedstrijden, welke
ditmaal op Zaterdag 17 April 1954 in ons eigen Stadion plaats
vonden
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd en het is een tikje voor
deliger voor de heer Boudri (exploitant van onze buffetten) en
voor de obers. Het zijn allemaal jongens, net zo als U en ik, die
ook gaarne vooruit willen enhet allerbelangrijkste is, dat
het de clubgeest bevordert.
De bezwaren welke U misschien wilt opwerpen, dat U niet
graag kaart met een partner die de nieuwste uitgave van het
boekje „Hoe leer ik klaverjassen?" nog niet heeft doorgewerkt,
komen te vervallen, daar U kimt spelen met de dame of heer,
met wie U gewend bent op te treden.
Zo zaten er 30 koppels met hun supporters vol animo te strij
den om de prijzen, die uit eieren, Paasbroden, flessen wijn, siga
ren, bonbons enz. bestonden. Een kleine specificatie van de 60
gegadigden zal U de overtuiging schenken, dat het wel een
kleine, maar zeer selecte schare was, die zich deze bijzondere
avond niet wilde laten ontgaan.
Er waren 14 echtparen, die herhaaldelijk het schone lied aan
hieven „Kan jij zo trouw zijn?", 14 vrije koppels, 1 broederpaar
en moeder en zoon Dukker.
Wie zouden de gelukkige winnaars van de 26 prijzen worden
Zou de jeugd de oude garde eens de les lezen
In de eerste ronde vielen de snode plannen van de opkomende
generatie reeds waar te nemen, daar het koppel J. Fransz—W.
Pelser met 1764 punten uit de bus kwam, gevolgd door Robert
A. de Wit Sr. met 1697, de dames Blomvliet en De Goede met
1688 en de firma Van Dekken met 1648.
De tweede ronde toonde duidelijk aan, dat enkelen te veel
van hun krachten hadden gevergd, want hadden er in de ope
ningsronde 7 koppels de 1600 gepasseerd, nu kwamen er slechts
3 teams boven dit aantal nl.J. FranszW. Pelser 1660Meeu-
senAbraas 1658 en RobertA. de Wit Sr. 1615.
De kopgroep werd nu gevormd door de volgende koppels:
J, FranszW. Pelser 3424; RobertA. de Wit Sr. 3312; echt
paar Van Dekken 3235; duo Zwaan 3191 en de bezetsters van
de derde plaats in de eerste ronde met 3188. Zo de oude garde
bij de start, misschien enigszins oppermachtig naar de jeugd
heeft gekeken, zo zal zij zich na de tweede ronde waarschijnlijk
een dergelijke blik van de jongere generatie hebben moeten
laten welgevallen.
De laatste ronde moest dan maar beslissen op de vraag, die
Tinus U misschien wel eens aan het buffet heeft gesteld, nl.
„jonge of ouwe". De jonge garde liet er geen gras over groeien,
voegde nog 1501 punten aan haar totaal toe en zegevierde met
4925 punten; 2 x 25 producten van de kip vielen haar ten deel
en de prestatie werd met veel applaus nog geaccentueerd. De
eindspurt van de dames BlomvlietDe Goede bezorgde haar de
tweede prijs met 4867 punten en 2 x 20 eieren. Een taart en
sigaren kregen Ma en Pa Van Dekken als derde prijs voor hun
4752 punten. De vierde prijs (het moet toch werkelijk eerlijk zijn
gegaan) kwam terecht bij het echtpaar, waar het altijd „rustig
zit", nl. Bos met 4714 punten. De baas des huizes heeft aan de
2x10 eieren net voldoende gehad om weer op krachten te komen.
Twintig van diezelfde dingskes mocht Pa Slot voor Moe mede
naar huis dragen. Ik vond dat van het parlement heel goed be
keken, .daar Moe het bijna geheel alleen had moeten doen.
Enfin, mevrouw Slot, wij zijn het er beiden over eens: „Jan kan
er niet veel van!"
Aangezien het nooit in de bedoeling van de commissie ligt
om meer dan één prijs aan een koppel te verstrekken, kwam
ons bestuurslid A. de Wit met zijn partner in aanmerking voor
2 flessen wijn, als beloning voor het hoogste totaal in de eerste
ronde na de jeugdkampioenen, t.w. 1697 punten. Een tweede
jeugdkoppel, MeeusenAbraas werd 2 Paasbroden rijker, voor
dezelfde prestatie in de tweede ronde: 1658 punten.
2 x 10 eieren (goed gezien van de commissie, want Herman
zag er slecht uit) waren bestemd voor het koppel UriotDe
Vlieger voor het hoogste aantal in de laatste ronde (1765) wat
tevens het hoogste totaal van de avond betekende.
De marsprijzen kwamen terecht bij het echtpaar Priessen
met 5, TakCruyff en H. BlomvlietTer Beek met ieder 3. De
schlemielenprijzen brachten ohocoladevermeerdering in huize
Dukker en bezuiniging van lucifers in de families Strikkers en
De Ruiter.
De heer A. de Wit Sr. nam de honneurs waar bij de prijs
uitreiking en sprak met de volledige instemming der aan
wezigen zijn dank uit voor de arbeid van de commissieleden
Zwang en Louwaard.
De prestaties van Vrenegoor bleven ver beneden de maat.
Ome Toon had waarschijnlijk te veel krachten verspeeld bij
die seance als buikspreker. C. E. de V.
