SiWH
2
Kort geleden hebben we U verteld van die sport journalist,
die een buitengewoon prettige Zondagavond heeft ,als A.P.C.
en De Meer na afloop van een match aan de onvoordelige kant
van de score staan. We zouden U er nooit over hebben kunnen
vertellen, als de sportbeschrijvende heer zijn innerlijke roer
selen binnenboord had gehouden. In een erg openhartige bui
deed hij dat niet, pakte een blank stuk papier en legde met
zwarte letters zijn ziel bloot. A.F.C.-ers kregen het knappe
stukje journalistiek te lezen, met het gevolg: „Storm aan de
Wandelweg". Logisch! Zou er in plaats van A.F.C., Ajax heb
ben gestaan, dan hadden wij ook niet van vreugde op onze knie-
en geslagen. Enfin, de A.F.C.-ers namen dat hoogstaande brok
je reclame voor het métier niet en dienden zeer terecht een
klacht in bij de Raad van Tucht der Federatie van Nederlandse
Journalisten. Nu zult U misschien zeggen: „hadat zal een
gezellige Ronde-tafel-conferentie zijn geworden". Mis, vrien
den, hardstikke mis! 't Is, om in moderne stijl te blijven, „water
verf" geworden. Er waren U kent de geijkte uitdrukking
„geen termen aanwezig" en zonder nader onderzoek is de klacht
van de mannen met de rode truitjes terechtgekomen in de
mand, waarin U en wij o.a. proppen papier deponeren. Aan de
ingang van het A.F.C.-veld staat een bord. Een keurig geschil
derd bord. „Keep smiling" staat er op. Straks wandelt bedoelde
sportbeschrijvende heer misschien langs dat tot lachen en
vrolijk zijn uitnodigende bord. Misschien wordt hij dan een
„smiling" heer! Toen wij in de „A.F.C.-schakel" van die niet
aanwezige termen lazen, moesten we ook „smilen", maar beslist
niet om dat bord.
Zo in de loop van de week vallen er heel wat clubbladen in
onze brievenbus. Uit alle windstreken. Dat hebben we U al eens
eerder verteld. Er staan vaak heel goede en ook wel eens
minder geslaagde artikelen in. Begrijpelijk, want het zijn na
genoeg allemaal „real" amateurs, die de bladen vullen. Zelden
of nooit wordt er in de clubkrantjes aanmerking gemaakt op de
leiding van de scheidsrechter. Al is de goede man in nog zo'n
slechte bui geweest U weet, dat komt helaas vaak genoeg
voor men valt hem er vrijwel nooit over aan. De clubblad
redacteuren weten drommels goed, dat de man met de fluit
absoluut nodig is en het „fluiten" ook voor z'n lol doet. Zeker,
we hebben in de loop der jaren een paar artikeltjes gelezen, die
nu niet bepaald vleiend voor de „fluitende stand" waren, maar
U weet het uitzonderingen bevestigen de regel. Vreemd
deed het ons dan ook aan in „De Scheidsrechter" te lezen:
„te veel wordt uit het oog verloren, dat men b.v. maar niet
altijd op de scheidsrechter grapjes kan blijven maken, al wordt
van die zijde een goede grap heus wel gewaardeerd. Misschien
verwacht men nu van mij, dat ik hier een concreet feit annon-
itm/m
Directie CAREL C. KAMLAG en TOM MANDERS
ceer. Dat doe ik niet, het wekt maar haat en nijd en daarvoor is
ons mooie orgaan in de allerlaatste plaats geschikt."
Dat laatste vinden we prachtig, maar vragen ons toch af, of
de volgende zin ook voor het orgaan geschikt was. Hier komt
ie!! „De kennis van de auteur is meestal omgekeerd evenredig
aan het aantal door hem neergepende woorden".
I
De penneridder die het stukje schreef, moet wel een uitge
breide kennissenkring hebben, dunkt ons zo! Ook moet hij van
de parate kennis van al die kennissen goed op de hoogte zijn.
Hij schreef zijn verhaal in het voetballoze tijdperk. Er was nogal
veel ijs. Sommige lieden hebben dat ijs beslist nodig. Waar?
Met Leeuwarden hadden we nog een voetbalgevalletje op te
knappen. U herinnert zich misschien nog wel die drienul, aan
het begin van dit seizoen. Nu was het binnen een kwartier
gebeurd. Michels en Huis (2x) droegen daar zorg voor. Leeu
warden stelde er niets tegenover, alhoewel de beste speler der
rood-witten, Van der Ley, een paar goede kansen kreeg. Hij
wist er geen raad mee. Michels liet na een felle sprint zien, hoe
je uit een heel moeilijke positie kunt scoren. Het leverde ons een
doelpunt en hem vermoedelijk een plaats in het Bondselftal op.
Viernul dus en geen vuiltje meer aan de lucht. Gedurende de
tweede helft hebben de Leeuwarders verwoede pogingen gedaan
om iets aan de score te wijzigen. Het gelukte niet en aangezien
onze ploeg de weg naar het net bijster was geraakt, bleef het
bij de reeds gememoreerde stand. Voor Bouwens kreeg de match
nog een naar slot. Even voor het einde van de strijd brak Co n.l.
zijn arm. Behalve het slachtoffer, had niemand er iets van ge
merkt. Van ruw spel was geen sprake, trouwens, dat kwam in
het hele stuk niet voor. Aan de Friezen dan ook onze hulde voor
hun fair play, 't Moest eigenlijk overbodig zijn zo'n papieren
krans uit te delen, maar jawe leven in het Hoofdklasse- en
Burgwal-tijdperk. Helaas! Co, kerel, onze beste wensen en een
spoedig herstel.
Voor ons kwamen in het veld: Pieters Graafland, Bouwens,
Boskamp, Haarms, Krist, Bakker, Leeser, Huis, Michels, Van
der Wel en Standaar.
Ger van Mourik mocht buiten de lijnen blijven. Eén ogenblik
van onbedachtzaamheid tijdens de match tegen Heracles, waar
het niet zo erg vriendelijk toeging, kostte hem een waarschu
wing. Gevolg: uitsluiting voor ten minste twee wedstrijden, 't Is
lang geleden, dat een Ajacied voor enige tijd op het strafbankje
moest gaan zitten. Laat het de laatste keer zijn. 't Ligt onze
club nu eenmaal niet.
De reünie van „de Bordjesclub" zit er weer op. 't Was een
schone avond, mannenAan het comité, gevormd door de heren
Meyer, Verburgt en R. Vunderink, alle eer. Het had voor een
best muziekje en een prima conferencier, Frans Eykhof we
kunnen hem met een gerust hart aanbevelen gezorgd. Zoals
altijd, was vriend Kolman met de tafelversiering bezig geweest.
Rood-witte anjers, gratis voor niemendal. Jan en Jacob Swee-
ring ook geen jongens „van-dat-benauwde" hadden hun
chef-kok opdracht gegeven een paar goede pannen op het vuur
te zetten, zodat er na het kleine borreltje een best dinertje op
de schalen lag. Ze werden schoon leeggemaakt. Koolhaas was
tafelpresident. Hij liet de nieuwe lichting bij zich komen. Een
ploeg van zes man: Piet van Reenen, Evert van Tuyl, Herman
Bakker, Jan Elzenga, Joop Thiry en Cor Timman. Allemaal een
gevoelig woord en het ereteken van de club. Het bordje met de
Ajax-kop. Achttien Maart was allang voorbij, toen de laatste
man van de club uit de club zijn boordeknoopje niet los kon
krijgen. Dat komt na zo'n avond voor! Het volgend jaar komen
we terug. De zeventig die er nu waren beslistMaar de rest van
de honderddertig? Hoe zit het daar nu eigenlijk mee? De vloer
van „Atlantic" is sterk genoeg, dus dat kan onmogelijk een be
zwaar zijn en die vijf papiertjes van honderd centen! Toe nou!
Ajax 2 is voor het kampioenschap uitgeschakeld. Een neder
laag tegen D.O.S. 2 (21) en een gelijk spel tegen U.V.V.
(22) gaven de doorslag, 't Volgend jaar maar weer proberen,
mannen! Of D.W.S. 2 zou zo vriendelijk moeten zijn wat neder
lagen te gaan incasseren. Neen, dat geloven we echt niet.
Ajax 3 klopte Elinkwijk 2 met 31 en speelde in Utrecht
tegen de vermoedelijke kampioen, Velox 2, met 00 gelijk. Een
behoorlijke prestatie, maar niet voldoende om het de Utrechte
naren nog lastig te maken. Ook voor de drielingen dus geen
kampioenschap. Jammer, boys!
Ajax 4 leed tegen een van de medegegadigden voor de onder
ste plaats, Blauw Wit 4, een gevoelige nederlaag (51).
Brrr! Het behaalde tegen D.W.V. 2 echter een kostbaar puntje
(11). Liefst zeven elftallen uit deze afdeling kijken met angst
