Broodje
Beroepsvoetbal Zoals een outsider het ziet
Harry Sacksioni
van Kootje
Sigarenmagazijn
14
Bezien van het nuchtere standpunt van zakelijkheid is het
niet duidelijk, dat kapitaal kan worden gevonden voor de op
bouw van een profvoetbal-instituut in ons land. Van puur voet-
baltechnische zijde bekeken is het evenmin erg helder, hoe zulk
een prof-instituut de absolute noodzaak zou moeten zijn om het
gezakte spelpeil op te halen. Immers, de voorstanders van het
professionele voetbal spelen dit uit als hun troef: spelverbete-
ring door prof-voetbal
Wat het zakelijke betreft, is het denkbaar dat het geld op
tafel komt, doch daarmede zijn er nog geen volwaardige voet
ballers op het groene grastapijt, om niet te spreken van elf
tallen waarmede men de machine in werking kan stellen. In
zaken begint men gewoonlijk met het leggen van een grondslag.
Het is uitgesloten een huis te beginnen met het spannen van
dakbalken. Het lijkt logisch aan te vangen met een op realitei
ten opgebouwd werkschema en dan komen vooreerst de vraag
stukken van uitvoerbaarheid, het voorhanden zijn van de bouw
stoffen en last but not least de aesthetische problemen
aan de orde.
Men kan bij de gedachte aan het samenstellen van een ge
meenschap van beroepsvoetballers onder één ding niet uit: de
grondgedachte van de sport en met name de lichaamsoefening
uit gezondheidsoverwegingen als tegenwicht van de mentale
inspanning, is compleet over boord. Bovendien is recreatie voor
de beroepsvoetballer naar het tweede plan geschoven. De re
creatie, het genoegen van het spelen van voetbal, is verlegd
naar het genoegen van het kijken naar voetbal, d.w.z. de pret
is voor de toeschouwers. De voetballer is evengoed een nummer
geworden als de acrobaat in het circus.
Onze vroede Bondsvaderen vechten met klem (en o.i. te
recht) voor het behoud van het amateurvoetbal en ze zullen
zich nooit en nimmer van dit standpunt mogen laten afbrengen.
Ze kunnen dat trouwens niet, want ten slotte steunt de gehele
organisatie van de K.N.V.B. op het onvervreemdbaar goed van
het amateurisme, het spel om het spel, het spel om de gezonde
vreugde daarvan voor de werkelijke „devotee of sports", het
spel ter wille van gezonde lichaamsontwikkeling.
Het is onweerlegbaar, dat de voetbalsport tot een kijkaffaire
is geworden en het zal ook wel niet ver bezijden de waarheid
zijn, dat daardoor de amateuristische grondslag hier en daar
ietwat gerafeld is. Het wisselen van clubs door bepaalde spe
lers met goede capaciteiten heeft meer dan eens een verdacht
tintje te zien gegeven. De moeilijke kwestie van hoever b.v. ver
zuimde werktijd door een speler mag en moet worden vergoed,
zal ongetwijfeld hebben geleid tot situaties, die met de gedachte
van 100%-puur-amateurisme op gespannen voet stonden. We
vragen ons echter af, of daarom een pleidooi voor beroepsvoet
bal moet worden gehouden. Dat is toch belachelijk overdreven!
Men is geneigd en men vergeve het ons, indien we hier
mede de gevoelige teentjes raken van de super-amateurisme-
aanbidders hier de vroede vaderen in Den Haag enige sou
plesse te vragen, doch dit dan ronduit te doen en regels op te
stellen, die zijn aangepast aan de feiten.,Een van die feiten is,
dat de tijden wél veranderd zijn! De voetbalsport is al dertig en
meer jaren lang niet meer de exclusieve sport van de beter ge
situeerde jongelui, integendeel, het is je reinste volkssport ge
worden en hier liggen de moeilijkheden.
Men kan niet verwachten dat een jonge man, wiens werk
verlangt dat hij van het vroege ochtenduur tot laat in de na
middag aan de slag is om zijn weekloon te verdienen, inkomsten
derft, omdat hij voor de voetbalsport wordt opgeëist. We nemen
met beslistheid aan, dat voor de vele situaties die voor de
amateurvoetballers ontstaan als gevolg van training, reizen,
verzuimen enz., een behoorlijke financiële regeling kan worden
gevonden. O.i. zijn vergoedingen uit dien hoofde ten volle ver
antwoord en deze kunnen in geen enkel opzicht een smet wer
pen op de amateurstaat van de betrokken voetballers.
Van het ogenblik af, dat een voetballer vindt, dat zijn pres
taties eigenlijk beloond moeten worden, is deze voetballer geen
amateur meer en behoort hij niet thuis in de K.N.V.B. resp. in
zijn club. Indien het waar is, dat er dan nu reeds in Nederland
zovele spelers die mening zijn toegedaan, wel dat zij er dan
tussenuit trekken en hun eigen bedoening zoeken. Maar dat er
financiers gevonden zouden worden om deze hachelijke onder
neming te wagen, is ons volkomen onduidelijk, want alles pleit
tegen de instelling van een 100%-voetbalprof-instituut in Ne
derland; de terreinennood, het ontbreken van spelersmateriaal
in voldoende omvang om te kunnen dromen van een competitie,
mensen met ervaring om zulk een beroepszaak te leiden,
scheidsrechters en noemt U maar op. De berichten in de pers
van de oprichting in ons land van een professionele voetbalbond
zullen door velen van de „insiders" met hoofdschudden zijn
gelezen, doch ook zij, die maar van verre het voetbalschouw
spel in den lande volgen, zullen gedacht hebben aan het Ita
liaanse spreekwoord „chi va piano, va sano" (wie langzaam
gaat, gaat verstandig) en deze sprong in het onzekere als een
ondoordachte, bruuske handeling hebben genoteerd
Spelverbetering
Zeker, die willen we allen.
Allereerst onze bondsvaderen, die het waarachtig ook niet zo
leuk vinden, dat er op onze velden heden ten dage niet veel
goeds wordt verricht. Men moest eindelijk eens ophouden met
te fulmineren tegen de K.N.V.B. Dit wilde geraas en gescheld
leidt tot niets. De ergste fout ligt mogelijk bij onze eerste klas-
sers zelf, die alle uit lijfsbehoud en puur egoïsme het vertikken
mede te werken aan de vorming van een „werkelijk eerste klas
se-milieu" in de vorm van een hoofdklasse.
We geloven in deze enige en juiste oplossing, het extraheren
van de beste clubs uit de massa van heden en we hebben daarbij
voor ogen de beproefde leer, dat de beste clubs zich aan elkaar
optrekken en dat het spelen tegen mindere tegenstanders nooit
bevorderlijk kan zijn voor het spelpeil.
Indien onze voetbalziel en voetbalzaligheid dan per se moeten
afhangen van onze successen tegen de buitenlandse profs en
het niet langer duldbaar is voor onze gemoedsrust dat we
maar in de voetbalpan gehakt worden door voetballers van
over de grens, wel waarom dan niet eens bestudeerd, hoe b.v. de
Belgen met him semi-profsysteem te werk gaan In onze ogen
is een profvoetballer een speler die zijn inkomen uitsluitend
dankt aan de voetballerij. Dit lijkt ons in Nederland volkomen
onbestaanbaar. Het semi-profvoetbal is echter misschien in de
toekomst voor ons land wél bestaanbaar. Laat dit echter voor
het ogenblik rusten!
Wij staan aan de kant van het amateurisme, doch indien de
evolutie in ons voetbalwereldje vroeg of laat leidt tot wat op
een „middenweg" lijkt, wel dan zullen we daar zeker niet om
treuren.
Maar met één sprong in de profsectorhet lijkt ons on
bezonnen.
D. K.
Rijnstraat 63 Telefoon 726558
De zaak met de grootste sortering van Zuid
Verkoop van Ronson-aanstekers en Denicotea-pijpjes
Wij bezorgen ook gaarne aan huis
Te laat Dan in de automaat!
Leidseplein 20, Telefoon 32036
Spui 28, Telefoon 37451
Rembrandtsplein 12, Telefoon 36513
